skopać

Polish

Etymology

From s- +‎ kopać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskɔ.pat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpat͡ɕ
• Syllabification: sko‧pać

Verb

skopać pf (imperfective skopywać)

1. (transitive) to dig up, to dig
2. (transitive) to kick off of something (from the surface of)
3. (transitive) to kick someone or something multiple times
4. (transitive, colloquial) to botch, to do wrongly
5. (transitive, colloquial) to ream someone, to criticize

Conjugation

Conjugation of skopać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skopać
future tense	1st	skopię			skopiemy
	2nd	skopiesz			skopiecie
	3rd	skopie			skopią
	impersonal	skopie się
past tense	1st	skopałem, -(e)m skopał	skopałam, -(e)m skopała	skopałom, -(e)m skopało	skopaliśmy, -(e)śmy skopali	skopałyśmy, -(e)śmy skopały
	2nd	skopałeś, -(e)ś skopał	skopałaś, -(e)ś skopała	skopałoś, -(e)ś skopało	skopaliście, -(e)ście skopali	skopałyście, -(e)ście skopały
	3rd	skopał	skopała	skopało	skopali	skopały
	impersonal	skopano
conditional	1st	skopałbym, bym skopał	skopałabym, bym skopała	skopałobym, bym skopało	skopalibyśmy, byśmy skopali	skopałybyśmy, byśmy skopały
	2nd	skopałbyś, byś skopał	skopałabyś, byś skopała	skopałobyś, byś skopało	skopalibyście, byście skopali	skopałybyście, byście skopały
	3rd	skopałby, by skopał	skopałaby, by skopała	skopałoby, by skopało	skopaliby, by skopali	skopałyby, by skopały
	impersonal	skopano by
imperative	1st	niech skopię			skopmy
	2nd	skop			skopcie
	3rd	niech skopie			niech skopią
passive adjectival participle		skopany	skopana	skopane	skopani	skopane
anterior adverbial participle		skopawszy
verbal noun		skopanie

Further reading

• skopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skopać in Polish dictionaries at PWN