skrócić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъkortiti. By surface analysis, s- +‎ krócić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskru.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: skró‧cić

Verb

skrócić pf (imperfective skracać or krócić)

1. (transitive) to abbreviate, to shorten
2. (transitive, arithmetic) to cancel
3. (reflexive with się) to get shorter

Conjugation

Conjugation of skrócić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skrócić
future tense	1st	skrócę			skrócimy
	2nd	skrócisz			skrócicie
	3rd	skróci			skrócą
	impersonal	skróci się
past tense	1st	skróciłem, -(e)m skrócił	skróciłam, -(e)m skróciła	skróciłom, -(e)m skróciło	skróciliśmy, -(e)śmy skrócili	skróciłyśmy, -(e)śmy skróciły
	2nd	skróciłeś, -(e)ś skrócił	skróciłaś, -(e)ś skróciła	skróciłoś, -(e)ś skróciło	skróciliście, -(e)ście skrócili	skróciłyście, -(e)ście skróciły
	3rd	skrócił	skróciła	skróciło	skrócili	skróciły
	impersonal	skrócono
conditional	1st	skróciłbym, bym skrócił	skróciłabym, bym skróciła	skróciłobym, bym skróciło	skrócilibyśmy, byśmy skrócili	skróciłybyśmy, byśmy skróciły
	2nd	skróciłbyś, byś skrócił	skróciłabyś, byś skróciła	skróciłobyś, byś skróciło	skrócilibyście, byście skrócili	skróciłybyście, byście skróciły
	3rd	skróciłby, by skrócił	skróciłaby, by skróciła	skróciłoby, by skróciło	skróciliby, by skrócili	skróciłyby, by skróciły
	impersonal	skrócono by
imperative	1st	niech skrócę			skróćmy
	2nd	skróć			skróćcie
	3rd	niech skróci			niech skrócą
passive adjectival participle		skrócony	skrócona	skrócone	skróceni	skrócone
anterior adverbial participle		skróciwszy
verbal noun		skrócenie

Derived terms

noun

• skrót

 

Further reading

• skrócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skrócić in Polish dictionaries at PWN