sluieren

Dutch

Etymology

From sluier +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈslœy̯.ə.rə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: slui‧e‧ren
• Rhymes: -œy̯ərən

Verb

sluieren

1. (transitive) to veil, to cover with a veil

Inflection

Inflection of sluieren (weak)
infinitive	sluieren
past singular	sluierde
past participle	gesluierd
infinitive	sluieren
gerund	sluieren n
	present tense	past tense
1st person singular	sluier	sluierde
2nd person sing. (jij)	sluiert	sluierde
2nd person sing. (u)	sluiert	sluierde
2nd person sing. (gij)	sluiert	sluierde
3rd person singular	sluiert	sluierde
plural	sluieren	sluierden
subjunctive sing.1	sluiere	sluierde
subjunctive plur.1	sluieren	sluierden
imperative sing.	sluier
imperative plur.1	sluiert
participles	sluierend	gesluierd
1) Archaic.

Derived terms

• sluiering