sorollar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Perhaps from Vulgar Latin *subrotulāre, from Latin rotula (“small wheel”).
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
sorollar (first-person singular present sorollo, first-person singular preterite sorollí, past participle sorollat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
- (transitive, intransitive) to shake, wobble
Conjugation[edit]
Conjugation of sorollar (first conjugation)
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “sorollar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “sorollar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.