spiąć

See also: śpiać and śpiąc

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sъpęti (stem *sъpьn-). Can be analysed as z- +‎ piąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /spjɔɲt͡ɕ/

Verb

1. to bind together
2. to connect
3. (reflexive) to become focused, motivated; to get ready
4. (reflexive) to become anxious

Conjugation

Conjugation of spiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spiąć
future tense	1st	zepnę			zepniemy
	2nd	zepniesz			zepniecie
	3rd	zepnie			zepną
	impersonal	zepnie się
past tense	1st	spiąłem, -(e)m spiął	spięłam, -(e)m spięła	spięłom, -(e)m spięło	spięliśmy, -(e)śmy spięli	spięłyśmy, -(e)śmy spięły
	2nd	spiąłeś, -(e)ś spiął	spięłaś, -(e)ś spięła	spięłoś, -(e)ś spięło	spięliście, -(e)ście spięli	spięłyście, -(e)ście spięły
	3rd	spiął	spięła	spięło	spięli	spięły
	impersonal	spięcie
conditional	1st	spiąłbym, bym spiął	spięłabym, bym spięła	spięłobym, bym spięło	spięlibyśmy, byśmy spięli	spięłybyśmy, byśmy spięły
	2nd	spiąłbyś, byś spiął	spięłabyś, byś spięła	spięłobyś, byś spięło	spięlibyście, byście spięli	spięłybyście, byście spięły
	3rd	spiąłby, by spiął	spięłaby, by spięła	spięłoby, by spięło	spięliby, by spięli	spięłyby, by spięły
	impersonal	spięcie by
imperative	1st	niech zepnę			zepnijmy
	2nd	zepnij			zepnijcie
	3rd	niech zepnie			niech zepną
passive adjectival participle		spięty	spięta	spięte	spięci	spięte
anterior adverbial participle		spiąwszy

Further reading

• spiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN