stoczyć

Polish

Etymology

From s- +‎ toczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: sto‧czyć
• Homophone: ztoczyć

Verb

stoczyć pf (imperfective staczać)

1. (transitive) to roll downwards
2. (transitive) to hold, to conduct, to carry out something adversarial (e.g. a battle, a duel, a debate)
3. (transitive) to eat away at, to break down, to destroy
4. (reflexive with się) to roll downwards, to be rolled downwards
5. (reflexive with się) to descend into decadence

   Synonym: zdemoralizować się

Conjugation

Conjugation of stoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stoczyć
future tense	1st	stoczę			stoczymy
	2nd	stoczysz			stoczycie
	3rd	stoczy			stoczą
	impersonal	stoczy się
past tense	1st	stoczyłem, -(e)m stoczył	stoczyłam, -(e)m stoczyła	stoczyłom, -(e)m stoczyło	stoczyliśmy, -(e)śmy stoczyli	stoczyłyśmy, -(e)śmy stoczyły
	2nd	stoczyłeś, -(e)ś stoczył	stoczyłaś, -(e)ś stoczyła	stoczyłoś, -(e)ś stoczyło	stoczyliście, -(e)ście stoczyli	stoczyłyście, -(e)ście stoczyły
	3rd	stoczył	stoczyła	stoczyło	stoczyli	stoczyły
	impersonal	stoczono
conditional	1st	stoczyłbym, bym stoczył	stoczyłabym, bym stoczyła	stoczyłobym, bym stoczyło	stoczylibyśmy, byśmy stoczyli	stoczyłybyśmy, byśmy stoczyły
	2nd	stoczyłbyś, byś stoczył	stoczyłabyś, byś stoczyła	stoczyłobyś, byś stoczyło	stoczylibyście, byście stoczyli	stoczyłybyście, byście stoczyły
	3rd	stoczyłby, by stoczył	stoczyłaby, by stoczyła	stoczyłoby, by stoczyło	stoczyliby, by stoczyli	stoczyłyby, by stoczyły
	impersonal	stoczono by
imperative	1st	niech stoczę			stoczmy
	2nd	stocz			stoczcie
	3rd	niech stoczy			niech stoczą
passive adjectival participle		stoczony	stoczona	stoczone	stoczeni	stoczone
anterior adverbial participle		stoczywszy
verbal noun		stoczenie

Further reading

• stoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• stoczyć in Polish dictionaries at PWN