szczęścić

Polish

Etymology

From szczęście +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɛɲɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: szczęś‧cić

Verb

szczęścić impf (perfective poszczęścić)

1. (transitive, literary) to bless (invoke divine favor upon)
2. (reflexive with się) to do well, to work out, to be successful

   Synonyms: wieść się, powodzić się, darzyć się

Conjugation

Conjugation of szczęścić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		szczęścić
present tense	1st	szczęszczę			szczęścimy
	2nd	szczęścisz			szczęścicie
	3rd	szczęści			szczęszczą
	impersonal	szczęści się
past tense	1st	szczęściłem, -(e)m szczęścił	szczęściłam, -(e)m szczęściła	szczęściłom, -(e)m szczęściło	szczęściliśmy, -(e)śmy szczęścili	szczęściłyśmy, -(e)śmy szczęściły
	2nd	szczęściłeś, -(e)ś szczęścił	szczęściłaś, -(e)ś szczęściła	szczęściłoś, -(e)ś szczęściło	szczęściliście, -(e)ście szczęścili	szczęściłyście, -(e)ście szczęściły
	3rd	szczęścił	szczęściła	szczęściło	szczęścili	szczęściły
	impersonal	szczęszczono
future tense	1st	będę szczęścił, będę szczęścić	będę szczęściła, będę szczęścić	będę szczęściło, będę szczęścić	będziemy szczęścili, będziemy szczęścić	będziemy szczęściły, będziemy szczęścić
	2nd	będziesz szczęścił, będziesz szczęścić	będziesz szczęściła, będziesz szczęścić	będziesz szczęściło, będziesz szczęścić	będziecie szczęścili, będziecie szczęścić	będziecie szczęściły, będziecie szczęścić
	3rd	będzie szczęścił, będzie szczęścić	będzie szczęściła, będzie szczęścić	będzie szczęściło, będzie szczęścić	będą szczęścili, będą szczęścić	będą szczęściły, będą szczęścić
	impersonal	będzie szczęścić się
conditional	1st	szczęściłbym, bym szczęścił	szczęściłabym, bym szczęściła	szczęściłobym, bym szczęściło	szczęścilibyśmy, byśmy szczęścili	szczęściłybyśmy, byśmy szczęściły
	2nd	szczęściłbyś, byś szczęścił	szczęściłabyś, byś szczęściła	szczęściłobyś, byś szczęściło	szczęścilibyście, byście szczęścili	szczęściłybyście, byście szczęściły
	3rd	szczęściłby, by szczęścił	szczęściłaby, by szczęściła	szczęściłoby, by szczęściło	szczęściliby, by szczęścili	szczęściłyby, by szczęściły
	impersonal	szczęszczono by
imperative	1st	niech szczęszczę			szczęśćmy
	2nd	szczęść			szczęśćcie
	3rd	niech szczęści			niech szczęszczą
active adjectival participle		szczęszczący	szczęszcząca	szczęszczące	szczęszczący	szczęszczące
passive adjectival participle		szczęszczony	szczęszczona	szczęszczone	szczęszczeni	szczęszczone
contemporary adverbial participle		szczęszcząc
verbal noun		szczęszczenie

Derived terms

interjection

• szczęść Boże

 

verb

• poszczęścić

 

Further reading

• szczęścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczęścić in Polish dictionaries at PWN