utulić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ tulić.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

utulić pf (imperfective utulać)

  1. (transitive) to lull, to calm (cause to rest using soothing influences)
  2. (transitive) to hug, to hold close, to comfort by hugging
  3. (reflexive with się) to find solace, to find relief, to become soothed

Conjugation

[edit]
Conjugation of utulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utulić
future tense 1st utulę utulimy
2nd utulisz utulicie
3rd utuli utulą
impersonal utuli się
past tense 1st utuliłem,
-(e)m utulił
utuliłam,
-(e)m utuliła
utuliłom,
-(e)m utuliło
utuliliśmy,
-(e)śmy utulili
utuliłyśmy,
-(e)śmy utuliły
2nd utuliłeś,
-(e)ś utulił
utuliłaś,
-(e)ś utuliła
utuliłoś,
-(e)ś utuliło
utuliliście,
-(e)ście utulili
utuliłyście,
-(e)ście utuliły
3rd utulił utuliła utuliło utulili utuliły
impersonal utulono
conditional 1st utuliłbym,
bym utulił
utuliłabym,
bym utuliła
utuliłobym,
bym utuliło
utulilibyśmy,
byśmy utulili
utuliłybyśmy,
byśmy utuliły
2nd utuliłbyś,
byś utulił
utuliłabyś,
byś utuliła
utuliłobyś,
byś utuliło
utulilibyście,
byście utulili
utuliłybyście,
byście utuliły
3rd utuliłby,
by utulił
utuliłaby,
by utuliła
utuliłoby,
by utuliło
utuliliby,
by utulili
utuliłyby,
by utuliły
impersonal utulono by
imperative 1st niech utulę utulmy
2nd utul utulcie
3rd niech utuli niech utulą
passive adjectival participle utulony utulona utulone utuleni utulone
anterior adverbial participle utuliwszy
verbal noun utulenie

Further reading

[edit]
  • utulić in Polish dictionaries at PWN