vísa

See also: Appendix:Variations of "visa"

Faroese

Verb

vísa (third person singular past indicative vísti, third person plural past indicative víst, supine víst)

1. to show, to exhibit
2. to show, to point at

   nálin vísti teim leið - the compass needle showed them the direction.

3. to show, to instruct

   eg vísti honum, hvussu hann skuldi gera - I showed him how to do it.

4. to show, to prove

   Hesi tølini vísa, hvussu støðan er - These figures show what things are like.

5. visa frá sær - to decline, to turn down
6. visa seg -to seem

Conjugation

Conjugation of vísa (group v-2)

infinitive	vísa
supine	víst
	present	past
first singular	vísi	vísti
second singular	vísir	vísti
third singular	vísir	vísti
plural	vísa	vístu
participle (a39)1	vísandi	vístur
	imperative
singular	vís!
plural	vísið!

¹Only the past participle being declined.

Synonyms

• sýna

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -iːsa

Etymology 1

From Old Norse vísa, cognate with Swedish visa.

Noun

vísa f (genitive singular vísu, nominative plural vísur)

1. (poetry) verse

Declension

Declension of vísa (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	vísa	vísan	vísur	vísurnar
accusative	vísu	vísuna	vísur	vísurnar
dative	vísu	vísunni	vísum	vísunum
genitive	vísu	vísunnar	vísna	vísnanna

Derived terms

• vögguvísa

Etymology 2

Verb

vísa (weak verb, third-person singular past indicative vísaði, supine vísað)

1. to show a person to a place [with dative]

Conjugation

vísa – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að vísa
supine sagnbót		vísað
present participle lýsingarháttur nútíðar		vísandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	vísa	vísaði		vísi	vísaði
	þú	vísar	vísaðir		vísir	vísaðir
	hann, hún, það	vísar	vísaði		vísi	vísaði
plural	við	vísum	vísuðum		vísum	vísuðum
	þið	vísið	vísuðuð		vísið	vísuðuð
	þeir, þær, þau	vísa	vísuðu		vísi	vísuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	vísa (þú), vísaðu
plural	þið	vísið (þið), vísiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vísast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að vísast
supine sagnbót		vísast
present participle lýsingarháttur nútíðar		vísandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	vísast	vísaðist		vísist	vísaðist
	þú	vísast	vísaðist		vísist	vísaðist
	hann, hún, það	vísast	vísaðist		vísist	vísaðist
plural	við	vísumst	vísuðumst		vísumst	vísuðumst
	þið	vísist	vísuðust		vísist	vísuðust
	þeir, þær, þau	vísast	vísuðust		vísist	vísuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	vísast (þú), vísastu
plural	þið	vísist (þið), vísisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vísaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vísaður	vísuð	vísað	vísaðir	vísaðar	vísuð
accusative (þolfall)	vísaðan	vísaða	vísað	vísaða	vísaðar	vísuð
dative (þágufall)	vísuðum	vísaðri	vísuðu	vísuðum	vísuðum	vísuðum
genitive (eignarfall)	vísaðs	vísaðrar	vísaðs	vísaðra	vísaðra	vísaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vísaði	vísaða	vísaða	vísuðu	vísuðu	vísuðu
accusative (þolfall)	vísaða	vísuðu	vísaða	vísuðu	vísuðu	vísuðu
dative (þágufall)	vísaða	vísuðu	vísaða	vísuðu	vísuðu	vísuðu
genitive (eignarfall)	vísaða	vísuðu	vísaða	vísuðu	vísuðu	vísuðu

Further reading

• “vísa” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Norwegian Nynorsk

Noun

vísa f

1. (rare) alternative spelling of visa (“verse”)

Old Norse

Etymology 1

From Proto-Germanic *wīsōną.

Verb

vísa

1. to show, point out, indicate

Conjugation

Conjugation of vísa — active (weak class 2)

infinitive	vísa
present participle	vísandi
past participle	vísaðr
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	vísa	vísaða		vísa	vísaða
2nd person singular	vísar	vísaðir		vísir	vísaðir
3rd person singular	vísar	vísaði		vísi	vísaði
1st person plural	vísum	vísuðum		vísim	vísaðim
2nd person plural	vísið	vísuðuð		vísið	vísaðið
3rd person plural	vísa	vísuðu		vísi	vísaði
imperative	present
2nd person singular	vísa
1st person plural	vísum
2nd person plural	vísið

Conjugation of vísa — mediopassive (weak class 2)

infinitive	vísask
present participle	vísandisk
past participle	vísazk
	indicative			subjunctive
	present	past		present	past
1st person singular	vísumk	vísuðumk		vísumk	vísuðumk
2nd person singular	vísask	vísaðisk		vísisk	vísaðisk
3rd person singular	vísask	vísaðisk		vísisk	vísaðisk
1st person plural	vísumsk	vísuðumsk		vísimsk	vísaðimsk
2nd person plural	vísizk	vísuðuzk		vísizk	vísaðizk
3rd person plural	vísask	vísuðusk		vísisk	vísaðisk
imperative	present
2nd person singular	vísask
1st person plural	vísumsk
2nd person plural	vísizk

Descendants

• Faroese: vísa
• Norwegian Nynorsk: vise
• Norwegian Bokmål: vise
• Swedish: visa
• Danish: vise

Etymology 2

From Proto-Germanic *wīsǭ.

Noun

vísa f (genitive vísu)

1. (poetry) verse, strophe, stanza
   • Hákonarbók, chapter 38

     Nu ef maðr yrker um mann þat er monnom virðiz til niðs eða haðungar fiorðung viso eða lengra. […]

     Now if someone composes a quarter of a stanza or more about another, and it is considered defamation or mockery by men, […]

Usage notes

• In traditional Norse poetry a stanza (vísa) was subdivided into two half-stanzas (helmingar), in turn divided into two couplets (fjórðungar) or long lines.

Declension

Declension of vísa (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	vísa	vísan	vísur	vísurnar
accusative	vísu	vísuna	vísur	vísurnar
dative	vísu	vísunni	vísum	vísunum
genitive	vísu	vísunnar	vísna	vísnanna

Derived terms

• lausavísa (“an extemporaneous stanza”)

Descendants

• Icelandic: vísa f
• Faroese: vísa f
• Norwegian Nynorsk: vise f
• Norwegian Bokmål: vise m or f
• Swedish: visa c
• Danish: vise c

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

vísa

1. inflection of víss:
   1. positive degree strong feminine accusative singular
   2. positive degree strong masculine accusative plural
   3. positive degree weak masculine oblique singular
   4. positive degree weak feminine nominative singular
   5. positive degree weak neuter singular

Noun

vísa

1. inflection of vísi:
   1. indefinite oblique singular
   2. indefinite accusative/genitive plural
2. indefinite accusative/genitive plural of vísir

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910), “vísa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 500; also available at the Internet Archive