vaxa

See also: växa

Galician

Alternative forms

• gaxa, vaixa, varxa

Etymology

Apparently from Latin *vagina, from vagīna. Doublet of vaíña. Compare also Portuguese vagem.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbaʃɐ]

Noun

vaxa f (plural vaxas)

1. pod (a seed case for legumes)

   Synonyms: cornello, vaíña

Related terms

• esvaxar

References

• “vaxa” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
• “vaxa” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “vaxa” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvaksa/
• IPA^(key): /ˈvaxsa/

  Rhymes: -axsa

Etymology 1

From Old Norse vaxa, from Proto-Germanic *wahsijaną, from Proto-Indo-European *h₂weg-.

Verb

vaxa (strong verb, third-person singular past indicative óx, third-person plural past indicative uxu, supine vaxið)

1. to grow

Derived terms

• peningar vaxa ekki á trjám

Etymology 2

From the noun vax (“wax”).

Verb

vaxa (weak verb, third-person singular past indicative vaxaði, supine vaxað)

1. to wax (apply wax to)

Conjugation

vaxa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að vaxa
supine (sagnbót)		vaxað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		vaxandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég vaxa	við vöxum	present (nútíð)	ég vaxi	við vöxum
	þú vaxar	þið vaxið		þú vaxir	þið vaxið
	hann, hún, það vaxar	þeir, þær, þau vaxa		hann, hún, það vaxi	þeir, þær, þau vaxi
past (þátíð)	ég vaxaði	við vöxuðum	past (þátíð)	ég vaxaði	við vöxuðum
	þú vaxaðir	þið vöxuðuð		þú vaxaðir	þið vöxuðuð
	hann, hún, það vaxaði	þeir, þær, þau vöxuðu		hann, hún, það vaxaði	þeir, þær, þau vöxuðu
imperative (boðháttur)	vaxa (þú)	vaxið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	vaxaðu	vaxiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

vaxaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vaxaður	vöxuð	vaxað		vaxaðir	vaxaðar	vöxuð
accusative (þolfall)	vaxaðan	vaxaða	vaxað		vaxaða	vaxaðar	vöxuð
dative (þágufall)	vöxuðum	vaxaðri	vöxuðu		vöxuðum	vöxuðum	vöxuðum
genitive (eignarfall)	vaxaðs	vaxaðrar	vaxaðs		vaxaðra	vaxaðra	vaxaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	vaxaði	vaxaða	vaxaða		vöxuðu	vöxuðu	vöxuðu
accusative (þolfall)	vaxaða	vöxuðu	vaxaða		vöxuðu	vöxuðu	vöxuðu
dative (þágufall)	vaxaða	vöxuðu	vaxaða		vöxuðu	vöxuðu	vöxuðu
genitive (eignarfall)	vaxaða	vöxuðu	vaxaða		vöxuðu	vöxuðu	vöxuðu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *wahsijaną, from Proto-Indo-European *h₂weg- (“to increase, enlarge”).

Verb

vaxa (singular past indicative óx, plural past indicative óxu, past participle vaxinn)

1. to grow, increase

Conjugation

Conjugation of vaxa — active (strong class 6)

infinitive	vaxa
present participle	vaxandi
past participle	vaxinn
indicative	present	past
1st-person singular	vex	óx
2nd-person singular	vex	óxt
3rd-person singular	vex	óx
1st-person plural	vǫxum	óxum
2nd-person plural	vaxið	óxuð
3rd-person plural	vaxa	óxu
subjunctive	present	past
1st-person singular	vaxa	ǿxa
2nd-person singular	vaxir	ǿxir
3rd-person singular	vaxi	ǿxi
1st-person plural	vaxim	ǿxim
2nd-person plural	vaxið	ǿxið
3rd-person plural	vaxi	ǿxi
imperative	present
2nd-person singular	vax
1st-person plural	vǫxum
2nd-person plural	vaxið

Conjugation of vaxa — mediopassive (strong class 6)

infinitive	vaxask
present participle	vaxandisk
past participle	vaxizk
indicative	present	past
1st-person singular	vǫxumk	óxumk
2nd-person singular	vexk	óxk
3rd-person singular	vexk	óxk
1st-person plural	vǫxumsk	óxumsk
2nd-person plural	vaxizk	óxuzk
3rd-person plural	vaxask	óxusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	vǫxumk	ǿxumk
2nd-person singular	vaxisk	ǿxisk
3rd-person singular	vaxisk	ǿxisk
1st-person plural	vaximsk	ǿximsk
2nd-person plural	vaxizk	ǿxizk
3rd-person plural	vaxisk	ǿxisk
imperative	present
2nd-person singular	vaxk
1st-person plural	vǫxumsk
2nd-person plural	vaxizk

Related terms

• vǫxtr m

Descendants

• Icelandic: vaxa
• Faroese: vaksa, veksa
• Norwegian Nynorsk: veksa, vekse
• Helsingian: väksa (class 3)
• Old Swedish: vaxa, væxa
  • Swedish: växa
• Old Danish: waxæ
  • Danish: vokse
    • Norwegian Bokmål: vokse
• Gutnish: vaksa

References

• “vaxa”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Swedish

Verb

vaxa (present vaxar, preterite vaxade, supine vaxat, imperative vaxa)

1. to wax, to apply wax to something, usually to make the surface shiny
2. to wax, to remove hair by applying wax

Conjugation

Conjugation of vaxa (weak)

	Active		Passive
Infinitive	vaxa		vaxas
Supine	vaxat		vaxats
Imperative	vaxa		—
Imper. plural1	vaxen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	vaxar	vaxade	vaxas	vaxades
Ind. plural1	vaxa	vaxade	vaxas	vaxades
Subjunctive2	vaxe	vaxade	vaxes	vaxades
	Participles
Present participle	vaxande
Past participle	vaxad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• vaxning

References

• vaxa in Svensk ordbok (SO)
• vaxa in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• vaxa in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)