verdrijven

Dutch

Etymology

ver- +‎ drijven. Cognate with German vertreiben, English fordrive (“to drive away, drive out, expel”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯vən

Verb

verdrijven

1. to expel
2. to depose
3. to dissipate

Inflection

Conjugation of verdrijven (strong class 1, prefixed)
infinitive	verdrijven
past singular	verdreef
past participle	verdreven
infinitive	verdrijven
gerund	verdrijven n
	present tense	past tense
1st person singular	verdrijf	verdreef
2nd person sing. (jij)	verdrijft	verdreef
2nd person sing. (u)	verdrijft	verdreef
2nd person sing. (gij)	verdrijft	verdreeft
3rd person singular	verdrijft	verdreef
plural	verdrijven	verdreven
subjunctive sing.1	verdrijve	verdreve
subjunctive plur.1	verdrijven	verdreven
imperative sing.	verdrijf
imperative plur.1	verdrijft
participles	verdrijvend	verdreven
1) Archaic.