verdrijven
Dutch
Etymology
ver- + drijven. Cognate with German vertreiben, English fordrive (“to drive away, drive out, expel”).
Pronunciation
Verb
verdrijven
Inflection
Conjugation of verdrijven (strong class 1, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verdrijven | |||
past singular | verdreef | |||
past participle | verdreven | |||
infinitive | verdrijven | |||
gerund | verdrijven n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verdrijf | verdreef | ||
2nd person sing. (jij) | verdrijft, verdrijf2 | verdreef | ||
2nd person sing. (u) | verdrijft | verdreef | ||
2nd person sing. (gij) | verdrijft | verdreeft | ||
3rd person singular | verdrijft | verdreef | ||
plural | verdrijven | verdreven | ||
subjunctive sing.1 | verdrijve | verdreve | ||
subjunctive plur.1 | verdrijven | verdreven | ||
imperative sing. | verdrijf | |||
imperative plur.1 | verdrijft | |||
participles | verdrijvend | verdreven | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |