verschroeien

Dutch

Etymology

From ver- +‎ schroeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈsxru.i̯ə(n)/, /vɛrˈsxru.i̯ə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ver‧schroe‧ien
• Rhymes: -ui̯ən

Verb

verschroeien

1. to scorch, to burn

Inflection

Inflection of verschroeien (weak, prefixed)
infinitive	verschroeien
past singular	verschroeide
past participle	verschroeid
infinitive	verschroeien
gerund	verschroeien n
	present tense	past tense
1st person singular	verschroei	verschroeide
2nd person sing. (jij)	verschroeit	verschroeide
2nd person sing. (u)	verschroeit	verschroeide
2nd person sing. (gij)	verschroeit	verschroeide
3rd person singular	verschroeit	verschroeide
plural	verschroeien	verschroeiden
subjunctive sing.1	verschroeie	verschroeide
subjunctive plur.1	verschroeien	verschroeiden
imperative sing.	verschroei
imperative plur.1	verschroeit
participles	verschroeiend	verschroeid
1) Archaic.

Synonyms

• verzengen