versturen

Dutch

Etymology

From ver- +‎ sturen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

versturen

1. To send (off); to dispatch.

   Iets per post versturen. — To send something by mail/to mail something.

Inflection

Conjugation of versturen (weak, prefixed)
infinitive	versturen
past singular	verstuurde
past participle	verstuurd
infinitive	versturen
gerund	versturen n
	present tense	past tense
1st person singular	verstuur	verstuurde
2nd person sing. (jij)	verstuurt, verstuur2	verstuurde
2nd person sing. (u)	verstuurt	verstuurde
2nd person sing. (gij)	verstuurt	verstuurde
3rd person singular	verstuurt	verstuurde
plural	versturen	verstuurden
subjunctive sing.1	versture	verstuurde
subjunctive plur.1	versturen	verstuurden
imperative sing.	verstuur
imperative plur.1	verstuurt
participles	versturend	verstuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• sturen