voks

Hungarian

Etymology

From Latin vōx (“voice, utterance”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvokʃ]
• Hyphenation: voks

Noun

voks (plural voksok)

1. vote

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
	singular	plural
nominative	voks	voksok
accusative	voksot	voksokat
dative	voksnak	voksoknak
instrumental	vokssal	voksokkal
causal-final	voksért	voksokért
translative	vokssá	voksokká
terminative	voksig	voksokig
essive-formal	voksként	voksokként
essive-modal	—	—
inessive	voksban	voksokban
superessive	vokson	voksokon
adessive	voksnál	voksoknál
illative	voksba	voksokba
sublative	voksra	voksokra
allative	vokshoz	voksokhoz
elative	voksból	voksokból
delative	voksról	voksokról
ablative	vokstól	voksoktól
non-attributive possessive - singular	voksé	voksoké
non-attributive possessive - plural	vokséi	voksokéi

Possessive forms of voks
possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	voksom	voksaim
2nd person sing.	voksod	voksaid
3rd person sing.	voksa	voksai
1st person plural	voksunk	voksaink
2nd person plural	voksotok	voksaitok
3rd person plural	voksuk	voksaik

Synonyms

• szavazat

Derived terms

• leadja a voksát
• voksol

---

Norwegian Bokmål

Etymology

From Old Norse vax

Noun

voks m or n (definite singular voksen or vokset, indefinite plural vokser or voks, definite plural voksene or voksa)

1. wax

Derived terms

• bivoks
• vokslys
• ørevoks

Related terms

• vokse

Verb

voks

1. (deprecated template usage) imperative of vokse

References

• “voks” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse vax

Noun

voks m or n (definite singular voksen or vokset, indefinite plural voksar or voks, definite plural voksane or voksa)

1. wax

Derived terms

• bivoks
• vokslys

Related terms

• vokse

References

• “voks” in The Nynorsk Dictionary.