wong

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 03:01, 21 December 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: Wong and woŋ

English

Etymology 1

From (deprecated template usage) [etyl] Old English wang/wong, from Germanic. Cognate with Danish vang.

Noun

wong (plural wongs)

  1. (obsolete, except in placenames) A field or other piece of land.

Etymology 2

From the pen name Stanford Wong.

Verb

wong (third-person singular simple present wongs, present participle wonging, simple past and past participle wonged)

  1. (gambling) To enter a betting game, particularly blackjack, when the odds are favorable.

Derived terms

Etymology 3

Noun

wong (plural wongs)

  1. In the game of pai gow, a hand in which the double-one or double-six domino is used with a nine, making the hand worth eleven points rather than the usual one.

Anagrams


Javanese

Javanese register set
ꦏꦿꦩ (krama): tiyang
ꦔꦺꦴꦏꦺꦴ (ngoko): wong

Alternative forms

Etymology

From Old Javanese woṅ, wwaṅ. Possible cognates are Malay orang (human being), Acehnese ureung (human being), Sundanese urang (human being).

Pronunciation

Noun

wong

  1. person, human being
    • 1889, C.F. Winter, Dongèng Wewulang Becik (Volume 1), Landsdrukkerij, p. 7:
      Éliding dongèng mangkéné, rahayu wong kang angèstokaké sarta ngabekti ing Allah, kaya upamané marang bapa.
  2. people, society
    • 1928, Dedongèngan, Balé Pustaka, p. 3:
      Ananging kahanan mau ora pati disumurupi utawa diajèni déning wong-wong saka Surakarta, kang padha among seneng mrono saben ing dina Nga'at.
  3. adult
    • 1889, C.F. Winter, Dongèng Wewulang Becik (Volume 2), Landsdrukkerij, p. 8:
      Anuli ana wong liwat, acalathu marang bocah kang padha rebutan tali, mangkono iku patuwasé wong dhemen padu kang pinadu barang rèmèh.
    • 1928, R.M. Aryasutirta, Paribasan, p. 21:
      Ana wong sugih, dolan-dolan menyang désa, ing kono kepethuk karo bocah cilik siji, isih wuda mlaku ijèn.
  4. successful person
  5. physical characteristics of a person
  6. subordinate, follower
    • 1880, Pepethikan saking Kitab Suci, p. 179:
      [...] sang tetindhih nulya nabda aglis / hèh Élia sira wongé Allah / paréntahku marang kowé / trang saka dhawuh prabu / lah mudhuna Élia dèn aglis / —

Synonyms

Derived terms

References

  • "wong" in W. J. S. Poerwadarminta, Bausastra Jawa. J. B. Wolters' Uitgevers-Maatschappij N. V. Groningen, Batavia, 1939

Old English

Pronunciation

Noun

wong m (nominative plural wongas)

  1. Alternative spelling of wang