wyrąbać

Polish

wyrąbać pf (imperfective wyrąbywać)

(transitive) to chop down, to hew down (to remove plants by chopping)
Synonyms: wyciąć, zrąbać
(transitive) to cut open (to make a hole or recess with strong blows from a sharp tool) [with w (+ locative) ‘in what’]
(transitive) to cut apart (to break with strong blows from a sharp instrument, especially on the surface of something) [with w (+ locative) ‘on what surface’]
Synonym: wybić
(transitive, colloquial) to blast (to speak directly, openly, and critically)
Synonyms: walnąć, wygarnąć
(transitive) to cut out (to to extract something from something by cutting)
(transitive, obsolete) to chop down (to kill all of with a chopping weapon)
Synonym: wyciąć
(transitive, obsolete) to blurt out (to say without thinking, sometimes by memory)
Synonym: wyklepać
(transitive, obsolete) to chop out, to cut out (to form, e.g. a figure, by chopping or cutting, e.g. from a block of material)
(transitive, obsolete) to nick (to make ragged or uneven, as by cutting nicks or notches in)
Synonym: wyszczerbić
(reflexive with się) to go ass over teakettle (to fall and hurt oneself)
(reflexive with się, obsolete) to chop one's way out of (to leave by chopping thing to make a path)

Conjugation of wyrąbać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyrąbać
future tense	1^st	wyrąbię			wyrąbiemy
	2^nd	wyrąbiesz			wyrąbiecie
	3^rd	wyrąbie			wyrąbią
	impersonal	wyrąbie się
past tense	1^st	wyrąbałem, -(e)m wyrąbał	wyrąbałam, -(e)m wyrąbała	wyrąbałom, -(e)m wyrąbało	wyrąbaliśmy, -(e)śmy wyrąbali	wyrąbałyśmy, -(e)śmy wyrąbały
	2^nd	wyrąbałeś, -(e)ś wyrąbał	wyrąbałaś, -(e)ś wyrąbała	wyrąbałoś, -(e)ś wyrąbało	wyrąbaliście, -(e)ście wyrąbali	wyrąbałyście, -(e)ście wyrąbały
	3^rd	wyrąbał	wyrąbała	wyrąbało	wyrąbali	wyrąbały
	impersonal	wyrąbano
conditional	1^st	wyrąbałbym, bym wyrąbał	wyrąbałabym, bym wyrąbała	wyrąbałobym, bym wyrąbało	wyrąbalibyśmy, byśmy wyrąbali	wyrąbałybyśmy, byśmy wyrąbały
	2^nd	wyrąbałbyś, byś wyrąbał	wyrąbałabyś, byś wyrąbała	wyrąbałobyś, byś wyrąbało	wyrąbalibyście, byście wyrąbali	wyrąbałybyście, byście wyrąbały
	3^rd	wyrąbałby, by wyrąbał	wyrąbałaby, by wyrąbała	wyrąbałoby, by wyrąbało	wyrąbaliby, by wyrąbali	wyrąbałyby, by wyrąbały
	impersonal	wyrąbano by
imperative	1^st	niech wyrąbię			wyrąbmy
	2^nd	wyrąb			wyrąbcie
	3^rd	niech wyrąbie			niech wyrąbią
passive adjectival participle		wyrąbany	wyrąbana	wyrąbane	wyrąbani	wyrąbane
anterior adverbial participle		wyrąbawszy
verbal noun		wyrąbanie

wyrąbać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wyrąbać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
wyrąbać in Polish dictionaries at PWN
Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyrąbać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wyrąbać”, in Słownik języka polskiego
Aleksander Zdanowicz (1861) “wyrąbać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyrąbać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1003