zaniemówić

Polish[edit]

From za- +‎ nie- +‎ mówić.

zaniemówić pf

(intransitive) to be struck dumb, to be rendered speechless [+ z (genitive) = from what]
Synonyms: oniemieć, (archaic) zaniemieć, (idiomatic) zapomnieć języka w gębie

Conjugation of zaniemówić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaniemówić
future tense	1^st	zaniemówię			zaniemówimy
	2^nd	zaniemówisz			zaniemówicie
	3^rd	zaniemówi			zaniemówią
	impersonal	zaniemówi się
past tense	1^st	zaniemówiłem, -(e)m zaniemówił	zaniemówiłam, -(e)m zaniemówiła	zaniemówiłom, -(e)m zaniemówiło	zaniemówiliśmy, -(e)śmy zaniemówili	zaniemówiłyśmy, -(e)śmy zaniemówiły
	2^nd	zaniemówiłeś, -(e)ś zaniemówił	zaniemówiłaś, -(e)ś zaniemówiła	zaniemówiłoś, -(e)ś zaniemówiło	zaniemówiliście, -(e)ście zaniemówili	zaniemówiłyście, -(e)ście zaniemówiły
	3^rd	zaniemówił	zaniemówiła	zaniemówiło	zaniemówili	zaniemówiły
	impersonal	zaniemówiono
conditional	1^st	zaniemówiłbym, bym zaniemówił	zaniemówiłabym, bym zaniemówiła	zaniemówiłobym, bym zaniemówiło	zaniemówilibyśmy, byśmy zaniemówili	zaniemówiłybyśmy, byśmy zaniemówiły
	2^nd	zaniemówiłbyś, byś zaniemówił	zaniemówiłabyś, byś zaniemówiła	zaniemówiłobyś, byś zaniemówiło	zaniemówilibyście, byście zaniemówili	zaniemówiłybyście, byście zaniemówiły
	3^rd	zaniemówiłby, by zaniemówił	zaniemówiłaby, by zaniemówiła	zaniemówiłoby, by zaniemówiło	zaniemówiliby, by zaniemówili	zaniemówiłyby, by zaniemówiły
	impersonal	zaniemówiono by
imperative	1^st	niech zaniemówię			zaniemówmy
	2^nd	zaniemów			zaniemówcie
	3^rd	niech zaniemówi			niech zaniemówią
anterior adverbial participle		zaniemówiwszy
verbal noun		zaniemówienie

adjectives

nouns