zwijmen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch swimen.

This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzʋɛi̯mə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: zwij‧men
• Rhymes: -ɛi̯mən

Verb

zwijmen

1. (intransitive) to faint, to swoon
2. (intransitive) to lose strength, to collapse

Inflection

Conjugation of zwijmen (weak)
infinitive	zwijmen
past singular	zwijmde
past participle	gezwijmd
infinitive	zwijmen
gerund	zwijmen n
	present tense	past tense
1st person singular	zwijm	zwijmde
2nd person sing. (jij)	zwijmt, zwijm2	zwijmde
2nd person sing. (u)	zwijmt	zwijmde
2nd person sing. (gij)	zwijmt	zwijmde
3rd person singular	zwijmt	zwijmde
plural	zwijmen	zwijmden
subjunctive sing.1	zwijme	zwijmde
subjunctive plur.1	zwijmen	zwijmden
imperative sing.	zwijm
imperative plur.1	zwijmt
participles	zwijmend	gezwijmd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (faint): bezwijmen
• (collapse): bezwijken

Derived terms

• bezwijmen
• zwijmelen