ανασκάπτω

See also: ἀνασκάπτω

Greek

Alternative forms

• ανασκάβω (anaskávo) (less formal)
• ανασκάφτω (anaskáfto) (colloquial)

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀνασκάπτω. By surface analysis, ανα- (“thoroughly”) and the ancient σκάπτω (skáptō, “dig”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈska.pto/
• Hyphenation: α‧να‧σκά‧πτω

Verb

ανασκάπτω • (anaskápto) (past ανέσκαψα, passive ανασκάπτομαι)

1. to dig, dig up, excavate
2. (formal) to raze to the ground

Conjugation

ανασκάπτω   ανασκάπτομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανασκάπτω  (ανασκάβω →)	ανασκάψω	ανασκάπτομαι	ανασκαφώ
2 sg	ανασκάπτεις	ανασκάψεις	ανασκάπτεσαι	ανασκαφείς
3 sg	ανασκάπτει	ανασκάψει	ανασκάπτεται	ανασκαφεί
1 pl	ανασκάπτουμε, [‑ομε]	ανασκάψουμε, [‑ομε]	ανασκαπτόμαστε	ανασκαφούμε
2 pl	ανασκάπτετε	ανασκάψετε	ανασκάπτεστε, {ανασκάπτεσθε}, (ανασκαπτόσαστε)	ανασκαφείτε
3 pl	ανασκάπτουν(ε)	ανασκάψουν(ε)	ανασκάπτονται	ανασκαφούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανέσκαπτα	ανέσκαψα	ανασκαπτόμουν(α)	ανασκάφηκα1, [{ανεσκάφην}]
2 sg	ανέσκαπτες	ανέσκαψες	ανασκαπτόσουν(α)	ανασκάφηκες, [{ανεσκάφης}]
3 sg	ανέσκαπτε	ανέσκαψε	ανασκαπτόταν(ε)	ανασκάφηκε, {ανεσκάφη}
1 pl	ανασκάπταμε	ανασκάψαμε	ανασκαπτόμασταν, (‑όμαστε)	ανασκαφήκαμε
2 pl	ανασκάπτατε	ανασκάψατε	ανασκαπτόσασταν, (‑όσαστε)	ανασκαφήκατε
3 pl	ανέσκαπταν, ανασκάπταν(ε)	ανέσκαψαν, ανασκάψαν(ε)	ανασκάπτονταν, (ανασκαπτόντουσαν)	ανασκάφηκαν, {ανεσκάφησαν}, ανασκαφήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανασκάπτω ➤	θα ανασκάψω ➤	θα ανασκάπτομαι ➤	θα ανασκαφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανασκάπτεις, …	θα ανασκάψεις, …	θα ανασκάπτεσαι, …	θα ανασκαφείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανασκάψει   έχω, έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ανασκαφεί   είμαι, είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανασκάψει   είχα, είχες, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ανασκαφεί   ήμουν, ήσουν, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανασκάψει   θα έχω, θα έχεις, … ανασκαμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ανασκαφεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανασκαμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανάσκαπτε	ανάσκαψε	—	ανασκάψου
2 pl	ανασκάπτετε	ανασκάψτε	ανασκάπτεστε, {ανασκάπτεσθε}	ανασκαφείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανασκάπτοντας ➤		ανασκαπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας ανασκάψει ➤		ανασκαμμένος, ‑η, ‑o {ανεσκαμμένος, ‑η, ‑o} ➤
Nonfinite form➤	ανασκάψει		ανασκαφεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Passive perfective forms with -φ- (like ανασκάφηκα) as in the ancient aorist ἐσκάφην. Forms with ‑φτ- (like ανασκάφτηκα) or ‑φθ- (ανασκάφθηκα) are found in the conjugation of the less formal variations ανασκάβω and ανασκάφτω.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανασκαφή f (anaskafí, “excavation, dig”)
• ανασκαφέας f (anaskaféas, “excavator, archaeologist, digger”)
• ανασκαφικός (anaskafikós, “excavation”, adjective)