Catalan[edit]
Pronunciation[edit]
enfeudar (first-person singular present enfeudo, first-person singular preterite enfeudí, past participle enfeudat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /e/
- to enfeoff
Conjugation[edit]
Galician[edit]
Pronunciation[edit]
|
This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!
|
enfeudar (first-person singular present enfeudo, first-person singular preterite enfeudei, past participle enfeudado)
- to enfeoff
Conjugation[edit]
|
Singular
|
Plural
|
First-person (eu)
|
Second-person (ti / tu)
|
Third-person (ele / ela / você)
|
First-person (nós)
|
Second-person (vós)
|
Third-person (eles / elas / vocês)
|
Infinitive
|
Impersonal
|
enfeudar
|
Personal
|
enfeudar
|
enfeudares
|
enfeudar
|
enfeudarmos
|
enfeudardes
|
enfeudarem
|
Gerund
|
|
enfeudando
|
Past participle
|
Masculine
|
enfeudado
|
enfeudados
|
Feminine
|
enfeudada
|
enfeudadas
|
Indicative
|
Present
|
enfeudo
|
enfeudas
|
enfeuda
|
enfeudamos
|
enfeudades, enfeudais
|
enfeudam
|
Imperfect
|
enfeudava
|
enfeudavas
|
enfeudava
|
enfeudávamos
|
enfeudávades, enfeudáveis, enfeudávais1
|
enfeudavam
|
Preterite
|
enfeudei
|
enfeudaste, enfeudache1
|
enfeudou
|
enfeudamos
|
enfeudastes
|
enfeudárom, enfeudaram
|
Pluperfect
|
enfeudara
|
enfeudaras
|
enfeudara
|
enfeudáramos
|
enfeudárades, enfeudáreis, enfeudárais1
|
enfeudaram
|
Future
|
enfeudarei
|
enfeudarás
|
enfeudará
|
enfeudaremos
|
enfeudaredes, enfeudareis
|
enfeudarám, enfeudarão
|
Conditional
|
enfeudaria
|
enfeudarias
|
enfeudaria
|
enfeudaríamos
|
enfeudaríades, enfeudaríeis, enfeudaríais1
|
enfeudariam
|
Subjunctive
|
Present
|
enfeude
|
enfeudes
|
enfeude
|
enfeudemos
|
enfeudedes, enfeudeis
|
enfeudem
|
Imperfect
|
enfeudasse
|
enfeudasses
|
enfeudasse
|
enfeudássemos
|
enfeudássedes, enfeudásseis
|
enfeudassem
|
Future
|
enfeudar
|
enfeudares
|
enfeudar
|
enfeudarmos
|
enfeudardes
|
enfeudarem
|
Imperative
|
Affirmative
|
|
enfeuda
|
enfeude
|
enfeudemos
|
enfeudade, enfeudai
|
enfeudem
|
Negative (nom)
|
nom enfeudes
|
nom enfeude
|
nom enfeudemos
|
nom enfeudedes, nom enfeudeis
|
nom enfeudem
|
Related terms[edit]
Further reading[edit]
Spanish[edit]
Etymology[edit]
From en- + feudo + -ar.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /enfeuˈdaɾ/ [ẽɱ.feu̯ˈð̞aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧feu‧dar
enfeudar (first-person singular present enfeudo, first-person singular preterite enfeudé, past participle enfeudado)
- to enfeoff
Conjugation[edit]
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of enfeudar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive enfeudar
|
dative
|
enfeudarme
|
enfeudarte
|
enfeudarle, enfeudarse
|
enfeudarnos
|
enfeudaros
|
enfeudarles, enfeudarse
|
accusative
|
enfeudarme
|
enfeudarte
|
enfeudarlo, enfeudarla, enfeudarse
|
enfeudarnos
|
enfeudaros
|
enfeudarlos, enfeudarlas, enfeudarse
|
|
with gerund enfeudando
|
dative
|
enfeudándome
|
enfeudándote
|
enfeudándole, enfeudándose
|
enfeudándonos
|
enfeudándoos
|
enfeudándoles, enfeudándose
|
accusative
|
enfeudándome
|
enfeudándote
|
enfeudándolo, enfeudándola, enfeudándose
|
enfeudándonos
|
enfeudándoos
|
enfeudándolos, enfeudándolas, enfeudándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative enfeuda
|
dative
|
enféudame
|
enféudate
|
enféudale
|
enféudanos
|
not used
|
enféudales
|
accusative
|
enféudame
|
enféudate
|
enféudalo, enféudala
|
enféudanos
|
not used
|
enféudalos, enféudalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative enfeudá
|
dative
|
enfeudame
|
enfeudate
|
enfeudale
|
enfeudanos
|
not used
|
enfeudales
|
accusative
|
enfeudame
|
enfeudate
|
enfeudalo, enfeudala
|
enfeudanos
|
not used
|
enfeudalos, enfeudalas
|
|
with formal second-person singular imperative enfeude
|
dative
|
enféudeme
|
not used
|
enféudele, enféudese
|
enféudenos
|
not used
|
enféudeles
|
accusative
|
enféudeme
|
not used
|
enféudelo, enféudela, enféudese
|
enféudenos
|
not used
|
enféudelos, enféudelas
|
|
with first-person plural imperative enfeudemos
|
dative
|
not used
|
enfeudémoste
|
enfeudémosle
|
enfeudémonos
|
enfeudémoos
|
enfeudémosles
|
accusative
|
not used
|
enfeudémoste
|
enfeudémoslo, enfeudémosla
|
enfeudémonos
|
enfeudémoos
|
enfeudémoslos, enfeudémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative enfeudad
|
dative
|
enfeudadme
|
not used
|
enfeudadle
|
enfeudadnos
|
enfeudaos
|
enfeudadles
|
accusative
|
enfeudadme
|
not used
|
enfeudadlo, enfeudadla
|
enfeudadnos
|
enfeudaos
|
enfeudadlos, enfeudadlas
|
|
with formal second-person plural imperative enfeuden
|
dative
|
enféudenme
|
not used
|
enféudenle
|
enféudennos
|
not used
|
enféudenles, enféudense
|
accusative
|
enféudenme
|
not used
|
enféudenlo, enféudenla
|
enféudennos
|
not used
|
enféudenlos, enféudenlas, enféudense
|
Further reading[edit]