staan

See also: Stään

Afrikaans

Alternative forms

• staat (Cape Afrikaans)

Etymology

From Dutch staan, from Middle Dutch stâen, from Old Dutch stān, from Proto-West Germanic *stān, from Proto-Germanic *stāną.

Pronunciation

• IPA^(key): /stɑːn/

• Audio

  (file)

Verb

staan (present staan, present participle staande, past participle gestaan)

1. to stand

   Jou, staan op!

   You, stand up!

Dutch

Etymology

From Middle Dutch stâen, from Old Dutch stān, from Proto-West Germanic *stān, from Proto-Germanic *stāną.

Pronunciation

• IPA^(key): /staːn/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: staan
• Rhymes: -aːn

Verb

staan

1. (intransitive) to stand, to be upright

   Dus ik stond gisteren in de supermarkt en toen... ― So I was standing in supermarket yesterday and then...

2. (intransitive) to be, to be placed or located

   Synonyms: liggen, lopen, zitten, zijn

   In Holland staat een huis. ― In Holland there is a house.

3. (auxiliary, with te) Forms a continuous aspect. Although it carries an implication of standing, this is vague and is not strictly required or emphasized.

   Wat sta jij daar te koken? ― What are you cooking there?

4. (intransitive) to be present, have a stand or location
5. (intransitive) to say, to be written, to be said (to be indicated in written form)

   In de grondwet staat dat het kabinet verantwoordelijk is voor het beleid en de koning onschendbaar is.

   In the constitution it says that the cabinet is responsible for governance and that the king is inviolable.

6. (intransitive) to suit, fit, befit (of clothing)

   Het staat je goed! ― It suits you!

8. (auxiliary, with te) Indicates a prospective outcome, or something that will happen in the near future

   Als hij daar naar binnen gaat, staat hem een grote verrassing te wachten.

   If he goes in there, a big surprise will be waiting for him.

Usage notes

Sense 7 is generally used with the verbs gebeuren, wachten, doen, and bezien.

Inflection

Inflection of staan (strong class 6, irregular)
infinitive	staan
past singular	stond
past participle	gestaan
infinitive	staan
gerund	staan n
	present tense	past tense
1st person singular	sta	stond
2nd person sing. (jij)	staat	stond
2nd person sing. (u)	staat	stond
2nd person sing. (gij)	staat	stondt
3rd person singular	staat	stond
plural	staan	stonden
subjunctive sing.1	sta	stonde
subjunctive plur.1	staan	stonden
imperative sing.	sta
imperative plur.1	staat
participles	staand	gestaan
1) Archaic.

Derived terms

• afstaan
• alleenstaand
• bestaan
• bijstaan
• doorstaan
• ergens op staan
• ontstaan
• op een voetstuk staan
• op staande voet
• opstaan
• rechtstaan
• staangeld
• stageld
• staplaats
• stilstaan
• toestaan
• verstaan
• volstaan
• zijn mannetje staan

 

Descendants

• Afrikaans: staan
• Berbice Creole Dutch: tan
• Jersey Dutch: stân
• Negerhollands: staan, tan
• → Biak: vestan

Anagrams

• naast