wegjagen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From weg +‎ jagen.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: weg‧ja‧gen

Verb

[edit]

wegjagen

  1. (transitive) to chase away, to drive away
    De vogels werden weggejaagd met een geweerschot in de lucht.
    The birds were chased away with a gunshot in the air.

Conjugation

[edit]
Conjugation of wegjagen (strong class 6 with weak past participle, separable)
infinitive wegjagen
past singular joeg weg
past participle weggejaagd
infinitive wegjagen
gerund wegjagen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular jaag weg joeg weg wegjaag wegjoeg
2nd person sing. (jij) jaagt weg, jaag weg2 joeg weg wegjaagt wegjoeg
2nd person sing. (u) jaagt weg joeg weg wegjaagt wegjoeg
2nd person sing. (gij) jaagt weg joegt weg wegjaagt wegjoegt
3rd person singular jaagt weg joeg weg wegjaagt wegjoeg
plural jagen weg joegen weg wegjagen wegjoegen
subjunctive sing.1 jage weg joege weg wegjage wegjoege
subjunctive plur.1 jagen weg joegen weg wegjagen wegjoegen
imperative sing. jaag weg
imperative plur.1 jaagt weg
participles wegjagend weggejaagd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

German

[edit]

Etymology

[edit]

From weg- +‎ jagen.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

wegjagen (weak, third-person singular present jagt weg, past tense jagte weg, past participle weggejagt, auxiliary haben)

  1. to chase away, to chase off, to drive away
    Synonyms: fortjagen, verjagen, vertreiben, verscheuchen, vergrämen, vergrätzen
    Antonym: anlocken
    Die Stadt setzt jetzt Hunde ein, um die Gänse wegzujagen.The city is now using dogs to chase the geese away.

Conjugation

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • wegjagen” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  • wegjagen” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
  • wegjagen” in Duden online