विकार

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit विकार (vikāra), from वि- (vi-) +‎ कार (kāra).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /ʋɪ.kɑːɾ/, [ʋɪ.käːɾ]

Noun

विकार • (vikār) m

1. change: usually a negative change, change for the worse
2. damage, harm, detriment, ruin
3. (medicine) a disorder

   व्यक्तित्व विकार ― vyaktitva vikār ― personality disorder

4. (grammar) an inflected form

Declension

Declension of विकार (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	विकार vikār	विकार vikār
oblique	विकार vikār	विकारों vikārõ
vocative	विकार vikār	विकारो vikāro

Derived terms

• विकारमय (vikārmay)

Related terms

• विकृत (vikŕt, “changed for the worse, etc.”)

References

• McGregor, Ronald Stuart (1993) “विकार”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press, page 917

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ৱিকাৰ (Assamese script)
• ᬯᬶᬓᬵᬭ (Balinese script)
• বিকার (Bengali script)
• 𑰪𑰰𑰎𑰯𑰨 (Bhaiksuki script)
• 𑀯𑀺𑀓𑀸𑀭 (Brahmi script)
• ဝိကာရ (Burmese script)
• વિકાર (Gujarati script)
• ਵਿਕਾਰ (Gurmukhi script)
• 𑌵𑌿𑌕𑌾𑌰 (Grantha script)
• ꦮꦶꦏꦴꦫ (Javanese script)
• 𑂫𑂱𑂍𑂰𑂩 (Kaithi script)
• ವಿಕಾರ (Kannada script)
• វិការ (Khmer script)
• ວິກາຣ (Lao script)
• വികാര (Malayalam script)
• ᠸᡳᡬᠠ᠎᠊ᠠᡵᠠ (Manchu script)
• 𑘪𑘱𑘎𑘰𑘨 (Modi script)
• ᠸᠢᢉᠠᢗᠷᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧊𑧒𑦮𑧑𑧈 (Nandinagari script)
• 𑐰𑐶𑐎𑐵𑐬 (Newa script)
• ଵିକାର (Odia script)
• ꢮꢶꢒꢵꢬ (Saurashtra script)
• 𑆮𑆴𑆑𑆳𑆫 (Sharada script)
• 𑖪𑖰𑖎𑖯𑖨 (Siddham script)
• විකාර (Sinhalese script)
• 𑩾𑩑𑩜𑩛𑩼 (Soyombo script)
• 𑚦𑚮𑚊𑚭𑚤 (Takri script)
• விகார (Tamil script)
• వికార (Telugu script)
• วิการ (Thai script)
• ཝི་ཀཱ་ར (Tibetan script)
• 𑒫𑒱𑒏𑒰𑒩 (Tirhuta script)
• 𑨭𑨁𑨋𑨊𑨫 (Zanabazar Square script)

Etymology 1

वि- (vi-, “the syllable "vi"”) +‎ कार (kāra, “sound”)

Noun

विकार • (vikāra) stem, m

1. the syllable "vi" (BhP.)

Declension

Masculine a-stem declension of विकार
Nom. sg.	विकारः (vikāraḥ)
Gen. sg.	विकारस्य (vikārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	विकारः (vikāraḥ)	विकारौ (vikārau)	विकाराः (vikārāḥ)
Vocative	विकार (vikāra)	विकारौ (vikārau)	विकाराः (vikārāḥ)
Accusative	विकारम् (vikāram)	विकारौ (vikārau)	विकारान् (vikārān)
Instrumental	विकारेण (vikāreṇa)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारैः (vikāraiḥ)
Dative	विकाराय (vikārāya)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Ablative	विकारात् (vikārāt)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Genitive	विकारस्य (vikārasya)	विकारयोः (vikārayoḥ)	विकाराणाम् (vikārāṇām)
Locative	विकारे (vikāre)	विकारयोः (vikārayoḥ)	विकारेषु (vikāreṣu)

Etymology 2

From विकोति (vikaroti, “to make different, become different”).

Noun

विकार • (vikāra) stem, m

1. change from natural state, transformation
2. disease, injury
3. agitation, passion
4. ghost (Kathās.)
5. extravagance (Kathās.)
6. product (Gaut.)
7. the seven resultant products of प्रकृति (prakṛti, “the basic material of the universe”), and the sixteen resultant products of these (IW., etc.)
8. derivative word (Nir.)
9. grimace (Kathās.)
10. defection of allegiance, hostility (MBh., Rājat.)

Declension

Masculine a-stem declension of विकार
Nom. sg.	विकारः (vikāraḥ)
Gen. sg.	विकारस्य (vikārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	विकारः (vikāraḥ)	विकारौ (vikārau)	विकाराः (vikārāḥ)
Vocative	विकार (vikāra)	विकारौ (vikārau)	विकाराः (vikārāḥ)
Accusative	विकारम् (vikāram)	विकारौ (vikārau)	विकारान् (vikārān)
Instrumental	विकारेण (vikāreṇa)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारैः (vikāraiḥ)
Dative	विकाराय (vikārāya)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Ablative	विकारात् (vikārāt)	विकाराभ्याम् (vikārābhyām)	विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ)
Genitive	विकारस्य (vikārasya)	विकारयोः (vikārayoḥ)	विकाराणाम् (vikārāṇām)
Locative	विकारे (vikāre)	विकारयोः (vikārayoḥ)	विकारेषु (vikāreṣu)

References

• Monier Williams (1899) “विकार”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, pages 0950, 0954.