ανορθώνω

Greek

Etymology

Learnedly from Ancient Greek ἀνορθ(ῶ) (anorth(ô)) +‎ -ώνω (-óno). By surface analysis, αν- (an-, from ανα- (ana-)) +‎ ορθώνω (orthóno).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.noɾˈθo.no/
• Hyphenation: α‧νορ‧θώ‧νω

Verb

ανορθώνω • (anorthóno) (past ανόρθωσα, passive ανορθώνομαι)

1. to restore, set up
2. to raise, stand upright, straighten up

Conjugation

ανορθώνω   ανορθώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανορθώνω	ανορθώσω	ανορθώνομαι	ανορθωθώ
2 sg	ανορθώνεις	ανορθώσεις	ανορθώνεσαι	ανορθωθείς
3 sg	ανορθώνει	ανορθώσει	ανορθώνεται	ανορθωθεί
1 pl	ανορθώνουμε, [‑ομε]	ανορθώσουμε, [‑ομε]	ανορθωνόμαστε	ανορθωθούμε
2 pl	ανορθώνετε	ανορθώσετε	ανορθώνεστε, ανορθωνόσαστε	ανορθωθείτε
3 pl	ανορθώνουν(ε)	ανορθώσουν(ε)	ανορθώνονται	ανορθωθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανόρθωνα	ανόρθωσα	ανορθωνόμουν(α)	ανορθώθηκα
2 sg	ανόρθωνες	ανόρθωσες	ανορθωνόσουν(α)	ανορθώθηκες
3 sg	ανόρθωνε	ανόρθωσε	ανορθωνόταν(ε)	ανορθώθηκε
1 pl	ανορθώναμε	ανορθώσαμε	ανορθωνόμασταν, (‑όμαστε)	ανορθωθήκαμε
2 pl	ανορθώνατε	ανορθώσατε	ανορθωνόσασταν, (‑όσαστε)	ανορθωθήκατε
3 pl	ανόρθωναν, ανορθώναν(ε)	ανόρθωσαν, ανορθώσαν(ε)	ανορθώνονταν, (ανορθωνόντουσαν)	ανορθώθηκαν, ανορθωθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανορθώνω ➤	θα ανορθώσω ➤	θα ανορθώνομαι ➤	θα ανορθωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανορθώνεις, …	θα ανορθώσεις, …	θα ανορθώνεσαι, …	θα ανορθωθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανορθώσει   έχω, έχεις, … ανορθωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … ανορθωθεί   είμαι, είσαι, … ανορθωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανορθώσει   είχα, είχες, … ανορθωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … ανορθωθεί   ήμουν, ήσουν, … ανορθωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανορθώσει   θα έχω, θα έχεις, … ανορθωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … ανορθωθεί   θα είμαι, θα είσαι, … ανορθωμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανόρθωνε	ανόρθωσε	—	ανορθώσου
2 pl	ανορθώνετε	ανορθώστε	ανορθώνεστε	ανορθωθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανορθώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανορθώσει ➤		ανορθωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ανορθώσει		ανορθωθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανόρθωση f (anórthosi, “erection, restoration”)
• ανορθωτής m (anorthotís, “reformer, innovator, restorer”)
• ανορθωτικός (anorthotikós, “restoring, reforming”, adjective)
• and see: ορθώνω (orthóno, “to erect”)