καταστρέφω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ στρέφω (stréphō).

Verb

καταστρέφω • (katastréphō)

1. (transitive) to turn down, bring down, subdue

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• καταστροφή (katastrophḗ)

Further reading

• “καταστρέφω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “καταστρέφω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• καταστρέφω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • annex idem, page 30.
  • cow idem, page 180.
  • crush idem, page 187.
  • dependence idem, page 211.
  • enslave idem, page 276.
  • inthral idem, page 454.
  • keep idem, page 467.
  • master idem, page 517.
  • overcome idem, page 585.
  • overpower idem, page 586.
  • overwhelm idem, page 587.
  • pacify idem, page 588.
  • put idem, page 660.
  • quell idem, page 664.
  • reduce idem, page 684.
  • repress idem, page 698.
  • subdue idem, page 830.
  • subject idem, page 830.
  • subjection idem, page 831.
  • subjugate idem, page 831.
  • suppress idem, page 842.
  • tame idem, page 855.
  • tranquilise idem, page 887.

---

Greek

Etymology

Learned, from Ancient Greek καταστρέφω. Morphologically from κατα- (“against-”) +‎ στρέφω (“turn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.taˈstɾe.fo/
• Hyphenation: κα‧τα‧στρέ‧φω

Verb

καταστρέφω • (katastréfo) (past κατέστρεψα/κατάστρεψα, passive καταστρέφομαι)

1. destroy, ruin, wreck
2. deface
3. (figuratively) destroy (reputation, etc)

Conjugation

καταστρέφω   καταστρέφομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	καταστρέφω	καταστρέψω	καταστρέφομαι	καταστραφώ
2 sg	καταστρέφεις	καταστρέψεις	καταστρέφεσαι	καταστραφείς
3 sg	καταστρέφει	καταστρέψει	καταστρέφεται	καταστραφεί
1 pl	καταστρέφουμε, [‑ομε]	καταστρέψουμε, [‑ομε]	καταστρεφόμαστε	καταστραφούμε
2 pl	καταστρέφετε	καταστρέψετε	καταστρέφεστε, καταστρεφόσαστε	καταστραφείτε
3 pl	καταστρέφουν(ε)	καταστρέψουν(ε)	καταστρέφονται	καταστραφούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κατέστρεφα, κατάστρεφα1	κατέστρεψα, κατάστρεψα1	καταστρεφόμουν(α)	καταστράφηκα
2 sg	κατέστρεφες, κατάστρεφες	κατέστρεψες, κατάστρεψες	καταστρεφόσουν(α)	καταστράφηκες
3 sg	κατέστρεφε, κατάστρεφε	κατέστρεψε, κατάστρεψε	καταστρεφόταν(ε)	καταστράφηκε
1 pl	καταστρέφαμε	καταστρέψαμε	καταστρεφόμασταν, (‑όμαστε)	καταστραφήκαμε
2 pl	καταστρέφατε	καταστρέψατε	καταστρεφόσασταν, (‑όσαστε)	καταστραφήκατε
3 pl	κατέστρεφαν, καταστρέφαν(ε), κατάστρεφαν	κατέστρεψαν, καταστρέψαν(ε), κατάστρεψαν	καταστρέφονταν, (καταστρεφόντουσαν)	καταστράφηκαν, καταστραφήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα καταστρέφω ➤	θα καταστρέψω ➤	θα καταστρέφομαι ➤	θα καταστραφώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καταστρέφεις, …	θα καταστρέψεις, …	θα καταστρέφεσαι, …	θα καταστραφείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καταστρέψει   έχω, έχεις, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … καταστραφεί   είμαι, είσαι, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καταστρέψει   είχα, είχες, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … καταστραφεί   ήμουν, ήσουν, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καταστρέψει   θα έχω, θα έχεις, … κατεστραμμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … καταστραφεί   θα είμαι, θα είσαι, … κατεστραμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κατάστρεφε	κατάστρεψε	—	καταστρέψου
2 pl	καταστρέφετε	καταστρέψτε	καταστρέφεστε	καταστραφείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	καταστρέφοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας καταστρέψει ➤		{κατεστραμμένος, ‑η, ‑o}2 ➤
Nonfinite form➤	καταστρέψει		καταστραφεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Forms with retaining the internal augment (κατ-έ-στρε-) are formal but common. Forms without the internal augment (κατά-στρε-) are informal.  2. The informal participle καταστραμμένος without the internal augment is rare.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Antonyms

• κατασκευάζω (kataskevázo)
• χτίζω (chtízo)

Related terms

• αυτοκαταστρέφομαι (aftokatastréfomai)
• αυτοκαταστροφή f (aftokatastrofí, “self-destruction”)
• αυτοκαταστροφικός (aftokatastrofikós, “self-destructive”)
• καταστρεπτικός (katastreptikós, “destructive”)
• καταστρεπτικότητα f (katastreptikótita, “destructiveness”)
• καταστροφέας m (katastroféas, “destructor”)
• καταστροφή f (katastrofí, “destruction, catastrophe”)
• καταστροφικός (katastrofikós, “destructive”)
• καταστροφισμός m (katastrofismós)

Further reading

• “καταστρέφω”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998