κουνώ

Greek

Alternative forms

• κουνάω (kounáo)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek κουνώ (kounṓ), from Ancient Greek κινῶ (kinô), κινέω (kinéō, “to set in motion, arouse”), with sound change -ι- (-i-) > -ου- (-ou-) via influence of the initial κ- (k-) in conjunction with medial -ν- (-n-).

Verb

κουνώ • (kounó) (past κούνησα, passive κουνιέμαι)

1. to shake, swing, nod

Conjugation

κουνάω / κουνώ, κουνιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	κουνάω, κουνώ	κουνήσω	κουνιέμαι	κουνηθώ
2 sg	κουνάς	κουνήσεις	κουνιέσαι	κουνηθείς
3 sg	κουνάει, κουνά	κουνήσει	κουνιέται	κουνηθεί
1 pl	κουνάμε, κουνούμε	κουνήσουμε, [‑ομε]	κουνιόμαστε	κουνηθούμε
2 pl	κουνάτε	κουνήσετε	κουνιέστε, (‑ιόσαστε)	κουνηθείτε
3 pl	κουνάνε, κουνάν, κουνούν(ε)	κουνήσουν(ε)	κουνιούνται, (‑ιόνται)	κουνηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	κουνούσα, κουναγα	κουνησα	κουνιόμουν(α)	κουνήθηκα
2 sg	κουνούσες, κουναγες	κουνησες	κουνιόσουν(α)	κουνήθηκες
3 sg	κουνούσε, κουναγε	κουνησε	κουνιόταν(ε)	κουνήθηκε
1 pl	κουνούσαμε, κουνάγαμε	κουνήσαμε	κουνιόμασταν, (‑ιόμαστε)	κουνηθήκαμε
2 pl	κουνούσατε, κουνάγατε	κουνήσατε	κουνιόσασταν, (‑ιόσαστε)	κουνηθήκατε
3 pl	κουνούσαν(ε), κουναγαν, (κουνάγανε)	κουνησαν, κουνήσαν(ε)	κουνιόνταν(ε), κουνιόντουσαν, κουνιούνταν	κουνήθηκαν, κουνηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα κουνάω, θα κουνώ ➤	θα κουνήσω ➤	θα κουνιέμαι ➤	θα κουνηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κουνάς, …	θα κουνήσεις, …	θα κουνιέσαι, …	θα κουνηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κουνήσει   έχω, έχεις, … κουνημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … κουνηθεί   είμαι, είσαι, … κουνημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κουνήσει   είχα, είχες, … κουνημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … κουνηθεί   ήμουν, ήσουν, … κουνημένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κουνήσει   θα έχω, θα έχεις, … κουνημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … κουνηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … κουνημένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κουνα, κουναγε	κουνησε, κουνα	—	κουνήσου
2 pl	κουνάτε	κουνήστε	κουνιέστε	κουνηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	κουνώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας κουνήσει ➤		κουνημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	κουνήσει		κουνηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.