κυάνεος

Ancient Greek

Alternative forms

• κῠᾰνοῦς (kuanoûs) — contracted

Etymology

From κῠ́ᾰνος (kúanos, “dark-blue enamel”) +‎ -εος (-eos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.á.ne.os/ → /cyˈa.ne.os/ → /ciˈa.ne.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.á.ne.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈa.ne.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈa.ne.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈa.ne.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈa.ne.os/

Adjective

κῠᾰ́νεος • (kuáneos) m (feminine κῠᾰνέᾱ, neuter κῠᾰ́νεον); first/second declension

1. of the color of κῠ́ᾰνος (kúanos): dark, dark-blue

Inflection

First and second declension of κῠᾰ́νεος; κῠᾰνέᾱ; κῠᾰ́νεον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		κῠᾰ́νεος kuáneos	κῠᾰνέᾱ kuanéā	κῠᾰ́νεον kuáneon		κῠᾰνέω kuanéō	κῠᾰνέᾱ kuanéā	κῠᾰνέω kuanéō		κῠᾰ́νεοι kuáneoi	κῠᾰ́νεαι kuáneai	κῠᾰ́νεᾰ kuánea
Genitive		κῠᾰνέου kuanéou	κῠᾰνέᾱς kuanéās	κῠᾰνέου kuanéou		κῠᾰνέοιν kuanéoin	κῠᾰνέαιν kuanéain	κῠᾰνέοιν kuanéoin		κῠᾰνέων kuanéōn	κῠᾰνέων kuanéōn	κῠᾰνέων kuanéōn
Dative		κῠᾰνέῳ kuanéōi	κῠᾰνέᾳ kuanéāi	κῠᾰνέῳ kuanéōi		κῠᾰνέοιν kuanéoin	κῠᾰνέαιν kuanéain	κῠᾰνέοιν kuanéoin		κῠᾰνέοις kuanéois	κῠᾰνέαις kuanéais	κῠᾰνέοις kuanéois
Accusative		κῠᾰ́νεον kuáneon	κῠᾰνέᾱν kuanéān	κῠᾰ́νεον kuáneon		κῠᾰνέω kuanéō	κῠᾰνέᾱ kuanéā	κῠᾰνέω kuanéō		κῠᾰνέους kuanéous	κῠᾰνέᾱς kuanéās	κῠᾰ́νεᾰ kuánea
Vocative		κῠᾰ́νεε kuánee	κῠᾰνέᾱ kuanéā	κῠᾰ́νεον kuáneon		κῠᾰνέω kuanéō	κῠᾰνέᾱ kuanéā	κῠᾰνέω kuanéō		κῠᾰ́νεοι kuáneoi	κῠᾰ́νεαι kuáneai	κῠᾰ́νεᾰ kuánea
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		κῠᾰνέως kuanéōs				κῠᾰνεώτερος kuaneṓteros				κῠᾰνεώτᾰτος kuaneṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Colors in Ancient Greek · χρώμᾰτᾰ (khrṓmata) (layout · text)

λευκός (leukós)	γλαυκός (glaukós), κῐλλός (killós), πολῐός (poliós), φαιός (phaiós), χαροπός (kharopós)	ᾰ̓μαυρός (amaurós), κελαινός (kelainós), μαυρός (maurós), μέλᾱς (mélās)
ἐρῠθρός (eruthrós); κᾰρῡ́κῐνος (karū́kinos), κόκκῐνος (kókkinos), φοινός (phoinós)	πυρρός (purrhós); ὄρφνῐνος (órphninos)	μήλινος (mḗlinos), ξᾰνθός (xanthós); ὠχρός (ōkhrós)
πρᾰ́σῐνος (prásinos)	χλωρός (khlōrós)	χλωρός (khlōrós); χλωρομέλᾱς (khlōromélās)
κῠᾰ́νεος (kuáneos); γλαυκός (glaukós), κᾰλάϊνος (kaláïnos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos)	κῠᾰ́νεος (kuáneos), ὑᾰκῐ́νθῐνος (huakínthinos)
ἰόεις (ióeis), φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos), οἶνοψ (oînops)	φοινῑ́κεος (phoinī́keos); ᾰ̔λουργής (halourgḗs), πορφῠ́ρεος (porphúreos)	ῥόδινος (rhódinos), ῥοδόεις (rhodóeis)

References

• “κυάνεος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κυάνεος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κυάνεος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κυάνεος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κυάνεος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “κυάνεος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • azure idem, page 57.
  • blue idem, page 85.
  • cerulean idem, page 122.