ληστεύω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek λῃστεύω (lēisteúō).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ληστεύω • (listévo) (past λήστεψα, passive ληστεύομαι)
Conjugation
[edit]ληστεύω ληστεύομαι
Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
1 sg | ληστεύω | ληστέψω | ληστεύομαι | ληστευτώ, ληστευθώ |
2 sg | ληστεύεις | ληστέψεις | ληστεύεσαι | ληστευτείς, ληστευθείς |
3 sg | ληστεύει | ληστέψει | ληστεύεται | ληστευτεί, ληστευθεί |
1 pl | ληστεύουμε, [‑ομε] | ληστέψουμε, [‑ομε] | ληστευόμαστε | ληστευτούμε, ληστευθούμε |
2 pl | ληστεύετε | ληστέψετε | ληστεύεστε, ληστευόσαστε | ληστευτείτε, ληστευθείτε |
3 pl | ληστεύουν(ε) | ληστέψουν(ε) | ληστεύονται | ληστευτούν(ε), ληστευθούν(ε) |
Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
1 sg | λήστευα | λήστεψα | ληστευόμουν(α) | ληστεύτηκα, ληστεύθηκα |
2 sg | λήστευες | λήστεψες | ληστευόσουν(α) | ληστεύτηκες, ληστεύθηκες |
3 sg | λήστευε | λήστεψε | ληστευόταν(ε) | ληστεύτηκε, ληστεύθηκε |
1 pl | ληστεύαμε | ληστέψαμε | ληστευόμασταν, (‑όμαστε) | ληστευτήκαμε, ληστευθήκαμε |
2 pl | ληστεύατε | ληστέψατε | ληστευόσασταν, (‑όσαστε) | ληστευτήκατε, ληστευθήκατε |
3 pl | λήστευαν, ληστεύαν(ε) | λήστεψαν, ληστέψαν(ε) | ληστεύονταν, (ληστευόντουσαν) | ληστεύτηκαν, ληστευτήκαν(ε), ληστεύθηκαν, ληστευθήκαν(ε) |
Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
1 sg | θα ληστεύω ➤ | θα ληστέψω ➤ | θα ληστεύομαι ➤ | θα ληστευτώ / ληστευθώ ➤ |
2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ληστεύεις, … | θα ληστέψεις, … | θα ληστεύεσαι, … | θα ληστευτείς / ληστευθείς, … |
Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ληστέψει έχω, έχεις, … ληστεμένο, ‑η, ‑ο / ληστευμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … ληστευτεί / ληστευθεί είμαι, είσαι, … ληστεμένος, ‑η, ‑ο / ληστευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ληστέψει είχα, είχες, … ληστεμένο, ‑η, ‑ο / ληστευμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … ληστευτεί / ληστευθεί ήμουν, ήσουν, … ληστεμένος, ‑η, ‑ο / ληστευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ληστέψει θα έχω, θα έχεις, … ληστεμένο, ‑η, ‑ο / ληστευμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … ληστευτεί / ληστευθεί θα είμαι, θα είσαι, … ληστεμένος, ‑η, ‑ο / ληστευμένος, ‑η, ‑ο | ||
Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
2 sg | λήστευε | λήστεψε / λήστευ' 1 | — | ληστέψου |
2 pl | ληστεύετε | ληστέψτε / ληστεύτε2 | ληστεύεστε | ληστευτείτε, ληστευθείτε |
Other forms | Active voice | Passive voice | ||
Present participle➤ | ληστεύοντας ➤ | — | ||
Perfect participle➤ | έχοντας ληστέψει ➤ | ληστεμένος, ‑η, ‑ο / (ληστευμένος, ‑η, ‑ο)3 ➤ | ||
Nonfinite form➤ | ληστέψει | ληστευτεί, ληστευθεί | ||
Notes Appendix:Greek verbs |
1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. λήστευ' τον ("rob him!"). 2. Colloquial. 3. The passive perfect participle also as in Goup 'δημοσιεύω' with ending -ευμένος • Passive forms with -ευθ- are more formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- αλήστευτος (alísteftos, “unrobbed”, adjective)
- and see: ληστής m (listís, “robber”)