μολύνω

Ancient Greek

Etymology

Denominative in -ύνω (-únō), like παλύνω (palúnō, “to bestrew, besprinkle”) and φορύνω (phorúnō, “to be mingled”), from an unattested base form. Schmidt connects it with Lithuanian mulve (“mud, mire”) and the factitive verb mulvinti (“to cover with mire”). In order to combine the root vocalism with that of Lithuanian, he assumes *μαλύνω (*malúnō), and assimilation *α>ο before υ in the following syllable, but there are too many counterexamples to such a rule. Numerous words for "dark, dirty color" and "dirt, defilement" are assembled under Proto-Indo-European *melh₂-, but only Sanskrit मल (mala, “dirt, filth, dust”) is of interest here, with a derivative मलवत् (malavat, “filthy, dirty”), which formally matches the hydronim Μολόεις (Molóeis). Both the hydronim and this verb may have been built on older *μόλος (*mólos, “dirt”), which would correspond to the Sanskrit word. Alternatively, Furnée compares φολύνει (pholúnei, “to stain, defile”), which could point to a Pre-Greek word. See also μέλας (mélas, “black”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mo.lý.nɔː/ → /moˈly.no/ → /moˈli.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mo.lý.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /moˈly.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /moˈly.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /moˈly.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /moˈli.no/

Verb

μολύνω • (molúnō)

1. to stain, sully, defile

   Synonym: μορῠ́σσω (morússō)

2. to pollute
3. to stain, dye
4. (in passive) to become vile, disgrace oneself

Conjugation

   Present: μολῠ́νω, μολῠ́νομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μολῠ́νω	μολῠ́νεις	μολῠ́νει	μολῠ́νετον	μολῠ́νετον	μολῠ́νομεν	μολῠ́νετε	μολῠ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	μολῠ́νω	μολῠ́νῃς	μολῠ́νῃ	μολῠ́νητον	μολῠ́νητον	μολῠ́νωμεν	μολῠ́νητε	μολῠ́νωσῐ(ν)
	optative	μολῠ́νοιμῐ	μολῠ́νοις	μολῠ́νοι	μολῠ́νοιτον	μολῠνοίτην	μολῠ́νοιμεν	μολῠ́νοιτε	μολῠ́νοιεν
	imperative		μόλῠνε	μολῠνέτω	μολῠ́νετον	μολῠνέτων		μολῠ́νετε	μολῠνόντων
middle/ passive	indicative	μολῠ́νομαι	μολῠ́νῃ, μολῠ́νει	μολῠ́νεται	μολῠ́νεσθον	μολῠ́νεσθον	μολῠνόμεθᾰ	μολῠ́νεσθε	μολῠ́νονται
	subjunctive	μολῠ́νωμαι	μολῠ́νῃ	μολῠ́νηται	μολῠ́νησθον	μολῠ́νησθον	μολῠνώμεθᾰ	μολῠ́νησθε	μολῠ́νωνται
	optative	μολῠνοίμην	μολῠ́νοιο	μολῠ́νοιτο	μολῠ́νοισθον	μολῠνοίσθην	μολῠνοίμεθᾰ	μολῠ́νοισθε	μολῠ́νοιντο
	imperative		μολῠ́νου	μολῠνέσθω	μολῠ́νεσθον	μολῠνέσθων		μολῠ́νεσθε	μολῠνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μολῠ́νειν				μολῠ́νεσθαι
participle	m	μολῠ́νων				μολῠνόμενος
	f	μολῠ́νουσᾰ				μολῠνομένη
	n	μολῠ́νον				μολῠνόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐμόλῠνον, ἐμολῠνόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόλῠνον	ἐμόλῠνες	ἐμόλῠνε(ν)	ἐμολῠ́νετον	ἐμολῠνέτην	ἐμολῠ́νομεν	ἐμολῠ́νετε	ἐμόλῠνον
middle/ passive	indicative	ἐμολῠνόμην	ἐμολῠ́νου	ἐμολῠ́νετο	ἐμολῠ́νεσθον	ἐμολῠνέσθην	ἐμολῠνόμεθᾰ	ἐμολῠ́νεσθε	ἐμολῠ́νοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μολῠνέω, μολῠνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μολῠνέω	μολῠνέεις	μολῠνέει	μολῠνέετον	μολῠνέετον	μολῠνέομεν	μολῠνέετε	μολῠνέουσῐ(ν)
	optative	μολῠνέοιμῐ	μολῠνέοις	μολῠνέοι	μολῠνέοιτον	μολῠνεοίτην	μολῠνέοιμεν	μολῠνέοιτε	μολῠνέοιεν
middle	indicative	μολῠνέομαι	μολῠνέῃ, μολῠνέει	μολῠνέεται	μολῠνέεσθον	μολῠνέεσθον	μολῠνεόμεθᾰ	μολῠνέεσθε	μολῠνέονται
	optative	μολῠνεοίμην	μολῠνέοιο	μολῠνέοιτο	μολῠνέοισθον	μολῠνεοίσθην	μολῠνεοίμεθᾰ	μολῠνέοισθε	μολῠνέοιντο
		active			middle
infinitive		μολῠνέειν			μολῠνέεσθαι
participle	m	μολῠνέων			μολῠνεόμενος
	f	μολῠνέουσᾰ			μολῠνεομένη
	n	μολῠνέον			μολῠνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: μολῠνῶ, μολῠνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μολῠνῶ	μολῠνεῖς	μολῠνεῖ	μολῠνεῖτον	μολῠνεῖτον	μολῠνοῦμεν	μολῠνεῖτε	μολῠνοῦσῐ(ν)
	optative	μολῠνοίην, μολῠνοῖμῐ	μολῠνοίης, μολῠνοῖς	μολῠνοίη, μολῠνοῖ	μολῠνοῖτον, μολῠνοίητον	μολῠνοίτην, μολῠνοιήτην	μολῠνοῖμεν, μολῠνοίημεν	μολῠνοῖτε, μολῠνοίητε	μολῠνοῖεν, μολῠνοίησᾰν
middle	indicative	μολῠνοῦμαι	μολῠνῇ	μολῠνεῖται	μολῠνεῖσθον	μολῠνεῖσθον	μολῠνούμεθᾰ	μολῠνεῖσθε	μολῠνοῦνται
	optative	μολῠνοίμην	μολῠνοῖο	μολῠνοῖτο	μολῠνοῖσθον	μολῠνοίσθην	μολῠνοίμεθᾰ	μολῠνοῖσθε	μολῠνοῖντο
		active			middle
infinitive		μολῠνεῖν			μολῠνεῖσθαι
participle	m	μολῠνῶν			μολῠνούμενος
	f	μολῠνοῦσᾰ			μολῠνουμένη
	n	μολῠνοῦν			μολῠνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐμόλῡνᾰ, ἐμολῡνᾰ́μην, ἐμολῡ́νθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμόλῡνᾰ	ἐμόλῡνᾰς	ἐμόλῡνε(ν)	ἐμολῡ́νᾰτον	ἐμολῡνᾰ́την	ἐμολῡ́νᾰμεν	ἐμολῡ́νᾰτε	ἐμόλῡνᾰν
	subjunctive	μολῡ́νω	μολῡ́νῃς	μολῡ́νῃ	μολῡ́νητον	μολῡ́νητον	μολῡ́νωμεν	μολῡ́νητε	μολῡ́νωσῐ(ν)
	optative	μολῡ́ναιμῐ	μολῡ́νειᾰς, μολῡ́ναις	μολῡ́νειε(ν), μολῡ́ναι	μολῡ́ναιτον	μολῡναίτην	μολῡ́ναιμεν	μολῡ́ναιτε	μολῡ́νειᾰν, μολῡ́ναιεν
	imperative		μόλῡνον	μολῡνᾰ́τω	μολῡ́νᾰτον	μολῡνᾰ́των		μολῡ́νᾰτε	μολῡνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμολῡνᾰ́μην	ἐμολῡ́νω	ἐμολῡ́νᾰτο	ἐμολῡ́νᾰσθον	ἐμολῡνᾰ́σθην	ἐμολῡνᾰ́μεθᾰ	ἐμολῡ́νᾰσθε	ἐμολῡ́νᾰντο
	subjunctive	μολῡ́νωμαι	μολῡ́νῃ	μολῡ́νηται	μολῡ́νησθον	μολῡ́νησθον	μολῡνώμεθᾰ	μολῡ́νησθε	μολῡ́νωνται
	optative	μολῡναίμην	μολῡ́ναιο	μολῡ́ναιτο	μολῡ́ναισθον	μολῡναίσθην	μολῡναίμεθᾰ	μολῡ́ναισθε	μολῡ́ναιντο
	imperative		μόλῡναι	μολῡνᾰ́σθω	μολῡ́νᾰσθον	μολῡνᾰ́σθων		μολῡ́νᾰσθε	μολῡνᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμολῡ́νθην	ἐμολῡ́νθης	ἐμολῡ́νθη	ἐμολῡ́νθητον	ἐμολῡνθήτην	ἐμολῡ́νθημεν	ἐμολῡ́νθητε	ἐμολῡ́νθησᾰν
	subjunctive	μολῡνθῶ	μολῡνθῇς	μολῡνθῇ	μολῡνθῆτον	μολῡνθῆτον	μολῡνθῶμεν	μολῡνθῆτε	μολῡνθῶσῐ(ν)
	optative	μολῡνθείην	μολῡνθείης	μολῡνθείη	μολῡνθεῖτον, μολῡνθείητον	μολῡνθείτην, μολῡνθειήτην	μολῡνθεῖμεν, μολῡνθείημεν	μολῡνθεῖτε, μολῡνθείητε	μολῡνθεῖεν, μολῡνθείησᾰν
	imperative		μολῡ́νθητῐ	μολῡνθήτω	μολῡ́νθητον	μολῡνθήτων		μολῡ́νθητε	μολῡνθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μολῦναι			μολῡ́νᾰσθαι		μολῡνθῆναι
participle	m	μολῡ́νᾱς			μολῡνᾰ́μενος		μολῡνθείς
	f	μολῡ́νᾱσᾰ			μολῡνᾰμένη		μολῡνθεῖσᾰ
	n	μολῦνᾰν			μολῡνᾰ́μενον		μολῡνθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: μεμόλυγκᾰ, μεμόλῡσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμόλυγκᾰ	μεμόλυγκᾰς	μεμόλυγκε(ν)	μεμολύγκᾰτον	μεμολύγκᾰτον	μεμολύγκᾰμεν	μεμολύγκᾰτε	μεμολύγκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμολύγκω	μεμολύγκῃς	μεμολύγκῃ	μεμολύγκητον	μεμολύγκητον	μεμολύγκωμεν	μεμολύγκητε	μεμολύγκωσῐ(ν)
	optative	μεμολύγκοιμῐ, μεμολυγκοίην	μεμολύγκοις, μεμολυγκοίης	μεμολύγκοι, μεμολυγκοίη	μεμολύγκοιτον	μεμολυγκοίτην	μεμολύγκοιμεν	μεμολύγκοιτε	μεμολύγκοιεν
	imperative		μεμόλυγκε	μεμολυγκέτω	μεμολύγκετον	μεμολυγκέτων		μεμολύγκετε	μεμολυγκόντων
middle/ passive	indicative	μεμόλῡσμαι	μεμόλῡσαι	μεμόλῡσται	μεμόλῡσθον	μεμόλῡσθον	μεμολῡ́σμεθᾰ	μεμόλῡσθε	μεμολῡ́σᾰται
	subjunctive	μεμολῡσμένος ὦ	μεμολῡσμένος ᾖς	μεμολῡσμένος ᾖ	μεμολῡσμένω ἦτον	μεμολῡσμένω ἦτον	μεμολῡσμένοι ὦμεν	μεμολῡσμένοι ἦτε	μεμολῡσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμολῡσμένος εἴην	μεμολῡσμένος εἴης	μεμολῡσμένος εἴη	μεμολῡσμένω εἴητον/εἶτον	μεμολῡσμένω εἰήτην/εἴτην	μεμολῡσμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμολῡσμένοι εἴητε/εἶτε	μεμολῡσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμόλῡσο	μεμολῡ́σθω	μεμόλῡσθον	μεμολῡ́σθων		μεμόλῡσθε	μεμολῡ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμολυγκέναι				μεμολῦσθαι
participle	m	μεμολυγκώς				μεμολῡσμένος
	f	μεμολυγκυῖᾰ				μεμολῡσμένη
	n	μεμολυγκός				μεμολῡσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνᾰμολῠ́νω (anamolúnō)
• μόλῠνσῐς (mólunsis)
• μολῠντός (moluntós)
• μολῠσμός (molusmós)
• μόλῠσμᾰ (mólusma)
• σῠμμολῠ́νω (summolúnō)

 

Further reading

• “μολύνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μολύνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μολύνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G3435 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible