στέλλω

Ancient Greek

Etymology

• From Proto-Hellenic *stéľľō, from Proto-Indo-European *stel- (“to set”).
• Others argue for a Proto-Indo-European *skʷel-, based on Aeolic forms, but this is suspect.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stél.lɔː/ → /ˈstel.lo/ → /ˈste.lo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stél.lɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈstel.lo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈstel.lo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈstel.lo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈste.lo/

Verb

στέλλω • (stéllō)

1. I make ready, prepare; I furnish, dress
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 4.294:

     οὓς ἑτάρους στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι

     hoùs hetárous stéllonta kaì otrúnonta mákhesthai

     arraying his comrades and urging them to fight

   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 2.287:

     νῆα θοὴν στελέω καὶ ἅμ’ ἕψομαι αὐτός

     nêa thoḕn steléō kaì hám’ hépsomai autós

     I will rig a swift ship and myself be your companion

   • 405 BCE, Euripides, The Bacchae 821:

     στεῖλαί νυν ἀμφὶ χρωτὶ βυσσίνους πέπλους.

     steîlaí nun amphì khrōtì bussínous péplous.

     Put linen clothes on your body then.

   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.26:

     στρατὸν κάλλιστα ἐσταλμένον

     stratòn kállista estalménon

     the best-equipped army

2. I dispatch, send; (middle voice, passive voice) I set out, journey
   • 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 389:

     σαφῶς μ’ ἐς οἶκον σὸς λόγος στέλλει πάλιν.

     saphôs m’ es oîkon sòs lógos stéllei pálin.

     Clearly the manner of your speech orders me back home.

   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.53:

     ὁ μὲν Περίανδρος ἐστέλλετο ἐς τὴν Κέρκυραν

     ho mèn Períandros estélleto es tḕn Kérkuran

     Periander set out to Corcyra

   1. (active intransitive in passive sense) I set forth, prepare to go
      • 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 571:

        κεῖνός γ’ ἐπ’ ἄλλον ἄνδρ’ ὁ Τυδέως τε παῖς ἔστελλον

        keînós g’ ep’ állon ándr’ ho Tudéōs te paîs éstellon

        Oh, he and the son of Tydeus were readying for pursuit of another man

3. I summon, fetch
   • 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 860:

     ἀλλ’ ὅμως τὸν ἐργάτην πέμψον τινὰ στελοῦντα

     all’ hómōs tòn ergátēn pémpson tinà steloûnta

     but nevertheless send someone to fetch the peasant

4. I gather up; I furl a sail
   • 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 723:

     αὐτὴ δ’ ἡγεμὼν ὑπὸ χθόνα στείλασα λαῖφος

     autḕ d’ hēgemṑn hupò khthóna steílasa laîphos

     but the leading ship herself has furled her sail and draws near the shore

   1. I check, repress
      • 405 BCE, Euripides, The Bacchae 669:

        ἢ λόγον στειλώμεθα

        ḕ lógon steilṓmetha

        or should repress my report

   2. (medicine) I bind, make costive
   3. (middle voice) I restrict my diet

Inflection

   Present: στέλλω, στέλλομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στέλλω	στέλλεις	στέλλει	στέλλετον	στέλλετον	στέλλομεν	στέλλετε	στέλλουσῐ(ν)
	subjunctive	στέλλω	στέλλῃς	στέλλῃ	στέλλητον	στέλλητον	στέλλωμεν	στέλλητε	στέλλωσῐ(ν)
	optative	στέλλοιμῐ	στέλλοις	στέλλοι	στέλλοιτον	στελλοίτην	στέλλοιμεν	στέλλοιτε	στέλλοιεν
	imperative		στέλλε	στελλέτω	στέλλετον	στελλέτων		στέλλετε	στελλόντων
middle/ passive	indicative	στέλλομαι	στέλλῃ, στέλλει	στέλλεται	στέλλεσθον	στέλλεσθον	στελλόμεθᾰ	στέλλεσθε	στέλλονται
	subjunctive	στέλλωμαι	στέλλῃ	στέλληται	στέλλησθον	στέλλησθον	στελλώμεθᾰ	στέλλησθε	στέλλωνται
	optative	στελλοίμην	στέλλοιο	στέλλοιτο	στέλλοισθον	στελλοίσθην	στελλοίμεθᾰ	στέλλοισθε	στέλλοιντο
	imperative		στέλλου	στελλέσθω	στέλλεσθον	στελλέσθων		στέλλεσθε	στελλέσθων
		active				middle/passive
infinitive		στέλλειν				στέλλεσθαι
participle	m	στέλλων				στελλόμενος
	f	στέλλουσᾰ				στελλομένη
	n	στέλλον				στελλόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔστελλον, ἐστελλόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστελλον	ἔστελλες	ἔστελλε(ν)	ἐστέλλετον	ἐστελλέτην	ἐστέλλομεν	ἐστέλλετε	ἔστελλον
middle/ passive	indicative	ἐστελλόμην	ἐστέλλου	ἐστέλλετο	ἐστέλλεσθον	ἐστελλέσθην	ἐστελλόμεθᾰ	ἐστέλλεσθε	ἐστέλλοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: στελέω, στελέομαι, στᾰλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στελέω	στελέεις	στελέει	στελέετον	στελέετον	στελέομεν	στελέετε	στελέουσῐ(ν)
	optative	στελέοιμῐ	στελέοις	στελέοι	στελέοιτον	στελεοίτην	στελέοιμεν	στελέοιτε	στελέοιεν
middle	indicative	στελέομαι	στελέῃ, στελέει	στελέεται	στελέεσθον	στελέεσθον	στελεόμεθᾰ	στελέεσθε	στελέονται
	optative	στελεοίμην	στελέοιο	στελέοιτο	στελέοισθον	στελεοίσθην	στελεοίμεθᾰ	στελέοισθε	στελέοιντο
passive	indicative	στᾰλήσομαι	στᾰλήσῃ	στᾰλήσεται	στᾰλήσεσθον	στᾰλήσεσθον	στᾰλησόμεθᾰ	στᾰλήσεσθε	στᾰλήσονται
	optative	στᾰλησοίμην	στᾰλήσοιο	στᾰλήσοιτο	στᾰλήσοισθον	στᾰλησοίσθην	στᾰλησοίμεθᾰ	στᾰλήσοισθε	στᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		στελέειν			στελέεσθαι		στᾰλήσεσθαι
participle	m	στελέων			στελεόμενος		στᾰλησόμενος
	f	στελέουσᾰ			στελεομένη		στᾰλησομένη
	n	στελέον			στελεόμενον		στᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: στελῶ, στελοῦμαι, στᾰλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στελῶ	στελεῖς	στελεῖ	στελεῖτον	στελεῖτον	στελοῦμεν	στελεῖτε	στελοῦσῐ(ν)
	optative	στελοίην, στελοῖμῐ	στελοίης, στελοῖς	στελοίη, στελοῖ	στελοῖτον, στελοίητον	στελοίτην, στελοιήτην	στελοῖμεν, στελοίημεν	στελοῖτε, στελοίητε	στελοῖεν, στελοίησᾰν
middle	indicative	στελοῦμαι	στελῇ	στελεῖται	στελεῖσθον	στελεῖσθον	στελούμεθᾰ	στελεῖσθε	στελοῦνται
	optative	στελοίμην	στελοῖο	στελοῖτο	στελοῖσθον	στελοίσθην	στελοίμεθᾰ	στελοῖσθε	στελοῖντο
passive	indicative	στᾰλήσομαι	στᾰλήσῃ	στᾰλήσεται	στᾰλήσεσθον	στᾰλήσεσθον	στᾰλησόμεθᾰ	στᾰλήσεσθε	στᾰλήσονται
	optative	στᾰλησοίμην	στᾰλήσοιο	στᾰλήσοιτο	στᾰλήσοισθον	στᾰλησοίσθην	στᾰλησοίμεθᾰ	στᾰλήσοισθε	στᾰλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		στελεῖν			στελεῖσθαι		στᾰλήσεσθαι
participle	m	στελῶν			στελούμενος		στᾰλησόμενος
	f	στελοῦσᾰ			στελουμένη		στᾰλησομένη
	n	στελοῦν			στελούμενον		στᾰλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: στελέω, στελέομαι, στᾰλήσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στελέω	στελέεις	στελέει	στελέετον	στελέετον	στελέομεν	στελέετε	στελέουσῐ(ν)
	optative	στελέοιμῐ	στελέοισ(θᾰ)	στελέοι	στελέοιτον	στελεοίτην	στελέοιμεν	στελέοιτε	στελέοιεν
middle	indicative	στελέομαι	στελέεαι	στελέεται	στελέεσθον	στελέεσθον	στελεόμε(σ)θᾰ	στελέεσθε	στελέονται
	optative	στελεοίμην	στελέοιο	στελέοιτο	στελέοισθον	στελεοίσθην	στελεοίμε(σ)θᾰ	στελέοισθε	στελεοίᾰτο
passive	indicative	στᾰλήσομαι	στᾰλήσῃ	στᾰλήσεται	στᾰλήσεσθον	στᾰλήσεσθον	στᾰλησόμε(σ)θᾰ	στᾰλήσεσθε	στᾰλήσονται
	optative	στᾰλησοίμην	στᾰλήσοιο	στᾰλήσοιτο	στᾰλήσοισθον	στᾰλησοίσθην	στᾰλησοίμε(σ)θᾰ	στᾰλήσοισθε	στᾰλησοίᾰτο
		active			middle		passive
infinitive		στελέειν/στελεέμεν(αι)/στελέμεν(αι)			στελέεσθαι		στᾰλήσεσθαι
participle	m	στελέων			στελεόμενος		στᾰλησόμενος
	f	στελέουσᾰ			στελεομένη		στᾰλησομένη
	n	στελέον			στελεόμενον		στᾰλησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔστειλᾰ, ἐστειλᾰ́μην, ἐστᾰ́λην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστειλᾰ	ἔστειλᾰς	ἔστειλε(ν)	ἐστείλᾰτον	ἐστειλᾰ́την	ἐστείλᾰμεν	ἐστείλᾰτε	ἔστειλᾰν
	subjunctive	στείλω	στείλῃς	στείλῃ	στείλητον	στείλητον	στείλωμεν	στείλητε	στείλωσῐ(ν)
	optative	στείλαιμῐ	στείλειᾰς, στείλαις	στείλειε(ν), στείλαι	στείλαιτον	στειλαίτην	στείλαιμεν	στείλαιτε	στείλειᾰν, στείλαιεν
	imperative		στεῖλον	στειλᾰ́τω	στείλᾰτον	στειλᾰ́των		στείλᾰτε	στειλᾰ́ντων
middle	indicative	ἐστειλᾰ́μην	ἐστείλω	ἐστείλᾰτο	ἐστείλᾰσθον	ἐστειλᾰ́σθην	ἐστειλᾰ́μεθᾰ	ἐστείλᾰσθε	ἐστείλᾰντο
	subjunctive	στείλωμαι	στείλῃ	στείληται	στείλησθον	στείλησθον	στειλώμεθᾰ	στείλησθε	στείλωνται
	optative	στειλαίμην	στείλαιο	στείλαιτο	στείλαισθον	στειλαίσθην	στειλαίμεθᾰ	στείλαισθε	στείλαιντο
	imperative		στεῖλαι	στειλᾰ́σθω	στείλᾰσθον	στειλᾰ́σθων		στείλᾰσθε	στειλᾰ́σθων
passive	indicative	ἐστᾰ́λην	ἐστᾰ́λης	ἐστᾰ́λη	ἐστᾰ́λητον	ἐστᾰλήτην	ἐστᾰ́λημεν	ἐστᾰ́λητε	ἐστᾰ́λησᾰν
	subjunctive	στᾰλῶ	στᾰλῇς	στᾰλῇ	στᾰλῆτον	στᾰλῆτον	στᾰλῶμεν	στᾰλῆτε	στᾰλῶσῐ(ν)
	optative	στᾰλείην	στᾰλείης	στᾰλείη	στᾰλεῖτον, στᾰλείητον	στᾰλείτην, στᾰλειήτην	στᾰλεῖμεν, στᾰλείημεν	στᾰλεῖτε, στᾰλείητε	στᾰλεῖεν, στᾰλείησᾰν
	imperative		στᾰ́ληθῐ	στᾰλήτω	στᾰ́λητον	στᾰλήτων		στᾰ́λητε	στᾰλέντων
		active			middle		passive
infinitive		στεῖλαι			στείλᾰσθαι		στᾰλῆναι
participle	m	στείλᾱς			στειλᾰ́μενος		στᾰλείς
	f	στείλᾱσᾰ			στειλᾰμένη		στᾰλεῖσᾰ
	n	στεῖλᾰν			στειλᾰ́μενον		στᾰλέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: στεῖλᾰ, στειλᾰ́μην, στᾰ́λην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	στεῖλᾰ	στεῖλᾰς	στεῖλε(ν)	στείλᾰτον	στειλᾰ́την	στείλᾰμεν	στείλᾰτε	στεῖλᾰν
	subjunctive	στείλω, στείλωμῐ	στείλῃς, στείλῃσθᾰ	στείλῃ, στείλῃσῐ	στείλητον	στείλητον	στείλωμεν	στείλητε	στείλωσῐ(ν)
	optative	στείλαιμῐ	στείλαις, στείλαισθᾰ, στείλειᾰς	στείλειε(ν), στείλαι	στειλεῖτον	στειλείτην	στειλεῖμεν	στειλεῖτε	στειλεῖεν
	imperative		στεῖλον	στειλᾰ́τω	στείλᾰτον	στειλᾰ́των		στείλᾰτε	στειλᾰ́ντων
middle	indicative	στειλᾰ́μην	στείλᾰο	στείλᾰτο	στείλᾰσθον	στειλᾰ́σθην	στειλᾰ́με(σ)θᾰ	στείλᾰσθε	στείλᾰντο
	subjunctive	στείλωμαι	στείληαι	στείληται	στείλησθον	στείλησθον	στειλώμε(σ)θᾰ	στείλησθε	στείλωνται
	optative	στειλαίμην	στείλαιο	στείλαιτο	στείλαισθον	στειλαίσθην	στειλαίμε(σ)θᾰ	στείλαισθε	στειλαίᾰτο
	imperative		στεῖλαι	στειλᾰ́σθω	στείλᾰσθον	στειλᾰ́σθων		στείλᾰσθε	στειλᾰ́σθων
passive	indicative	στᾰ́λην	στᾰ́λης	στᾰ́λη	στᾰ́λητον	στᾰλήτην	στᾰ́λημεν	στᾰ́λητε	στᾰ́λησᾰν, στᾰ́λεν
	subjunctive	στᾰλῶ	στᾰλῇς	στᾰλῇ	στᾰλῆτον	στᾰλῆτον	στᾰλῶμεν	στᾰλῆτε	στᾰλῶσῐ(ν)
	optative	στᾰλείην	στᾰλείης	στᾰλείη	στᾰλεῖτον, στᾰλείητον	στᾰλείτην, στᾰλειήτην	στᾰλεῖμεν, στᾰλείημεν	στᾰλεῖτε, στᾰλείητε	στᾰ́λειεν, στᾰλείησᾰν
	imperative		στᾰ́ληθῐ	στᾰλήτω	στᾰ́λητον	στᾰλήτων		στᾰ́λητε	στᾰλέντων
		active			middle		passive
infinitive		στεῖλαι/στειλᾰ́μεν/στειλᾰμέναι			στείλᾰσθαι		στᾰλῆναι/στᾰλήμεναι
participle	m	στείλᾱς			στειλᾰ́μενος		στᾰλείς
	f	στείλᾱσᾰ			στειλᾰμένη		στᾰλεῖσᾰ
	n	στεῖλᾰν			στειλᾰ́μενον		στᾰλέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐστᾰ́λθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐστᾰ́λθην	ἐστᾰ́λθης	ἐστᾰ́λθη	ἐστᾰ́λθητον	ἐστᾰλθήτην	ἐστᾰ́λθημεν	ἐστᾰ́λθητε	ἐστᾰ́λθησᾰν
	subjunctive	στᾰλθῶ	στᾰλθῇς	στᾰλθῇ	στᾰλθῆτον	στᾰλθῆτον	στᾰλθῶμεν	στᾰλθῆτε	στᾰλθῶσῐ(ν)
	optative	στᾰλθείην	στᾰλθείης	στᾰλθείη	στᾰλθεῖτον, στᾰλθείητον	στᾰλθείτην, στᾰλθειήτην	στᾰλθεῖμεν, στᾰλθείημεν	στᾰλθεῖτε, στᾰλθείητε	στᾰλθεῖεν, στᾰλθείησᾰν
	imperative		στᾰ́λθητῐ	στᾰλθήτω	στᾰ́λθητον	στᾰλθήτων		στᾰ́λθητε	στᾰλθέντων
							passive
infinitive							στᾰλθῆναι
participle	m						στᾰλθείς
	f						στᾰλθεῖσᾰ
	n						στᾰλθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔστᾰλκᾰ, ἔστᾰλμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔστᾰλκᾰ	ἔστᾰλκᾰς	ἔστᾰλκε(ν)	ἐστᾰ́λκᾰτον	ἐστᾰ́λκᾰτον	ἐστᾰ́λκᾰμεν	ἐστᾰ́λκᾰτε	ἐστᾰ́λκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐστᾰ́λκω	ἐστᾰ́λκῃς	ἐστᾰ́λκῃ	ἐστᾰ́λκητον	ἐστᾰ́λκητον	ἐστᾰ́λκωμεν	ἐστᾰ́λκητε	ἐστᾰ́λκωσῐ(ν)
	optative	ἐστᾰ́λκοιμῐ, ἐστᾰλκοίην	ἐστᾰ́λκοις, ἐστᾰλκοίης	ἐστᾰ́λκοι, ἐστᾰλκοίη	ἐστᾰ́λκοιτον	ἐστᾰλκοίτην	ἐστᾰ́λκοιμεν	ἐστᾰ́λκοιτε	ἐστᾰ́λκοιεν
	imperative		ἔστᾰλκε	ἐστᾰλκέτω	ἐστᾰ́λκετον	ἐστᾰλκέτων		ἐστᾰ́λκετε	ἐστᾰλκόντων
middle/ passive	indicative	ἔστᾰλμαι	ἔστᾰλσαι	ἔστᾰλται	ἔστᾰλθον	ἔστᾰλθον	ἐστᾰ́λμεθᾰ	ἔστᾰλθε	ἐστᾰ́λᾰται
	subjunctive	ἐστᾰλμένος ὦ	ἐστᾰλμένος ᾖς	ἐστᾰλμένος ᾖ	ἐστᾰλμένω ἦτον	ἐστᾰλμένω ἦτον	ἐστᾰλμένοι ὦμεν	ἐστᾰλμένοι ἦτε	ἐστᾰλμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐστᾰλμένος εἴην	ἐστᾰλμένος εἴης	ἐστᾰλμένος εἴη	ἐστᾰλμένω εἴητον/εἶτον	ἐστᾰλμένω εἰήτην/εἴτην	ἐστᾰλμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐστᾰλμένοι εἴητε/εἶτε	ἐστᾰλμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔστᾰλσο	ἐστᾰ́λθω	ἔστᾰλθον	ἐστᾰ́λθων		ἔστᾰλθε	ἐστᾰ́λθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐστᾰλκέναι				ἐστᾰ́λθαι
participle	m	ἐστᾰλκώς				ἐστᾰλμένος
	f	ἐστᾰλκυῖᾰ				ἐστᾰλμένη
	n	ἐστᾰλκός				ἐστᾰλμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐστᾰ́λκειν, ἐστᾰ́λμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐστᾰ́λκειν, ἐστᾰ́λκη	ἐστᾰ́λκεις, ἐστᾰ́λκης	ἐστᾰ́λκει(ν)	ἐστᾰ́λκετον	ἐστᾰλκέτην	ἐστᾰ́λκεμεν	ἐστᾰ́λκετε	ἐστᾰ́λκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐστᾰ́λμην	ἔστᾰλσο	ἔστᾰλτο	ἔστᾰλθον	ἐστᾰ́λθην	ἐστᾰ́λμεθᾰ	ἔστᾰλθε	ἐστᾰ́λᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀμφῐστέλλομαι (amphistéllomai)
• ἀνᾰστέλλω (anastéllō)
• ἀποστέλλω (apostéllō)
• ἄστολος (ástolos)
• ἀστᾰλής (astalḗs)
• αὐτόστολος (autóstolos)
• βοόστολος (boóstolos)
• γᾰμοστόλος (gamostólos)
• δίστολος (dístolos)
• δῐᾰστέλλω (diastéllō)
• ἐκστέλλω (ekstéllō)
• ἐνστέλλω (enstéllō)
• ἐπῐστέλλω (epistéllō)
• ἐργόστολος (ergóstolos)
• εὔστολος (eústolos)
• εὐστᾰλής (eustalḗs)
• θηλύστολος (thēlústolos)
• ἰδῐόστολος (idióstolos)
• ἱερόστολος (hieróstolos)
• κᾰτᾰστέλλω (katastéllō)
• κῠᾰνόστολος (kuanóstolos)
• λευκόστολος (leukóstolos)
• λῐνόστολος (linóstolos)
• μελᾰνόστολος (melanóstolos)
• μετᾰστέλλω (metastéllō)
• μονόστολος (monóstolos)
• μονοστᾰλής (monostalḗs)
• ναύστολος (naústolos)
• νεβρῐδόστολος (nebridóstolos)
• νεκροστόλος (nekrostólos)
• νεκῠοστόλος (nekuostólos)
• νῠμφοστόλος (numphostólos)
• ὁμόστολος (homóstolos)
• περιστέλλω (peristéllō)
• πλεκτᾰνόστολος (plektanóstolos)
• ποικῐλόστολος (poikilóstolos)
• προσστέλλω (prosstéllō)
• προστέλλω (prostéllō)
• πᾰρᾰστέλλω (parastéllō)
• πῡγόστολος (pūgóstolos)
• στολάρχης (stolárkhēs)
• στόλαρχος (stólarkhos)
• στολοδρομέω (stolodroméō)
• στολᾰγωγός (stolagōgós)
• συστέλλω (sustéllō)
• ὑδροστόλος (hudrostólos)
• ὑποστέλλω (hupostéllō)
• ὑψίστολος (hupsístolos)
• φορτοστόλος (phortostólos)
• χρῡσεόστολος (khrūseóstolos)
• ψῡχοστόλος (psūkhostólos)
• ὠκύστολος (ōkústolos)

 

Related terms

• στάλῐξ (stálix)
• στᾰλίς (stalís)
• στάλσῐς (stálsis)
• στᾰλτέον (staltéon)
• στᾰλτῐκός (staltikós)

• στέλμᾰ (stélma)
• στήλη (stḗlē)
• στολάζομαι (stolázomai)
• στολάς (stolás)
• στολή (stolḗ)

• στολίς (stolís)
• στολμός (stolmós)
• στολός (stolós)

Descendants

• & compounds with στέλλω (stéllo).

References

• “στέλλω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• στέλλω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• στέλλω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G4724 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek στέλλω (stéllō, “I send”). Stems στελ-, σταλ-, στολ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈste.lo/
• Hyphenation: στέλ‧λω

Verb

στέλλω • (stéllo) (past έστειλα, passive στέλλομαι) found in compounds

1. ancient form of the modern verb στέλνω (stélno) - found as second combining form (see Compounds)

Conjugation

• Conjugated in its compound forms.

Related terms

with stem σταλ-

• απεσταλμένος (apestalménos, participle)
• θεόσταλτος (theóstaltos, “god sent”)
• ουρανόσταλτος (ouranóstaltos)
• πρωτόσταλτος (protóstaltos)

 

with stem στολ-

• αναστολή f (anastolí)
• αποστολέας m (apostoléas, “sender”)
• επιστολή f (epistolí, “letter, correspondence”)
• στολή f (stolí, “uniform, costume”)
• στόλος m (stólos, “fleet”)
• υποστολή f (ypostolí)

 

compounds with στέλλω

• αναστέλλω (anastéllo, “suspend”)
• αντεπιστέλλων (antepistéllon, “corresponding”, participle) (formal)
• αντιδιαστέλλω (antidiastéllo, “distinguish, contrast”)
• αποστέλλω (apostéllo, “send”)
• διαστέλλω (diastéllo, “expand, dilate”)
• εξαποστέλλω (exapostéllo, “get rid of”)
• καταστέλλω (katastéllo, “repress”)
• περιστέλλω (peristéllo, “reduce, contain”)
• συνεσταλμένος (synestalménos, “shy”, participle)
• συστέλλω (systéllo, “I contract”)
• υποστέλλω (ypostéllo, “I lower”)

 

and see Derivatives of στέλνω