كره

See also: کره, كرة, گره, گڑھ, گرہ, and ك ر ه

Arabic

Etymology

From the root ك ر ه‏ (k-r-h).

Pronunciation 1

• Audio

  (file)

Verb

كَرِهَ • (kariha) I, non-past يَكْرَهُ‏‎ (yakrahu)

1. to be disgusted, to feel disgust
2. to detest, to loathe, to abhor, to hate
3. to dislike

Conjugation

Conjugation of

كَرِهَ

(form-I sound, verbal nouns كَرْه or كُرْه or كَرَاهَة or كَرَاهِيَة)

verbal nouns الْمَصَادِر						كَرْه or كُرْه or كَرَاهَة‏ or كَرَاهِيَة‏ karh or kurh or karāha or karāhiya
active participle اِسْم الْفَاعِل						كَارِه‏ kārih
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَكْرُوه‏ makrūh
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كَرِهْتُ‏ karihtu	كَرِهْتَ‏ karihta	كَرِهَ kariha		كَرِهْتُمَا‏ karihtumā	كَرِهَا‏ karihā		كَرِهْنَا‏ karihnā	كَرِهْتُمْ‏ karihtum	كَرِهُوا‏ karihū
	f		كَرِهْتِ‏ karihti	كَرِهَتْ‏ karihat			كَرِهَتَا‏ karihatā			كَرِهْتُنَّ‏ karihtunna	كَرِهْنَ‏ karihna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَكْرَهُ‏ ʾakrahu	تَكْرَهُ‏ takrahu	يَكْرَهُ‏ yakrahu		تَكْرَهَانِ‏ takrahāni	يَكْرَهَانِ‏ yakrahāni		نَكْرَهُ‏ nakrahu	تَكْرَهُونَ‏ takrahūna	يَكْرَهُونَ‏ yakrahūna
	f		تَكْرَهِينَ‏ takrahīna	تَكْرَهُ‏ takrahu			تَكْرَهَانِ‏ takrahāni			تَكْرَهْنَ‏ takrahna	يَكْرَهْنَ‏ yakrahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَكْرَهَ‏ ʾakraha	تَكْرَهَ‏ takraha	يَكْرَهَ‏ yakraha		تَكْرَهَا‏ takrahā	يَكْرَهَا‏ yakrahā		نَكْرَهَ‏ nakraha	تَكْرَهُوا‏ takrahū	يَكْرَهُوا‏ yakrahū
	f		تَكْرَهِي‏ takrahī	تَكْرَهَ‏ takraha			تَكْرَهَا‏ takrahā			تَكْرَهْنَ‏ takrahna	يَكْرَهْنَ‏ yakrahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَكْرَهْ‏ ʾakrah	تَكْرَهْ‏ takrah	يَكْرَهْ‏ yakrah		تَكْرَهَا‏ takrahā	يَكْرَهَا‏ yakrahā		نَكْرَهْ‏ nakrah	تَكْرَهُوا‏ takrahū	يَكْرَهُوا‏ yakrahū
	f		تَكْرَهِي‏ takrahī	تَكْرَهْ‏ takrah			تَكْرَهَا‏ takrahā			تَكْرَهْنَ‏ takrahna	يَكْرَهْنَ‏ yakrahna
imperative الْأَمْر	m		اِكْرَهْ‏ ikrah			اِكْرَهَا‏ ikrahā				اِكْرَهُوا‏ ikrahū
	f		اِكْرَهِي‏ ikrahī							اِكْرَهْنَ‏ ikrahna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كُرِهْتُ‏ kurihtu	كُرِهْتَ‏ kurihta	كُرِهَ kuriha		كُرِهْتُمَا‏ kurihtumā	كُرِهَا‏ kurihā		كُرِهْنَا‏ kurihnā	كُرِهْتُمْ‏ kurihtum	كُرِهُوا‏ kurihū
	f		كُرِهْتِ‏ kurihti	كُرِهَتْ‏ kurihat			كُرِهَتَا‏ kurihatā			كُرِهْتُنَّ‏ kurihtunna	كُرِهْنَ‏ kurihna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُكْرَهُ‏ ʾukrahu	تُكْرَهُ‏ tukrahu	يُكْرَهُ‏ yukrahu		تُكْرَهَانِ‏ tukrahāni	يُكْرَهَانِ‏ yukrahāni		نُكْرَهُ‏ nukrahu	تُكْرَهُونَ‏ tukrahūna	يُكْرَهُونَ‏ yukrahūna
	f		تُكْرَهِينَ‏ tukrahīna	تُكْرَهُ‏ tukrahu			تُكْرَهَانِ‏ tukrahāni			تُكْرَهْنَ‏ tukrahna	يُكْرَهْنَ‏ yukrahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُكْرَهَ‏ ʾukraha	تُكْرَهَ‏ tukraha	يُكْرَهَ‏ yukraha		تُكْرَهَا‏ tukrahā	يُكْرَهَا‏ yukrahā		نُكْرَهَ‏ nukraha	تُكْرَهُوا‏ tukrahū	يُكْرَهُوا‏ yukrahū
	f		تُكْرَهِي‏ tukrahī	تُكْرَهَ‏ tukraha			تُكْرَهَا‏ tukrahā			تُكْرَهْنَ‏ tukrahna	يُكْرَهْنَ‏ yukrahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُكْرَهْ‏ ʾukrah	تُكْرَهْ‏ tukrah	يُكْرَهْ‏ yukrah		تُكْرَهَا‏ tukrahā	يُكْرَهَا‏ yukrahā		نُكْرَهْ‏ nukrah	تُكْرَهُوا‏ tukrahū	يُكْرَهُوا‏ yukrahū
	f		تُكْرَهِي‏ tukrahī	تُكْرَهْ‏ tukrah			تُكْرَهَا‏ tukrahā			تُكْرَهْنَ‏ tukrahna	يُكْرَهْنَ‏ yukrahna

References

• Wehr, Hans (1976), “كره”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Verb

كَرُهَ • (karuha) I, non-past يَكْرُهُ‏‎ (yakruhu)

1. to be repugnant, to be offensive, to be hateful, to be detestable

Conjugation

Conjugation of

كَرُهَ

(form-I sound, verbal noun كَرَاهَة)

verbal noun الْمَصْدَر						كَرَاهَة‏ karāha
active participle اِسْم الْفَاعِل						كَارِه‏ kārih
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كَرُهْتُ‏ karuhtu	كَرُهْتَ‏ karuhta	كَرُهَ karuha		كَرُهْتُمَا‏ karuhtumā	كَرُهَا‏ karuhā		كَرُهْنَا‏ karuhnā	كَرُهْتُمْ‏ karuhtum	كَرُهُوا‏ karuhū
	f		كَرُهْتِ‏ karuhti	كَرُهَتْ‏ karuhat			كَرُهَتَا‏ karuhatā			كَرُهْتُنَّ‏ karuhtunna	كَرُهْنَ‏ karuhna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَكْرُهُ‏ ʾakruhu	تَكْرُهُ‏ takruhu	يَكْرُهُ‏ yakruhu		تَكْرُهَانِ‏ takruhāni	يَكْرُهَانِ‏ yakruhāni		نَكْرُهُ‏ nakruhu	تَكْرُهُونَ‏ takruhūna	يَكْرُهُونَ‏ yakruhūna
	f		تَكْرُهِينَ‏ takruhīna	تَكْرُهُ‏ takruhu			تَكْرُهَانِ‏ takruhāni			تَكْرُهْنَ‏ takruhna	يَكْرُهْنَ‏ yakruhna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَكْرُهَ‏ ʾakruha	تَكْرُهَ‏ takruha	يَكْرُهَ‏ yakruha		تَكْرُهَا‏ takruhā	يَكْرُهَا‏ yakruhā		نَكْرُهَ‏ nakruha	تَكْرُهُوا‏ takruhū	يَكْرُهُوا‏ yakruhū
	f		تَكْرُهِي‏ takruhī	تَكْرُهَ‏ takruha			تَكْرُهَا‏ takruhā			تَكْرُهْنَ‏ takruhna	يَكْرُهْنَ‏ yakruhna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَكْرُهْ‏ ʾakruh	تَكْرُهْ‏ takruh	يَكْرُهْ‏ yakruh		تَكْرُهَا‏ takruhā	يَكْرُهَا‏ yakruhā		نَكْرُهْ‏ nakruh	تَكْرُهُوا‏ takruhū	يَكْرُهُوا‏ yakruhū
	f		تَكْرُهِي‏ takruhī	تَكْرُهْ‏ takruh			تَكْرُهَا‏ takruhā			تَكْرُهْنَ‏ takruhna	يَكْرُهْنَ‏ yakruhna
imperative الْأَمْر	m		اُكْرُهْ‏ ukruh			اُكْرُهَا‏ ukruhā				اُكْرُهُوا‏ ukruhū
	f		اُكْرُهِي‏ ukruhī							اُكْرُهْنَ‏ ukruhna

References

• Wehr, Hans (1976), “كره”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8

Verb

كَرَّهَ • (karraha) II, non-past يُكَرِّهُ‏‎ (yukarrihu)

1. to make someone hate, to cause to detest, to arouse aversion

Conjugation

Conjugation of

كَرَّهَ

(form-II sound)

verbal noun الْمَصْدَر						تَكْرِيه‏ takrīh
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُكَرِّه‏ mukarrih
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُكَرَّه‏ mukarrah
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كَرَّهْتُ‏ karrahtu	كَرَّهْتَ‏ karrahta	كَرَّهَ karraha		كَرَّهْتُمَا‏ karrahtumā	كَرَّهَا‏ karrahā		كَرَّهْنَا‏ karrahnā	كَرَّهْتُمْ‏ karrahtum	كَرَّهُوا‏ karrahū
	f		كَرَّهْتِ‏ karrahti	كَرَّهَتْ‏ karrahat			كَرَّهَتَا‏ karrahatā			كَرَّهْتُنَّ‏ karrahtunna	كَرَّهْنَ‏ karrahna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُكَرِّهُ‏ ʾukarrihu	تُكَرِّهُ‏ tukarrihu	يُكَرِّهُ‏ yukarrihu		تُكَرِّهَانِ‏ tukarrihāni	يُكَرِّهَانِ‏ yukarrihāni		نُكَرِّهُ‏ nukarrihu	تُكَرِّهُونَ‏ tukarrihūna	يُكَرِّهُونَ‏ yukarrihūna
	f		تُكَرِّهِينَ‏ tukarrihīna	تُكَرِّهُ‏ tukarrihu			تُكَرِّهَانِ‏ tukarrihāni			تُكَرِّهْنَ‏ tukarrihna	يُكَرِّهْنَ‏ yukarrihna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُكَرِّهَ‏ ʾukarriha	تُكَرِّهَ‏ tukarriha	يُكَرِّهَ‏ yukarriha		تُكَرِّهَا‏ tukarrihā	يُكَرِّهَا‏ yukarrihā		نُكَرِّهَ‏ nukarriha	تُكَرِّهُوا‏ tukarrihū	يُكَرِّهُوا‏ yukarrihū
	f		تُكَرِّهِي‏ tukarrihī	تُكَرِّهَ‏ tukarriha			تُكَرِّهَا‏ tukarrihā			تُكَرِّهْنَ‏ tukarrihna	يُكَرِّهْنَ‏ yukarrihna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُكَرِّهْ‏ ʾukarrih	تُكَرِّهْ‏ tukarrih	يُكَرِّهْ‏ yukarrih		تُكَرِّهَا‏ tukarrihā	يُكَرِّهَا‏ yukarrihā		نُكَرِّهْ‏ nukarrih	تُكَرِّهُوا‏ tukarrihū	يُكَرِّهُوا‏ yukarrihū
	f		تُكَرِّهِي‏ tukarrihī	تُكَرِّهْ‏ tukarrih			تُكَرِّهَا‏ tukarrihā			تُكَرِّهْنَ‏ tukarrihna	يُكَرِّهْنَ‏ yukarrihna
imperative الْأَمْر	m		كَرِّهْ karrih			كَرِّهَا‏ karrihā				كَرِّهُوا‏ karrihū
	f		كَرِّهِي‏ karrihī							كَرِّهْنَ‏ karrihna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كُرِّهْتُ‏ kurrihtu	كُرِّهْتَ‏ kurrihta	كُرِّهَ kurriha		كُرِّهْتُمَا‏ kurrihtumā	كُرِّهَا‏ kurrihā		كُرِّهْنَا‏ kurrihnā	كُرِّهْتُمْ‏ kurrihtum	كُرِّهُوا‏ kurrihū
	f		كُرِّهْتِ‏ kurrihti	كُرِّهَتْ‏ kurrihat			كُرِّهَتَا‏ kurrihatā			كُرِّهْتُنَّ‏ kurrihtunna	كُرِّهْنَ‏ kurrihna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُكَرَّهُ‏ ʾukarrahu	تُكَرَّهُ‏ tukarrahu	يُكَرَّهُ‏ yukarrahu		تُكَرَّهَانِ‏ tukarrahāni	يُكَرَّهَانِ‏ yukarrahāni		نُكَرَّهُ‏ nukarrahu	تُكَرَّهُونَ‏ tukarrahūna	يُكَرَّهُونَ‏ yukarrahūna
	f		تُكَرَّهِينَ‏ tukarrahīna	تُكَرَّهُ‏ tukarrahu			تُكَرَّهَانِ‏ tukarrahāni			تُكَرَّهْنَ‏ tukarrahna	يُكَرَّهْنَ‏ yukarrahna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُكَرَّهَ‏ ʾukarraha	تُكَرَّهَ‏ tukarraha	يُكَرَّهَ‏ yukarraha		تُكَرَّهَا‏ tukarrahā	يُكَرَّهَا‏ yukarrahā		نُكَرَّهَ‏ nukarraha	تُكَرَّهُوا‏ tukarrahū	يُكَرَّهُوا‏ yukarrahū
	f		تُكَرَّهِي‏ tukarrahī	تُكَرَّهَ‏ tukarraha			تُكَرَّهَا‏ tukarrahā			تُكَرَّهْنَ‏ tukarrahna	يُكَرَّهْنَ‏ yukarrahna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُكَرَّهْ‏ ʾukarrah	تُكَرَّهْ‏ tukarrah	يُكَرَّهْ‏ yukarrah		تُكَرَّهَا‏ tukarrahā	يُكَرَّهَا‏ yukarrahā		نُكَرَّهْ‏ nukarrah	تُكَرَّهُوا‏ tukarrahū	يُكَرَّهُوا‏ yukarrahū
	f		تُكَرَّهِي‏ tukarrahī	تُكَرَّهْ‏ tukarrah			تُكَرَّهَا‏ tukarrahā			تُكَرَّهْنَ‏ tukarrahna	يُكَرَّهْنَ‏ yukarrahna

Pronunciation 2

Noun

كَرْه or كُرْه • (karh or kurh) m

1. verbal noun of كَرِهَ (kariha) (form I)
2. hatred, hate
3. antipathy, dislike, distaste
4. abhorrence, disgust, repugnance, loathing

Declension

Declension of noun كَرْه (karh)‎; كُرْه (kurh)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	كَرْه‎; كُرْه karh‎; kurh	الْكَرْه‏‎; الْكُرْه‏ al-karh‎; al-kurh	كَرْه‎; كُرْه karh‎; kurh
Nominative	كَرْهٌ‎; كُرْهٌ karhun‎; kurhun	الْكَرْهُ‏‎; الْكُرْهُ‏ al-karhu‎; al-kurhu	كَرْهُ‎; كُرْهُ karhu‎; kurhu
Accusative	كَرْهًا‏‎; كُرْهًا‏ karhan‎; kurhan	الْكَرْهَ‏‎; الْكُرْهَ‏ al-karha‎; al-kurha	كَرْهَ‎; كُرْهَ karha‎; kurha
Genitive	كَرْهٍ‎; كُرْهٍ karhin‎; kurhin	الْكَرْهِ‏‎; الْكُرْهِ‏ al-karhi‎; al-kurhi	كَرْهِ‎; كُرْهِ karhi‎; kurhi

Adjective

كَرِه • (karih)

1. loathsome, repugnant, offensive

Declension

Declension of adjective كَرِه (karih)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	كَرِه karih	الْكَرِه‏ al-karih	كَرِهَة‏ kariha	الْكَرِهَة‏ al-kariha
Nominative	كَرِهٌ karihun	الْكَرِهُ‏ al-karihu	كَرِهَةٌ‏ karihatun	الْكَرِهَةُ‏ al-karihatu
Accusative	كَرِهًا‏ karihan	الْكَرِهَ‏ al-kariha	كَرِهَةً‏ karihatan	الْكَرِهَةَ‏ al-karihata
Genitive	كَرِهٍ karihin	الْكَرِهِ‏ al-karihi	كَرِهَةٍ‏ karihatin	الْكَرِهَةِ‏ al-karihati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	كَرِهَيْن‏ karihayn	الْكَرِهَيْن‏ al-karihayn	كَرِهَتَيْن‏ karihatayn	الْكَرِهَتَيْن‏ al-karihatayn
Nominative	كَرِهَانِ‏ karihāni	الْكَرِهَانِ‏ al-karihāni	كَرِهَتَانِ‏ karihatāni	الْكَرِهَتَانِ‏ al-karihatāni
Accusative	كَرِهَيْنِ‏ karihayni	الْكَرِهَيْنِ‏ al-karihayni	كَرِهَتَيْنِ‏ karihatayni	الْكَرِهَتَيْنِ‏ al-karihatayni
Genitive	كَرِهَيْنِ‏ karihayni	الْكَرِهَيْنِ‏ al-karihayni	كَرِهَتَيْنِ‏ karihatayni	الْكَرِهَتَيْنِ‏ al-karihatayni
Plural	Masculine		Feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	? ?	? ?	كَرِهَات‏ karihāt	الْكَرِهَات‏ al-karihāt
Nominative	? ?	? ?	كَرِهَاتٌ‏ karihātun	الْكَرِهَاتُ‏ al-karihātu
Accusative	? ?	? ?	كَرِهَاتٍ‏ karihātin	الْكَرِهَاتِ‏ al-karihāti
Genitive	? ?	? ?	كَرِهَاتٍ‏ karihātin	الْكَرِهَاتِ‏ al-karihāti

Related terms

• كَرَاهِيَة‏ f (karāhiya, “jaundice”)
• كِرَاهَة‏ (kirāha)
• مَكْرُوه‏ (makrūh)