वेद

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit वेद (veda).

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

वेद (vedm

  1. (Hinduism) the Veda (the holy works of Hinduism)

Declension

[edit]

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

वेद m

  1. Devanagari script form of veda (knowledge)

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From the root विद् (vid), lemma वेत्ति (vetti, to know, understand), itself from Proto-Indo-European *weyd-.

Noun

[edit]

वेद (véda) stemm

  1. knowledge, true or sacred knowledge or lore, knowledge of ritual
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.19.5:
      यः स॒मिधा॒ य आहु॑ती॒ यो वेदे॑न द॒दाश॒ मर्तो॑ अ॒ग्नये॑।
      यो नम॑सा स्वध्व॒रः॥
      yáḥ samídhā yá ā́hutī yó védena dadā́śa márto agnáye.
      yó námasā svadhvaráḥ.
      The mortal who hath ministered to Agni with oblation, fuel, ritual lore,
      And reverence, skilled in sacrifice.
  2. Veda
  3. name of the number "four"
  4. feeling, perception
  5. = वृत्त (vṛtta) (v.l. वित्त (vitta))
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of वेद (véda)
Singular Dual Plural
Nominative वेदः
védaḥ
वेदौ / वेदा¹
védau / védā¹
वेदाः / वेदासः¹
védāḥ / védāsaḥ¹
Vocative वेद
véda
वेदौ / वेदा¹
védau / védā¹
वेदाः / वेदासः¹
védāḥ / védāsaḥ¹
Accusative वेदम्
védam
वेदौ / वेदा¹
védau / védā¹
वेदान्
védān
Instrumental वेदेन
védena
वेदाभ्याम्
védābhyām
वेदैः / वेदेभिः¹
védaiḥ / védebhiḥ¹
Dative वेदाय
védāya
वेदाभ्याम्
védābhyām
वेदेभ्यः
védebhyaḥ
Ablative वेदात्
védāt
वेदाभ्याम्
védābhyām
वेदेभ्यः
védebhyaḥ
Genitive वेदस्य
védasya
वेदयोः
védayoḥ
वेदानाम्
védānām
Locative वेदे
véde
वेदयोः
védayoḥ
वेदेषु
védeṣu
Notes
  • ¹Vedic
Derived terms
[edit]
Descendants
[edit]

Etymology 2

[edit]

From the root विद् (vid, to find).

Noun

[edit]

वेद (veda) stemm

  1. finding, obtaining, acquisition
    सुवेद (su-veda)easy to be found or obtained
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of वेद (veda)
Singular Dual Plural
Nominative वेदः
vedaḥ
वेदौ / वेदा¹
vedau / vedā¹
वेदाः / वेदासः¹
vedāḥ / vedāsaḥ¹
Vocative वेद
veda
वेदौ / वेदा¹
vedau / vedā¹
वेदाः / वेदासः¹
vedāḥ / vedāsaḥ¹
Accusative वेदम्
vedam
वेदौ / वेदा¹
vedau / vedā¹
वेदान्
vedān
Instrumental वेदेन
vedena
वेदाभ्याम्
vedābhyām
वेदैः / वेदेभिः¹
vedaiḥ / vedebhiḥ¹
Dative वेदाय
vedāya
वेदाभ्याम्
vedābhyām
वेदेभ्यः
vedebhyaḥ
Ablative वेदात्
vedāt
वेदाभ्याम्
vedābhyām
वेदेभ्यः
vedebhyaḥ
Genitive वेदस्य
vedasya
वेदयोः
vedayoḥ
वेदानाम्
vedānām
Locative वेदे
vede
वेदयोः
vedayoḥ
वेदेषु
vedeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Etymology 3

[edit]

From Proto-Indo-European *wóyd-e ~ *wid-ḗr, perfect verb from the root *weyd- (to see).

Verb

[edit]

वेद (véda) third-singular indicative (type UP, perfect, root विद्)

  1. perfect of विद् (vid): to know
Usage notes
[edit]

This perfect verb has the meaning of a present.

Conjugation
[edit]
Perfect: वेद (véda), विदे (vidé)
Active Mediopassive
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third वेद
véda
विदतुः
vidátuḥ
विदुः
vidúḥ
विदे
vidé
विदाते
vidā́te
विदिरे / विद्रे¹
vidiré / vidré¹
Second वेत्थ
véttha
विदथुः
vidáthuḥ
विद
vidá
वित्से
vitsé
विदाथे
vidā́the
विद्ध्वे
viddhvé
First वेद
véda
विद्व
vidvá
विद्म
vidmá
विदे
vidé
विद्वहे
vidváhe
विद्महे
vidmáhe
Participles
विद्वांस्
vidvā́ṃs
विदान
vidāná
Notes
  • ¹Vedic

Etymology 4

[edit]

Perhaps connected with √वे (√ve, to weave or bind together).

Noun

[edit]

वेद (vedá) stemm

  1. a tuft or bunch of strong grass (कुश (kuśa) or मुञ्ज (muñja)) made into a broom (and used for sweeping, making up the sacrificial fire etc., in rites)
Declension
[edit]
Masculine a-stem declension of वेद (vedá)
Singular Dual Plural
Nominative वेदः
vedáḥ
वेदौ / वेदा¹
vedaú / vedā́¹
वेदाः / वेदासः¹
vedā́ḥ / vedā́saḥ¹
Vocative वेद
véda
वेदौ / वेदा¹
védau / védā¹
वेदाः / वेदासः¹
védāḥ / védāsaḥ¹
Accusative वेदम्
vedám
वेदौ / वेदा¹
vedaú / vedā́¹
वेदान्
vedā́n
Instrumental वेदेन
vedéna
वेदाभ्याम्
vedā́bhyām
वेदैः / वेदेभिः¹
vedaíḥ / vedébhiḥ¹
Dative वेदाय
vedā́ya
वेदाभ्याम्
vedā́bhyām
वेदेभ्यः
vedébhyaḥ
Ablative वेदात्
vedā́t
वेदाभ्याम्
vedā́bhyām
वेदेभ्यः
vedébhyaḥ
Genitive वेदस्य
vedásya
वेदयोः
vedáyoḥ
वेदानाम्
vedā́nām
Locative वेदे
vedé
वेदयोः
vedáyoḥ
वेदेषु
vedéṣu
Notes
  • ¹Vedic

Etymology 5

[edit]

Proper noun

[edit]

वेद (veda) stemm

  1. Name of a pupil of आयोद (āyoda).

References

[edit]