ลิขสิทธิ์

Thai

Etymology

From ลิข (lík, “writing; written matter”) +‎ สิทธิ์ (sìt, “right”); perhaps calque of English copyright.

Probably used officially for the first time on 16 June 1931, when the Literary Works and Artistic Works Protection Act 1931 (พระราชบัญญัติคุ้มครองวรรณกรรมและศิลปกรรม พุทธศักราช ๒๔๗๔) was enacted. Formerly known as กรรมสิทธิ์ผู้แต่งหนังสือ.

Pronunciation

Orthographic		ลิขสิทธิ์ l i kʰ s i d dʰ i ʻ
Phonemic		ลิก-ขะ-สิด l i k – kʰ a – s i ɗ
Romanization	Paiboon	lík-kà-sìt
	Royal Institute	lik-kha-sit
(standard) IPA(key)		/lik̚˦˥.kʰa˨˩.sit̚˨˩/(R)

Noun

ลิขสิทธิ์ • (lík-kà-sìt)

1. (law) copyright.
   • 1994, พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗:

     มาตรา ๖ งานอันมีลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัตินี้ ได้แก่ งานสร้างสรรค์ประเภทวรรณกรรม นาฏกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ หรืองานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะ ของผู้สร้างสรรค์ ไม่ว่างานดังกล่าวจะแสดงออกโดยวิธีหรือรูปแบบอย่างใด

     mâat-dtraa hòk ngaan-an-mii-lík-kà-sìt dtaam prá-râat-chá-ban-yàt níi dâai-gɛ̀ɛ ngaan-sâang-sǎn bprà-pêet wan-ná-gam nâat-dtà-gam sǐn-lá-bpà-gam don-dtrii-gam sòot-tát-sà-ná-wát-sà-dù pâap-pá-yon sìng-ban-tʉ́k-sǐiang ngaan-prɛ̂ɛ-sǐiang-prɛ̂ɛ-pâap rʉ̌ʉ ngaan ʉ̀ʉn dai nai pà-nɛ̀ɛk wan-ná-ká-dii pà-nɛ̀ɛk wít-tá-yaa-sàat rʉ̌ʉ pà-nɛ̀ɛk sǐn-lá-bpà kɔ̌ɔng pûu-sâang-sǎn mâi-wâa ngaan dang-glàao jà sà-dɛɛng-ɔ̀ɔk dooi wí-tii rʉ̌ʉ rûup-bɛ̀ɛp yàang-dai

     Section 6 A copyright work under this Act denotes a work in the literary, dramatic, artistic, musical, audiovisual, cinematographic, sound recording, or sound and video broadcasting category, or any other work in the literary field, scientific field, or artistic field, which belongs to an author, irrespective of whatever mode or form the said work is expressed through.