φυλάσσω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *pʰuláťťō, the same source as φῠ́λᾰξ (phúlax, “watcher, guard”). Further etymology is unknown. According to Beekes, both words are clearly .

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰy.lás.sɔː/ → /ɸyˈlas.so/ → /fiˈla.so/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.lás.sɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyˈlas.so/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyˈlas.so/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyˈlas.so/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈla.so/

Verb

φῠλᾰ́σσω • (phulássō)

1. (transitive) to watch, guard, protect, defend
2. (transitive) to lie in wait, ambush
3. (transitive) to watch for, wait for
4. (transitive) to maintain, preserve, cherish
5. to be on guard against; to shun, avoid
6. (intransitive, middle voice) to take heed, take care, be on guard
7. (transitive, middle voice) to keep in mind, remember

Inflection

   Present: φῠλᾰ́σσω, φῠλᾰ́σσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῠλᾰ́σσω	φῠλᾰ́σσεις	φῠλᾰ́σσει	φῠλᾰ́σσετον	φῠλᾰ́σσετον	φῠλᾰ́σσομεν	φῠλᾰ́σσετε	φῠλᾰ́σσουσῐ(ν)
	subjunctive	φῠλᾰ́σσω	φῠλᾰ́σσῃς	φῠλᾰ́σσῃ	φῠλᾰ́σσητον	φῠλᾰ́σσητον	φῠλᾰ́σσωμεν	φῠλᾰ́σσητε	φῠλᾰ́σσωσῐ(ν)
	optative	φῠλᾰ́σσοιμῐ	φῠλᾰ́σσοις	φῠλᾰ́σσοι	φῠλᾰ́σσοιτον	φῠλᾰσσοίτην	φῠλᾰ́σσοιμεν	φῠλᾰ́σσοιτε	φῠλᾰ́σσοιεν
	imperative		φῠ́λᾰσσε	φῠλᾰσσέτω	φῠλᾰ́σσετον	φῠλᾰσσέτων		φῠλᾰ́σσετε	φῠλᾰσσόντων
middle/ passive	indicative	φῠλᾰ́σσομαι	φῠλᾰ́σσῃ, φῠλᾰ́σσει	φῠλᾰ́σσεται	φῠλᾰ́σσεσθον	φῠλᾰ́σσεσθον	φῠλᾰσσόμεθᾰ	φῠλᾰ́σσεσθε	φῠλᾰ́σσονται
	subjunctive	φῠλᾰ́σσωμαι	φῠλᾰ́σσῃ	φῠλᾰ́σσηται	φῠλᾰ́σσησθον	φῠλᾰ́σσησθον	φῠλᾰσσώμεθᾰ	φῠλᾰ́σσησθε	φῠλᾰ́σσωνται
	optative	φῠλᾰσσοίμην	φῠλᾰ́σσοιο	φῠλᾰ́σσοιτο	φῠλᾰ́σσοισθον	φῠλᾰσσοίσθην	φῠλᾰσσοίμεθᾰ	φῠλᾰ́σσοισθε	φῠλᾰ́σσοιντο
	imperative		φῠλᾰ́σσου	φῠλᾰσσέσθω	φῠλᾰ́σσεσθον	φῠλᾰσσέσθων		φῠλᾰ́σσεσθε	φῠλᾰσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῠλᾰ́σσειν				φῠλᾰ́σσεσθαι
participle	m	φῠλᾰ́σσων				φῠλᾰσσόμενος
	f	φῠλᾰ́σσουσᾰ				φῠλᾰσσομένη
	n	φῠλᾰ́σσον				φῠλᾰσσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐφῠ́λᾰσσον, ἐφῠλᾰσσόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῠ́λᾰσσον	ἐφῠ́λᾰσσες	ἐφῠ́λᾰσσε(ν)	ἐφῠλᾰ́σσετον	ἐφῠλᾰσσέτην	ἐφῠλᾰ́σσομεν	ἐφῠλᾰ́σσετε	ἐφῠ́λᾰσσον
middle/ passive	indicative	ἐφῠλᾰσσόμην	ἐφῠλᾰ́σσου	ἐφῠλᾰ́σσετο	ἐφῠλᾰ́σσεσθον	ἐφῠλᾰσσέσθην	ἐφῠλᾰσσόμεθᾰ	ἐφῠλᾰ́σσεσθε	ἐφῠλᾰ́σσοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φῠλᾰ́ξω, φῠλᾰ́ξομαι, φῠλᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῠλᾰ́ξω	φῠλᾰ́ξεις	φῠλᾰ́ξει	φῠλᾰ́ξετον	φῠλᾰ́ξετον	φῠλᾰ́ξομεν	φῠλᾰ́ξετε	φῠλᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	φῠλᾰ́ξοιμῐ	φῠλᾰ́ξοις	φῠλᾰ́ξοι	φῠλᾰ́ξοιτον	φῠλᾰξοίτην	φῠλᾰ́ξοιμεν	φῠλᾰ́ξοιτε	φῠλᾰ́ξοιεν
middle	indicative	φῠλᾰ́ξομαι	φῠλᾰ́ξῃ, φῠλᾰ́ξει	φῠλᾰ́ξεται	φῠλᾰ́ξεσθον	φῠλᾰ́ξεσθον	φῠλᾰξόμεθᾰ	φῠλᾰ́ξεσθε	φῠλᾰ́ξονται
	optative	φῠλᾰξοίμην	φῠλᾰ́ξοιο	φῠλᾰ́ξοιτο	φῠλᾰ́ξοισθον	φῠλᾰξοίσθην	φῠλᾰξοίμεθᾰ	φῠλᾰ́ξοισθε	φῠλᾰ́ξοιντο
passive	indicative	φῠλᾰχθήσομαι	φῠλᾰχθήσῃ	φῠλᾰχθήσεται	φῠλᾰχθήσεσθον	φῠλᾰχθήσεσθον	φῠλᾰχθησόμεθᾰ	φῠλᾰχθήσεσθε	φῠλᾰχθήσονται
	optative	φῠλᾰχθησοίμην	φῠλᾰχθήσοιο	φῠλᾰχθήσοιτο	φῠλᾰχθήσοισθον	φῠλᾰχθησοίσθην	φῠλᾰχθησοίμεθᾰ	φῠλᾰχθήσοισθε	φῠλᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φῠλᾰ́ξειν			φῠλᾰ́ξεσθαι		φῠλᾰχθήσεσθαι
participle	m	φῠλᾰ́ξων			φῠλᾰξόμενος		φῠλᾰχθησόμενος
	f	φῠλᾰ́ξουσᾰ			φῠλᾰξομένη		φῠλᾰχθησομένη
	n	φῠλᾰ́ξον			φῠλᾰξόμενον		φῠλᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφῠ́λᾰξᾰ, ἐφῠλᾰξᾰ́μην, ἐφῠλᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῠ́λᾰξᾰ	ἐφῠ́λᾰξᾰς	ἐφῠ́λᾰξε(ν)	ἐφῠλᾰ́ξᾰτον	ἐφῠλᾰξᾰ́την	ἐφῠλᾰ́ξᾰμεν	ἐφῠλᾰ́ξᾰτε	ἐφῠ́λᾰξᾰν
	subjunctive	φῠλᾰ́ξω	φῠλᾰ́ξῃς	φῠλᾰ́ξῃ	φῠλᾰ́ξητον	φῠλᾰ́ξητον	φῠλᾰ́ξωμεν	φῠλᾰ́ξητε	φῠλᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	φῠλᾰ́ξαιμῐ	φῠλᾰ́ξειᾰς, φῠλᾰ́ξαις	φῠλᾰ́ξειε(ν), φῠλᾰ́ξαι	φῠλᾰ́ξαιτον	φῠλᾰξαίτην	φῠλᾰ́ξαιμεν	φῠλᾰ́ξαιτε	φῠλᾰ́ξειᾰν, φῠλᾰ́ξαιεν
	imperative		φῠ́λᾰξον	φῠλᾰξᾰ́τω	φῠλᾰ́ξᾰτον	φῠλᾰξᾰ́των		φῠλᾰ́ξᾰτε	φῠλᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφῠλᾰξᾰ́μην	ἐφῠλᾰ́ξω	ἐφῠλᾰ́ξᾰτο	ἐφῠλᾰ́ξᾰσθον	ἐφῠλᾰξᾰ́σθην	ἐφῠλᾰξᾰ́μεθᾰ	ἐφῠλᾰ́ξᾰσθε	ἐφῠλᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	φῠλᾰ́ξωμαι	φῠλᾰ́ξῃ	φῠλᾰ́ξηται	φῠλᾰ́ξησθον	φῠλᾰ́ξησθον	φῠλᾰξώμεθᾰ	φῠλᾰ́ξησθε	φῠλᾰ́ξωνται
	optative	φῠλᾰξαίμην	φῠλᾰ́ξαιο	φῠλᾰ́ξαιτο	φῠλᾰ́ξαισθον	φῠλᾰξαίσθην	φῠλᾰξαίμεθᾰ	φῠλᾰ́ξαισθε	φῠλᾰ́ξαιντο
	imperative		φῠ́λᾰξαι	φῠλᾰξᾰ́σθω	φῠλᾰ́ξᾰσθον	φῠλᾰξᾰ́σθων		φῠλᾰ́ξᾰσθε	φῠλᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφῠλᾰ́χθην	ἐφῠλᾰ́χθης	ἐφῠλᾰ́χθη	ἐφῠλᾰ́χθητον	ἐφῠλᾰχθήτην	ἐφῠλᾰ́χθημεν	ἐφῠλᾰ́χθητε	ἐφῠλᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	φῠλᾰχθῶ	φῠλᾰχθῇς	φῠλᾰχθῇ	φῠλᾰχθῆτον	φῠλᾰχθῆτον	φῠλᾰχθῶμεν	φῠλᾰχθῆτε	φῠλᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	φῠλᾰχθείην	φῠλᾰχθείης	φῠλᾰχθείη	φῠλᾰχθεῖτον, φῠλᾰχθείητον	φῠλᾰχθείτην, φῠλᾰχθειήτην	φῠλᾰχθεῖμεν, φῠλᾰχθείημεν	φῠλᾰχθεῖτε, φῠλᾰχθείητε	φῠλᾰχθεῖεν, φῠλᾰχθείησᾰν
	imperative		φῠλᾰ́χθητῐ	φῠλᾰχθήτω	φῠλᾰ́χθητον	φῠλᾰχθήτων		φῠλᾰ́χθητε	φῠλᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φῠλᾰ́ξαι			φῠλᾰ́ξᾰσθαι		φῠλᾰχθῆναι
participle	m	φῠλᾰ́ξᾱς			φῠλᾰξᾰ́μενος		φῠλᾰχθείς
	f	φῠλᾰ́ξᾱσᾰ			φῠλᾰξᾰμένη		φῠλᾰχθεῖσᾰ
	n	φῠλᾰ́ξᾰν			φῠλᾰξᾰ́μενον		φῠλᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφῠ́λᾰκᾰ, πεφῠ́λᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφῠ́λᾰκᾰ	πεφῠ́λᾰκᾰς	πεφῠ́λᾰκε(ν)	πεφῠλᾰ́κᾰτον	πεφῠλᾰ́κᾰτον	πεφῠλᾰ́κᾰμεν	πεφῠλᾰ́κᾰτε	πεφῠλᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφῠλᾰ́κω	πεφῠλᾰ́κῃς	πεφῠλᾰ́κῃ	πεφῠλᾰ́κητον	πεφῠλᾰ́κητον	πεφῠλᾰ́κωμεν	πεφῠλᾰ́κητε	πεφῠλᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	πεφῠλᾰ́κοιμῐ, πεφῠλᾰκοίην	πεφῠλᾰ́κοις, πεφῠλᾰκοίης	πεφῠλᾰ́κοι, πεφῠλᾰκοίη	πεφῠλᾰ́κοιτον	πεφῠλᾰκοίτην	πεφῠλᾰ́κοιμεν	πεφῠλᾰ́κοιτε	πεφῠλᾰ́κοιεν
	imperative		πεφῠ́λᾰκε	πεφῠλᾰκέτω	πεφῠλᾰ́κετον	πεφῠλᾰκέτων		πεφῠλᾰ́κετε	πεφῠλᾰκόντων
middle/ passive	indicative	πεφῠ́λᾰγμαι	πεφῠ́λᾰξαι	πεφῠ́λᾰκται	πεφῠ́λᾰχθον	πεφῠ́λᾰχθον	πεφῠλᾰ́γμεθᾰ	πεφῠ́λᾰχθε	πεφῠλᾰ́κᾰται
	subjunctive	πεφῠλᾰγμένος ὦ	πεφῠλᾰγμένος ᾖς	πεφῠλᾰγμένος ᾖ	πεφῠλᾰγμένω ἦτον	πεφῠλᾰγμένω ἦτον	πεφῠλᾰγμένοι ὦμεν	πεφῠλᾰγμένοι ἦτε	πεφῠλᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφῠλᾰγμένος εἴην	πεφῠλᾰγμένος εἴης	πεφῠλᾰγμένος εἴη	πεφῠλᾰγμένω εἴητον/εἶτον	πεφῠλᾰγμένω εἰήτην/εἴτην	πεφῠλᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφῠλᾰγμένοι εἴητε/εἶτε	πεφῠλᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφῠ́λᾰξο	πεφῠλᾰ́χθω	πεφῠ́λᾰχθον	πεφῠλᾰ́χθων		πεφῠ́λᾰχθε	πεφῠλᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφῠλᾰκέναι				πεφῠλᾰ́χθαι
participle	m	πεφῠλᾰκώς				πεφῠλᾰγμένος
	f	πεφῠλᾰκυῖᾰ				πεφῠλᾰγμένη
	n	πεφῠλᾰκός				πεφῠλᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐπεφῠλᾰ́κειν, ἐπεφῠλᾰ́γμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφῠλᾰ́κειν, ἐπεφῠλᾰ́κη	ἐπεφῠλᾰ́κεις, ἐπεφῠλᾰ́κης	ἐπεφῠλᾰ́κει(ν)	ἐπεφῠλᾰ́κετον	ἐπεφῠλᾰκέτην	ἐπεφῠλᾰ́κεμεν	ἐπεφῠλᾰ́κετε	ἐπεφῠλᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφῠλᾰ́γμην	ἐπεφῠ́λᾰξο	ἐπεφῠ́λᾰκτο	ἐπεφῠ́λᾰχθον	ἐπεφῠλᾰ́χθην	ἐπεφῠλᾰ́γμεθᾰ	ἐπεφῠ́λᾰχθε	ἐπεφῠλᾰ́κᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “φυλάσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φυλάσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “φυλάσσω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φυλάσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• Beekes, Robert S. P. (2010) “φύλαξ, -ακος”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1595
• φυλάσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φυλάσσω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5442 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /fiˈla.so/
• Hyphenation: φυ‧λάσ‧σω

Verb

φυλάσσω • (fylásso) (past φύλαξα, passive φυλάσσομαι, p‑past φυλάχθηκα, ppp φυλαγμένος)

1. (formal) guard, protect, watch over, synonym of φυλάω (fyláo) / φυλώ (fyló) & φυλάγω (fylágo)

Usage notes

• Sense "guard" for defending borders, or keeping safe valuable items.

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Synonyms

• περιφρουρώ (perifrouró)
• υπερασπίζω (yperaspízo, “defend”)

Derived terms

• φυλασσόμενος (fylassómenos, “guarded”, passive present participle)

Related terms

Compounds

• διαφυλάσσω (diafylásso), διαφυλάττω (diafylátto)
• επιφυλάσσω (epifylásso)
• προφυλάσσω (profylásso)
• and see: φύλακας m (fýlakas, “guard”)