ayak

See also: aýak

Inupiaq

Noun

ayak

1. post, pillar
2. A harpoon used for whaling.

Malay

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *ayak, or alternatively from Proto-Malayo-Polynesian *qayag.

Noun

ayak (Jawi spelling ايق, plural ayak-ayak, informal 1st possessive ayakku, 2nd possessive ayakmu, 3rd possessive ayaknya)

1. sifter, sieve

Verb

ayak (Jawi spelling ايق)

1. to sift, to sieve

   Synonym: tapis

Derived terms

Affixed terms and other derivations

Regular affixed derivations:

• pengayak [agentive / qualitative / instrumental / abstract / measure] (peN-)
• pengayakan [agentive / qualitative / instrumental / abstract / measure + resultative / locative / collective / variety / verbal noun / fruit] (peN- + -an)
• ayakan [resultative / locative / collective / variety / verbal noun / fruit] (-an)
• mengayak [agent focus] (meN-)
• diayak [patient focus] (di-)
• terayak [agentless action] (teR-)
• berayak [stative / habitual] (beR-)

Descendants

• Indonesian: ayak

Further reading

• “ayak” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [ɑˈjɑk]
• Hyphenation: a‧yak

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From Ottoman Turkish آیاق (ayak, “foot”), from earlier *aδaq, from Proto-Turkic *adak (“foot”).

Noun

ayak (definite accusative ayağı, plural ayaklar)

1. (anatomy) paw, foot

   Kumsaldayız. Neden ayağında çorap var?

   We're at the beach. Why are you wearing socks?

   (literally, “Why is there sock on your foot”)

2. (architecture) pillar, tower
   • 2022 February 14, “1915 Çanakkale Köprüsü’nde asfaltlama çalışmaları tamamlandı”, in Hurriyet:

     Dünyanın en büyük asma köprüsü unvanına da sahip olan köprünün ayakları 318 metrelik yüksekliğiyle 18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi’ni simgeliyor.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Inflection
Nominative	ayak
Definite accusative	ayağı
	Singular	Plural
Nominative	ayak	ayaklar
Definite accusative	ayağı	ayakları
Dative	ayağa	ayaklara
Locative	ayakta	ayaklarda
Ablative	ayaktan	ayaklardan
Genitive	ayağın	ayakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ayağım ayaklarım 2nd singular ayağın ayakların 3rd singular ayağı ayakları 1st plural ayağımız ayaklarımız 2nd plural ayağınız ayaklarınız 3rd plural ayakları ayakları Definite accusative Singular Plural 1st singular ayağımı ayaklarımı 2nd singular ayağını ayaklarını 3rd singular ayağını ayaklarını 1st plural ayağımızı ayaklarımızı 2nd plural ayağınızı ayaklarınızı 3rd plural ayaklarını ayaklarını Dative Singular Plural 1st singular ayağıma ayaklarıma 2nd singular ayağına ayaklarına 3rd singular ayağına ayaklarına 1st plural ayağımıza ayaklarımıza 2nd plural ayağınıza ayaklarınıza 3rd plural ayaklarına ayaklarına Locative Singular Plural 1st singular ayağımda ayaklarımda 2nd singular ayağında ayaklarında 3rd singular ayağında ayaklarında 1st plural ayağımızda ayaklarımızda 2nd plural ayağınızda ayaklarınızda 3rd plural ayaklarında ayaklarında Ablative Singular Plural 1st singular ayağımdan ayaklarımdan 2nd singular ayağından ayaklarından 3rd singular ayağından ayaklarından 1st plural ayağımızdan ayaklarımızdan 2nd plural ayağınızdan ayaklarınızdan 3rd plural ayaklarından ayaklarından Genitive Singular Plural 1st singular ayağımın ayaklarımın 2nd singular ayağının ayaklarının 3rd singular ayağının ayaklarının 1st plural ayağımızın ayaklarımızın 2nd plural ayağınızın ayaklarınızın 3rd plural ayaklarının ayaklarının

Related terms

• ayaklı
• ayaklık
• ayaksız
• ayaklanmak

See also

• but

Etymology 2

Inherited from Proto-Turkic *ańak (“vessel, cup”)

Noun

ayak (definite accusative ayağı, plural ayaklar)

1. (dialectal) bowl, vessel
2. (dialectal) glass
3. (dialectal) goblet
4. (dialectal) coffee table