baaien

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbaːi̯ə(n)/
• Hyphenation: baai‧en
• Rhymes: -aːi̯ən

Etymology 1

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

baaien

1. plural of baai

Etymology 2

From baai (“baize”) +‎ -en (adjectival suffix).

Adjective

baaien (invariable, not comparable)

1. baize (made of baize)

Declension

Declension of baaien
uninflected	baaien
inflected	baaien
comparative	—
		positive
predicative/adverbial
indefinite	m./f. sing.	baaien
	n. sing.	baaien
	plural	baaien
definite		baaien
partitive

Etymology 3

Shows the widespread development of intervocalic /d/ > /i̯/ as in goeie etc.

Verb

baaien

1. (now dialectal) Alternative form of baden (“to bathe”)

Conjugation

Conjugation of baaien (weak)
infinitive	baaien
past singular	baaide
past participle	gebaaid
infinitive	baaien
gerund	baaien n
	present tense	past tense
1st person singular	baai	baaide
2nd person sing. (jij)	baait, baai2	baaide
2nd person sing. (u)	baait	baaide
2nd person sing. (gij)	baait	baaide
3rd person singular	baait	baaide
plural	baaien	baaiden
subjunctive sing.1	baaie	baaide
subjunctive plur.1	baaien	baaiden
imperative sing.	baai
imperative plur.1	baait
participles	baaiend	gebaaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Afrikaans: baai
• → West Frisian: baaie