beschouwen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch beschouwen. Equivalent to be- +‎ schouwen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsxɑu̯ə(n)/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧schou‧wen
• Rhymes: -ɑu̯ən

Verb

beschouwen

1. (transitive) to contemplate
2. (transitive) to consider, to regard Template:+preo

Inflection

Conjugation of beschouwen (weak, prefixed)
infinitive	beschouwen
past singular	beschouwde
past participle	beschouwd
infinitive	beschouwen
gerund	beschouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	beschouw	beschouwde
2nd person sing. (jij)	beschouwt, beschouw2	beschouwde
2nd person sing. (u)	beschouwt	beschouwde
2nd person sing. (gij)	beschouwt	beschouwde
3rd person singular	beschouwt	beschouwde
plural	beschouwen	beschouwden
subjunctive sing.1	beschouwe	beschouwde
subjunctive plur.1	beschouwen	beschouwden
imperative sing.	beschouw
imperative plur.1	beschouwt
participles	beschouwend	beschouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• (consider): opvatten, uitleggen

Derived terms

• beschouwing