bewerkstelligen

Dutch

Etymology

Borrowed from German bewerkstelligen. Equivalent to (deprecated template usage) be- +‎ werkstellig +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈʋɛrkstɛləɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧werk‧stel‧li‧gen

Verb

bewerkstelligen

1. (transitive) to bring about, to realize

   Synonyms: realiseren, teweegbrengen

Inflection

Conjugation of bewerkstelligen (weak, prefixed)
infinitive	bewerkstelligen
past singular	bewerkstelligde
past participle	bewerkstelligd
infinitive	bewerkstelligen
gerund	bewerkstelligen n
	present tense	past tense
1st person singular	bewerkstellig	bewerkstelligde
2nd person sing. (jij)	bewerkstelligt, bewerkstellig2	bewerkstelligde
2nd person sing. (u)	bewerkstelligt	bewerkstelligde
2nd person sing. (gij)	bewerkstelligt	bewerkstelligde
3rd person singular	bewerkstelligt	bewerkstelligde
plural	bewerkstelligen	bewerkstelligden
subjunctive sing.1	bewerkstellige	bewerkstelligde
subjunctive plur.1	bewerkstelligen	bewerkstelligden
imperative sing.	bewerkstellig
imperative plur.1	bewerkstelligt
participles	bewerkstelligend	bewerkstelligd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bewerkstelliging

Descendants

• Afrikaans: bewerkstellig

---

German

Pronunciation

• IPA^(key): [bəˈvɛʁkʃtɛliɡn̩], /bəˈvɛʁkʃtɛliɡən/

• Audio:

  (file)

Verb

1. to bring about, realize

Descendants

• → Dutch: bewerkstelligen
  • Afrikaans: bewerkstellig

Further reading

• “bewerkstelligen” in Duden online