boelen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbu.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: boe‧len
• Rhymes: -ulən

Etymology 1

Related to boeleren.

Verb

boelen

1. (Surinam) to have anal sex
2. (obsolete) to adulterate, to have extramarital sex
   • 1897 October 12, C., "Tooneel", De Telegraaf, vol. 5, no. 1746, morning edition, page 2.

     Er is iets tegenstrijdigs in de voorkeur, die dit exquise innerlijke natuurtalent voor het ziellooze, uiterlijke maakwerk van Sardou betoond heeft, maar de schoonste nimfen hebben meer met de leelijkste saters geboeld.

     (please add an English translation of this quotation)

Inflection

Conjugation of boelen (weak)
infinitive	boelen
past singular	boelde
past participle	geboeld
infinitive	boelen
gerund	boelen n
	present tense	past tense
1st person singular	boel	boelde
2nd person sing. (jij)	boelt, boel2	boelde
2nd person sing. (u)	boelt	boelde
2nd person sing. (gij)	boelt	boelde
3rd person singular	boelt	boelde
plural	boelen	boelden
subjunctive sing.1	boele	boelde
subjunctive plur.1	boelen	boelden
imperative sing.	boel
imperative plur.1	boelt
participles	boelend	geboeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• boeler

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

boelen

1. (deprecated template usage) Plural form of boel