buna

See also: bună and buɲa

Azerbaijani

Pronoun

buna

1. dative singular of bu

---

Cebuano

Pronunciation

• Hyphenation: bu‧na

Noun

buna

1. the forehead

---

Dalmatian

Etymology

From Latin bonus.

Adjective

buna f

1. feminine singular of bun

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʏːna/
• Rhymes: -ʏːna

Noun

buna f (genitive singular bunu, nominative plural bunur)

1. (countable) jet (of water), spurt
2. (uncountable) loquacity, talkativeness

Declension

declension of buna

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	buna	bunan	bunur	bunurnar
accusative	bunu	bununa	bunur	bunurnar
dative	bunu	bununni	bunum	bununum
genitive	bunu	bununnar	buna	bunanna

Verb

buna (weak verb, third-person singular past indicative bunaði, supine bunað)

1. (intransitive) to spurt, to gush

Conjugation

buna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að buna
supine (sagnbót)		bunað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bunandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég buna	við bunum	present (nútíð)	ég buni	við bunum
	þú bunar	þið bunið		þú bunir	þið bunið
	hann, hún, það bunar	þeir, þær, þau buna		hann, hún, það buni	þeir, þær, þau buni
past (þátíð)	ég bunaði	við bunuðum	past (þátíð)	ég bunaði	við bunuðum
	þú bunaðir	þið bunuðuð		þú bunaðir	þið bunuðuð
	hann, hún, það bunaði	þeir, þær, þau bunuðu		hann, hún, það bunaði	þeir, þær, þau bunuðu
imperative (boðháttur)	buna (þú)	bunið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bunaðu	buniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bunast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að bunast
supine (sagnbót)		bunast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bunandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bunast	við bunumst	present (nútíð)	ég bunist	við bunumst
	þú bunast	þið bunist		þú bunist	þið bunist
	hann, hún, það bunast	þeir, þær, þau bunast		hann, hún, það bunist	þeir, þær, þau bunist
past (þátíð)	ég bunaðist	við bunuðumst	past (þátíð)	ég bunaðist	við bunuðumst
	þú bunaðist	þið bunuðust		þú bunaðist	þið bunuðust
	hann, hún, það bunaðist	þeir, þær, þau bunuðust		hann, hún, það bunaðist	þeir, þær, þau bunuðust
imperative (boðháttur)	bunast (þú)	bunist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	bunastu	bunisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

---

Italian

Etymology

bu[tadiene] +‎ na[trium] (“sodium”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbu.na/, [ˈbuːn̺ä]
• Rhymes: -una
• Hyphenation: bù‧na

Noun

buna f (countable and uncountable, plural bune)

1. Buna rubber

See also

• gomma

Anagrams

• nuba

References

• buna in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

---

Oromo

Noun

buna

1. coffee

---

Romanian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbu.na]

Adjective

buna

1. definite nominative/accusative feminine singular of bun

---

Scottish Gaelic

Noun

buna m

1. (deprecated template usage) genitive singular of bun

---

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *buna.

Pronunciation

• IPA^(key): /bǔːna/
• Hyphenation: bu‧na

Noun

búna f (Cyrillic spelling бу́на)

1. rebellion, uprising, mutiny

Declension

Declension of buna

	singular	plural
nominative	buna	bune
genitive	bune	buna
dative	buni	bunama
accusative	bunu	bune
vocative	buno	bune
locative	buni	bunama
instrumental	bunom	bunama

---

Thao

Noun

buna

1. sweet potato

---

Turkish

Pronoun

buna

1. dative singular of bu

---

Xhosa

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

-buna^?

1. (transitive) to shed

Inflection

This verb needs an inflection-table template.