cild

Azerbaijani

Etymology

Ultimately from Arabic جلد.

Noun

cild (definite accusative cildni, plural cildlər)

1. (anatomy) skin
2. binding (spine of a book)
3. book volume, book copy

Declension

Declension of cild

	singular	plural
nominative	cild	cildlər
definite accusative	cildi	cildləri
dative	cildə	cildlərə
locative	cilddə	cildlərdə
ablative	cilddən	cildlərdən
definite genitive	cildin	cildlərin

Possessive forms of cild

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildim	cildlərim
sənin (“your”)	cildin	cildlərin
onun (“his/her/its”)	cildi	cildləri
bizim (“our”)	cildimiz	cildlərimiz
sizin (“your”)	cildiniz	cildləriniz
onların (“their”)	cildi or cildləri	cildləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimi	cildlərimi
sənin (“your”)	cildini	cildlərini
onun (“his/her/its”)	cildini	cildlərini
bizim (“our”)	cildimizi	cildlərimizi
sizin (“your”)	cildinizi	cildlərinizi
onların (“their”)	cildini or cildlərini	cildlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimə	cildlərimə
sənin (“your”)	cildinə	cildlərinə
onun (“his/her/its”)	cildinə	cildlərinə
bizim (“our”)	cildimizə	cildlərimizə
sizin (“your”)	cildinizə	cildlərinizə
onların (“their”)	cildinə or cildlərinə	cildlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimdə	cildlərimdə
sənin (“your”)	cildində	cildlərində
onun (“his/her/its”)	cildində	cildlərində
bizim (“our”)	cildimizdə	cildlərimizdə
sizin (“your”)	cildinizdə	cildlərinizdə
onların (“their”)	cildində or cildlərində	cildlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimdən	cildlərimdən
sənin (“your”)	cildindən	cildlərindən
onun (“his/her/its”)	cildindən	cildlərindən
bizim (“our”)	cildimizdən	cildlərimizdən
sizin (“your”)	cildinizdən	cildlərinizdən
onların (“their”)	cildindən or cildlərindən	cildlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	cildimin	cildlərimin
sənin (“your”)	cildinin	cildlərinin
onun (“his/her/its”)	cildinin	cildlərinin
bizim (“our”)	cildimizin	cildlərimizin
sizin (“your”)	cildinizin	cildlərinizin
onların (“their”)	cildinin or cildlərinin	cildlərinin

---

Middle English

Noun

cild

1. (Early Middle English) Alternative form of child

---

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *kelþaz (“womb; embryo or fetus”), from Proto-Indo-European *gelt-, *ǵelt- (“womb”). Related to Old Norse kjalta (“lap”), Old Swedish kolder (“litter, children born in wedlock”), Gothic 𐌺𐌹𐌻𐌸𐌴𐌹 (kilþei, “womb”). See English child.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʃild/, [t͡ʃiɫd]

Noun

ċild n (nominative plural ċild or ċildru)

1. child
2. baby
3. fetus

Declension

Declension of cild

Case	Singular	Plural
nominative	ċild	ċild, ċildru, ċildra
accusative	ċild	ċild, ċildru, ċildra
genitive	ċildes	ċilda, ċildra
dative	ċilde	ċildum, ċildrum

Derived terms

• ċildhād
• ċildisċ
• ċildlīċ

Descendants

• Middle English: child
  • English: child
  • Scots: child