delfin

See also: Delfin, Delphin, and delfín

Albanian

Etymology

Learned borrowing from Latin delphinus.

Pronunciation

• IPA^(key): [dɛlfin]

Noun

delfín m (plural delfinë, definite delfini, definite plural delfinët)

1. dolphin

Declension

Declension of delfin

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	delfin	delfini	delfinë	delfinët
accusative		delfinin
dative	delfini	delfinit	delfinëve	delfinëve
ablative			delfinësh

Further reading

• “delfin”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006
• FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎^[1], 1980
• Newmark, L. (1999) “delfin”, in Oxford Albanian-English Dictionary‎^[2]

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		делфин
Abjad		دئلفین

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

delfin (definite accusative delfini, plural delfinlər)

1. dolphin

Declension

Declension of delfin

	singular	plural
nominative	delfin	delfinlər
definite accusative	delfini	delfinləri
dative	delfinə	delfinlərə
locative	delfində	delfinlərdə
ablative	delfindən	delfinlərdən
definite genitive	delfinin	delfinlərin

Possessive forms of delfin

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinim	delfinlərim
sənin (“your”)	delfinin	delfinlərin
onun (“his/her/its”)	delfini	delfinləri
bizim (“our”)	delfinimiz	delfinlərimiz
sizin (“your”)	delfininiz	delfinləriniz
onların (“their”)	delfini or delfinləri	delfinləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinimi	delfinlərimi
sənin (“your”)	delfinini	delfinlərini
onun (“his/her/its”)	delfinini	delfinlərini
bizim (“our”)	delfinimizi	delfinlərimizi
sizin (“your”)	delfininizi	delfinlərinizi
onların (“their”)	delfinini or delfinlərini	delfinlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinimə	delfinlərimə
sənin (“your”)	delfininə	delfinlərinə
onun (“his/her/its”)	delfininə	delfinlərinə
bizim (“our”)	delfinimizə	delfinlərimizə
sizin (“your”)	delfininizə	delfinlərinizə
onların (“their”)	delfininə or delfinlərinə	delfinlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinimdə	delfinlərimdə
sənin (“your”)	delfinində	delfinlərində
onun (“his/her/its”)	delfinində	delfinlərində
bizim (“our”)	delfinimizdə	delfinlərimizdə
sizin (“your”)	delfininizdə	delfinlərinizdə
onların (“their”)	delfinində or delfinlərində	delfinlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinimdən	delfinlərimdən
sənin (“your”)	delfinindən	delfinlərindən
onun (“his/her/its”)	delfinindən	delfinlərindən
bizim (“our”)	delfinimizdən	delfinlərimizdən
sizin (“your”)	delfininizdən	delfinlərinizdən
onların (“their”)	delfinindən or delfinlərindən	delfinlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	delfinimin	delfinlərimin
sənin (“your”)	delfininin	delfinlərinin
onun (“his/her/its”)	delfininin	delfinlərinin
bizim (“our”)	delfinimizin	delfinlərimizin
sizin (“your”)	delfininizin	delfinlərinizin
onların (“their”)	delfininin or delfinlərinin	delfinlərinin

Danish

Etymology

From Latin delphīnus (“dolphin”).

Pronunciation

• Rhymes: -in

Noun

delfin c (singular definite delfinen, plural indefinite delfiner)

1. dolphin

Declension

Declension of delfin

common gender	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	delfin	delfinen	delfiner	delfinerne
genitive	delfins	delfinens	delfiners	delfinernes

References

• “delfin” in Den Danske Ordbog

Hungarian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɛlfin]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: del‧fin
• Rhymes: -in

Noun

delfin (plural delfinek)

1. dolphin

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)

	singular	plural
nominative	delfin	delfinek
accusative	delfint	delfineket
dative	delfinnek	delfineknek
instrumental	delfinnel	delfinekkel
causal-final	delfinért	delfinekért
translative	delfinné	delfinekké
terminative	delfinig	delfinekig
essive-formal	delfinként	delfinekként
essive-modal	—	—
inessive	delfinben	delfinekben
superessive	delfinen	delfineken
adessive	delfinnél	delfineknél
illative	delfinbe	delfinekbe
sublative	delfinre	delfinekre
allative	delfinhez	delfinekhez
elative	delfinből	delfinekből
delative	delfinről	delfinekről
ablative	delfintől	delfinektől
non-attributive possessive – singular	delfiné	delfineké
non-attributive possessive – plural	delfinéi	delfinekéi

Possessive forms of delfin

possessor	single possession	multiple possessions
1st person sing.	delfinem	delfinjeim
2nd person sing.	delfined	delfinjeid
3rd person sing.	delfinje	delfinjei
1st person plural	delfinünk	delfinjeink
2nd person plural	delfinetek	delfinjeitek
3rd person plural	delfinjük	delfinjeik

Derived terms

Expressions

• kardszárnyú delfin

Further reading

• delfin in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
• delfin in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).

Kashubian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɛl.fin/
• Rhymes: -ɛlfin
• Syllabification: del‧fin

Etymology 1

Delfin (1).

Borrowed from Polish delfin, from German Delphin, from Latin delphinus.

Noun

delfin m animal

1. dolphin (mammal of the subfamilies Delphinoidea or Platanistoidea)

   Synonym: (dialectal) mòrsczi szczirz

Etymology 2

Borrowed from Polish delfin, from Medieval Latin delphinus.

Noun

delfin m animal

1. dauphin (eldest son of the king of France)

References

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “delfin”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[3]

Norwegian Bokmål

Etymology

From Ancient Greek δελφίς (delphís), via Latin delphinus.

Noun

delfin m (definite singular delfinen, indefinite plural delfiner, definite plural delfinene)

1. a dolphin, in particular Delphinus delphis

References

• “delfin” in The Bokmål Dictionary.

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Ancient Greek δελφίς (delphís), via Latin delphinus.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛlˈfiːn/

Noun

delfin m (definite singular delfinen, indefinite plural delfinar, definite plural delfinane)

1. a dolphin, in particular Delphinus delphis

Derived terms

• arrdelfin
• gulflankedelfin
• stripedelfin

References

• “delfin” in The Nynorsk Dictionary.

Polish

delfin

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɛl.fin/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlfin
• Syllabification: del‧fin

Etymology 1

Learned borrowing from Latin delphīnus.

Noun

delfin m animal (diminutive delfinek, related adjective delfini)

1. dolphin (aquatic mammal)

Declension

Declension of delfin

	singular	plural
nominative	delfin	delfiny
genitive	delfina	delfinów
dative	delfinowi	delfinom
accusative	delfina	delfiny
instrumental	delfinem	delfinami
locative	delfinie	delfinach
vocative	delfinie	delfiny

Derived terms

nouns

• delfiniak
• delfiniarz
• delfinolog

Related terms

nouns

• delfinarium
• delfinista
• delfinistka
• delfinium

Descendants

• → Kashubian: delfin

Noun

delfin m animal

1. (swimming) butterfly, butterfly stroke

   Synonyms: delfinek, motyl, motylek, styl motylkowy

Declension

Declension of delfin

	singular
nominative	delfin
genitive	delfina
dative	delfinowi
accusative	delfina
instrumental	delfinem
locative	delfinie
vocative	delfinie

Etymology 2

Semantic loan from French dauphin.

Noun

delfin m pers (female equivalent delfina)

1. (historical) dauphin (eldest son of king of France)
2. (by extension, figuratively) dauphin (eldest son)
3. (humorous) dauphin (person believed to be appointed by the leader of a group or a social or political organisation to be their successor)

Declension

Declension of delfin

	singular	plural
nominative	delfin	delfini/delfiny (deprecative)
genitive	delfina	delfinów
dative	delfinowi	delfinom
accusative	delfina	delfinów
instrumental	delfinem	delfinami
locative	delfinie	delfinach
vocative	delfinie	delfini

Related terms

nouns

• Delfina
• Delfinat

Descendants

• → Kashubian: delfin

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

delfin f

1. genitive plural of delfina

Further reading

• delfin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• delfin in Polish dictionaries at PWN

Romanian

Etymology

Borrowed from Italian delfino or Latin delphinus, earlier from Greek δελφίνι (delfíni).

Pronunciation

• IPA^(key): /delˈfin/
• Rhymes: -in
• Hyphenation: del‧fin

Noun

delfin m (plural delfini)

1. dolphin
2. the Delphinus constellation
3. (swimming) butterfly

Declension

Declension of delfin

	singular			plural
	indefinite	definite		indefinite	definite
nominative-accusative	delfin	delfinul		delfini	delfinii
genitive-dative	delfin	delfinului		delfini	delfinilor
vocative	delfinule			delfinilor

See also

• afalin

Further reading

• “delfin”, in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language) (in Romanian), 2004–2025

Romansch

Etymology

From Latin delphīnus, from Ancient Greek δελφίν (delphín), a later form of δελφίς (delphís, “a dolphin”), from δελφύς (delphús, “womb”).

Noun

delfin m (plural delfins)

1. dolphin

Serbo-Croatian

Noun

dèlfīn m (Cyrillic spelling дѐлфӣн)

1. dolphin (mammal)
2. (swimming) butterfly
3. (sports, slang, chiefly in plural) member of the Serbia national water polo team

Declension

Declension of delfin

	singular	plural
nominative	dèlfīn	delfini
genitive	delfína	delfina
dative	delfinu	delfinima
accusative	delfina	delfine
vocative	delfine	delfini
locative	delfinu	delfinima
instrumental	delfinom	delfinima

Slovene

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛlfíːn/

Noun

delfȋn m anim

1. dolphin (aquatic mammal)
2. (swimming) butterfly

Declension

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.

Masculine anim., hard o-stem
nom. sing.	delfín
gen. sing.	delfína
	singular	dual	plural
nominative (imenovȃlnik)	delfín	delfína	delfíni
genitive (rodȋlnik)	delfína	delfínov	delfínov
dative (dajȃlnik)	delfínu	delfínoma	delfínom
accusative (tožȋlnik)	delfína	delfína	delfíne
locative (mẹ̑stnik)	delfínu	delfínih	delfínih
instrumental (orọ̑dnik)	delfínom	delfínoma	delfíni

Further reading

• “delfin”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU (in Slovene), 2014–2025

Swedish

Noun

delfin c

1. dolphin

Declension

Declension of delfin

		nominative	genitive
singular	indefinite	delfin	delfins
	definite	delfinen	delfinens
plural	indefinite	delfiner	delfiners
	definite	delfinerna	delfinernas

See also

• delfinarium

Volapük

Noun

delfin (nominative plural delfins)

1. (male or female) dolphin

Declension

Declension of delfin

	singular	plural
nominative	delfin	delfins
genitive	delfina	delfinas
dative	delfine	delfines
accusative	delfini	delfinis
vocative 1	o delfin!	o delfins!
predicative 2	delfinu	delfinus

¹ status as a case is disputed
² in later, non-classical Volapük only

Hyponyms

• delfinül (“young dolphin”)
• hidelfin (“male dolphin”)
• jidelfin (“female dolphin”)