eerder

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːr.dər/

Etymology 1

Reformed by epenthesis of -d- from Middle Dutch eerre, from Old Dutch *ēriro, from Proto-Germanic *airizô, an adjective formed from the comparative adverb *airiz.

Adjective

eerder (not comparable)

1. earlier, former

   Zijn eerdere stijl was leuker.

   His former style was funnier.

   Synonym: vroeger

   Antonym: later

2. previous, prior

   Zijn eerdere voorstellen waren ambitieuzer.

   His initial proposals were more ambitious.

Inflection

Declension of eerder
uninflected	eerder
inflected	eerdere
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		eerder
indefinite	m./f. sing.	eerdere
	n. sing.	eerder
	plural	eerdere
definite		eerdere
partitive

Adverb

eerder

1. earlier

   Zoals eerder gezegd!

   As said earlier!

   Synonyms: vroeger, daarstraks

   Antonym: later

2. before, previously

   Gaan waar niemand eerder is geweest.

   To go where no one has been before.

3. more, rather

   Dat is eerder een struik dan een boom.

   That's more a bush than a tree.

   Synonym: meer

   Antonym: minder

Etymology 2

From eren +‎ -er.

Noun

eerder m (plural eerders, diminutive eerdertje n)

1. One who pays honor

   Synonyms: eerbetuiger, vereerder

Etymology 3

From eren +‎ -er.

Noun

eerder m (plural eerders, diminutive eerdertje n)

1. plower, plowman or plowboy

   Synonyms: ploeger, ploegman