endurir
Jump to navigation
Jump to search
Contents
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
endurir (first-person singular present endureixo, past participle endurit)
- (transitive) to harden (to make something hard)
- (reflexive) to harden (to become hard)
Conjugation[edit]
Conjugation of endurir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | endurir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | endurint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | endurit | endurida | |||||
plural | endurits | endurides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | endureixo | endureixes | endureix | endurim | enduriu | endureixen | |
imperfect | enduria | enduries | enduria | enduríem | enduríeu | endurien | |
future | enduriré | enduriràs | endurirà | endurirem | endurireu | enduriran | |
preterite | endurí | endurires | endurí | endurírem | enduríreu | enduriren | |
conditional | enduriria | enduriries | enduriria | enduriríem | enduriríeu | enduririen | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | endureixi | endureixis | endureixi | endurim | enduriu | endureixin | |
imperfect | endurís | endurissis | endurís | enduríssim | enduríssiu | endurissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | endureix | endureixi | endurim | enduriu | endureixin |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “endurir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “endurir” in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana.
- “endurir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “endurir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.