espunyir
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From es- + puny (“wrist”) + -ir.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
espunyir (first-person singular present espunyo, first-person singular preterite espunyí, past participle espunyit)
- (transitive) to wring out
- (reflexive) to wrench, to sprain
Conjugation[edit]
Conjugation of espunyir (third conjugation, without -eix-)
Synonyms[edit]
Derived terms[edit]
References[edit]
- “espunyir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Further reading[edit]
- “espunyir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.