Jump to content

hún

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse hón.

Alternative forms

[edit]

Pronoun

[edit]

hún

  1. (personal pronoun): she
Declension
[edit]
Icelandic personal pronouns
singular first person second person third person
masculine feminine neuter
nominative ég, eg, ek þú hann hún, hon, hón það, þat
accusative mig, mik þig, þik hann hana það, þat
dative mér þér honum, hánum henni því
genitive mín þín hans hennar þess
plural first person second person third person
masculine feminine neuter
nominative við þið, þit þeir þær þau
accusative okkur ykkur þá þær þau
dative okkur ykkur þeim þeim þeim
genitive okkar ykkar þeirra þeirra þeirra

Archaic. See also honorific pronouns.

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

hún

  1. indefinite accusative singular of húnn

Mandarin

[edit]

Alternative forms

[edit]

Romanization

[edit]

hún (hun2, Zhuyin ㄏㄨㄣˊ)

  1. Hanyu Pinyin reading of  / 𪣒
  2. Hanyu Pinyin reading of
  3. Hanyu Pinyin reading of
  4. Hanyu Pinyin reading of  / 𰗢
  5. Hanyu Pinyin reading of
  6. Hanyu Pinyin reading of  /
  7. Hanyu Pinyin reading of  /
  8. Hanyu Pinyin reading of
  9. Hanyu Pinyin reading of
  10. Hanyu Pinyin reading of
  11. Hanyu Pinyin reading of
  12. Hanyu Pinyin reading of  / 𬱢
  13. Hanyu Pinyin reading of  /
  14. Hanyu Pinyin reading of  / 𫗥
  15. Hanyu Pinyin reading of ,
  16. Hanyu Pinyin reading of  / 𱌏
  17. Hanyu Pinyin reading of  / 𫝈