ijs

See also: IJS

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ijs, from Old Dutch *īs, from Proto-Germanic *īsą.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛi̯s/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: ijs
• Homophone: eis
• Rhymes: -ɛi̯s

Noun

ijs n (uncountable, diminutive ijsje n)

1. ice (frozen water)

   Er staat ijs op de vijver.

   There is ice on the pond.

2. ice cream

   Ik lust wel wat ijs.

   I’d like some ice cream.

Derived terms

• drijfijs
• ijsbeer
• ijsberg
• ijsje
• ijskast
• ijskonijn
• ijskoud
• ijspegel
• ijsplateau
• ijsreus
• ijsschol
• ijsschots
• ijswater
• landijs
• natuurijs
• pakijs
• roomijs
• slagroomijs
• smeltijs
• zeeijs

 

Descendants

• Afrikaans: ys
• → Indonesian: es

---

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *īs, from Proto-Germanic *īsą.

Noun

ijs n

1. ice

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Alternative forms

• ys

Descendants

• Dutch: ijs
  • Afrikaans: ys
  • → Indonesian: es
• Limburgish: ies

Further reading

• “ijs”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “ijs”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN

---

Middle English

Noun

ijs (uncountable)

1. Alternative form of is (“ice”)