imperator

See also: Imperator and împerator

English

Etymology

Borrowed from Latin imperātor. See emperor.

Noun

imperator (plural imperators)

1. emperor

Usage notes

Frequently used in historical fiction.

Related terms

• imperatrix

---

Azerbaijani

Etymology

Ultimately from Latin imperātor.

Noun

1. emperor

Declension

Declension of imperator
	singular	plural
nominative	imperator	imperatorlar
definite accusative	imperatoru	imperatorları
dative	imperatora	imperatorlara
locative	imperatorda	imperatorlarda
ablative	imperatordan	imperatorlardan
definite genitive	imperatorun	imperatorların

Possessive forms of imperator
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatorum	imperatorlarım
sənin (“your”)	imperatorun	imperatorların
onun (“his/her/its”)	imperatoru	imperatorları
bizim (“our”)	imperatorumuz	imperatorlarımız
sizin (“your”)	imperatorunuz	imperatorlarınız
onların (“their”)	imperatoru or imperatorları	imperatorları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatorumu	imperatorlarımı
sənin (“your”)	imperatorunu	imperatorlarını
onun (“his/her/its”)	imperatorunu	imperatorlarını
bizim (“our”)	imperatorumuzu	imperatorlarımızı
sizin (“your”)	imperatorunuzu	imperatorlarınızı
onların (“their”)	imperatorunu or imperatorlarını	imperatorlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatoruma	imperatorlarıma
sənin (“your”)	imperatoruna	imperatorlarına
onun (“his/her/its”)	imperatoruna	imperatorlarına
bizim (“our”)	imperatorumuza	imperatorlarımıza
sizin (“your”)	imperatorunuza	imperatorlarınıza
onların (“their”)	imperatoruna or imperatorlarına	imperatorlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatorumda	imperatorlarımda
sənin (“your”)	imperatorunda	imperatorlarında
onun (“his/her/its”)	imperatorunda	imperatorlarında
bizim (“our”)	imperatorumuzda	imperatorlarımızda
sizin (“your”)	imperatorunuzda	imperatorlarınızda
onların (“their”)	imperatorunda or imperatorlarında	imperatorlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatorumdan	imperatorlarımdan
sənin (“your”)	imperatorundan	imperatorlarından
onun (“his/her/its”)	imperatorundan	imperatorlarından
bizim (“our”)	imperatorumuzdan	imperatorlarımızdan
sizin (“your”)	imperatorunuzdan	imperatorlarınızdan
onların (“their”)	imperatorundan or imperatorlarından	imperatorlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	imperatorumun	imperatorlarımın
sənin (“your”)	imperatorunun	imperatorlarının
onun (“his/her/its”)	imperatorunun	imperatorlarının
bizim (“our”)	imperatorumuzun	imperatorlarımızın
sizin (“your”)	imperatorunuzun	imperatorlarınızın
onların (“their”)	imperatorunun or imperatorlarının	imperatorlarının

---

Interlingua

Etymology

Borrowed from Latin imperātor.

Noun

imperator (plural imperatores)

1. emperor

---

Latin

Etymology

From imperō (“command”), via the radical of its supine imperātum +‎ -tor.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /im.peˈraː.tor/, [ɪmpɛˈräːt̪ɔr]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /im.peˈra.tor/, [impeˈräːt̪or]

Noun

imperātor m (genitive imperātōris); third declension

1. commander, general, chief, master, person in charge
2. emperor, ruler, commander-in-chief

Declension

Third-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	imperātor	imperātōrēs
Genitive	imperātōris	imperātōrum
Dative	imperātōrī	imperātōribus
Accusative	imperātōrem	imperātōrēs
Ablative	imperātōre	imperātōribus
Vocative	imperātor	imperātōrēs

Coordinate terms

• imperātrīx

Derived terms

• eximperātor
• prō salūte Imperātōris

Related terms

• imperātīvus
• imperiālis
• imperium

Descendants

Descendants

• → Albanian: mbret
• Aromanian: ampirat
• Asturian: emperador
• → Proto-Brythonic: *ɨmperọdr
  • Middle Breton: impalaezr
    • Breton: impalaer
  • Old Welsh: ymerawdyr
    • Middle Welsh: ymherodr
      • Welsh: ymherodr
• Catalan: emperador
• Old French: empereor
  • → English: emperor
  • French: empereur
  • Norman: empéreu
• Friulian: imperadôr
• Italian: imperatore
• Occitan: emperador, emperaire
• → Polish: imperator
• Portuguese: imperador
• Romanian: împărat
• Romansch: imperatur, imperataur
• → Russian: император (imperator)
• Sicilian: mpiraturi
• Spanish: emperador
• → Ukrainian: імператор (imperator)
• Venetian: inperadore, inperador
• Walloon: impreur

References

• “imperator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “imperator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• imperator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
• Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to succeed some one as general: alicui imperatori succedere
    
• “imperator”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• imperator in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700‎^[2], pre-publication website, 2005-2016
• “imperator”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray

---

Polish

Etymology

Borrowed from Latin imperātor.

Noun

imperator m pers

1. emperor (ruler of an empire)

Declension

Declension of imperator

	singular	plural
nominative	imperator	imperatorzy/imperatorowie
genitive	imperatora	imperatorów
dative	imperatorowi	imperatorom
accusative	imperatora	imperatorów
instrumental	imperatorem	imperatorami
locative	imperatorze	imperatorach
vocative	imperatorze	imperatorzy/imperatorowie

---

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Latin imperātor.

Pronunciation

• IPA^(key): /impěraːtor/
• Hyphenation: im‧pe‧ra‧tor

Noun

impèrātor m (Cyrillic spelling импѐра̄тор)

1. emperor (ruler of an empire)

Declension

Declension of imperator

	singular	plural
nominative	imperator	imperatori
genitive	imperatora	imperatora
dative	imperatoru	imperatorima
accusative	imperatora	imperatore
vocative	imperatore	imperatori
locative	imperatoru	imperatorima
instrumental	imperatorom	imperatorima

---

Uzbek

Other scripts
Cyrillic	император‍
Latin	imperator‍
Perso-Arabic

Noun

imperator (plural imperatorlar)

1. emperor