integro

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 18:37, 29 September 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: íntegro, integró, and integrò

Catalan

Verb

integro

  1. Lua error in Module:romance_inflections at line 173: Parameter "m" is not used by this template.

Italian

Etymology

Borrowed from Latin integer, integrum. Compare the inherited doublet intero.

Adjective

Lua error in Module:it-headword at line 114: Parameter 1 is not used by this template. (Superlative: integerrimo)

  1. entire, whole, integral, full, undamaged
  2. honest, upright

Synonyms

Verb

integro

  1. first-person singular present indicative of integrare

Anagrams


Latin

Etymology

From integer (untouched, unhurt).

Pronunciation

Verb

integrō (present infinitive integrāre, perfect active integrāvī, supine integrātum); first conjugation

  1. I renew, restore, make whole.
  2. I begin again, start from scratch.
  3. I recreate, refresh.
  4. (Medieval Latin) I finish.
    • 1678, du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, page 608b:
      Ad vallandum, ratificandum et approbandum eosdem, et iniendum, perficiendum, concordandum, integrandum et passandum, etc.

Conjugation

   Conjugation of integrō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present integrō integrās integrat integrāmus integrātis integrant
imperfect integrābam integrābās integrābat integrābāmus integrābātis integrābant
future integrābō integrābis integrābit integrābimus integrābitis integrābunt
perfect integrāvī integrāvistī integrāvit integrāvimus integrāvistis integrāvērunt,
integrāvēre
pluperfect integrāveram integrāverās integrāverat integrāverāmus integrāverātis integrāverant
future perfect integrāverō integrāveris integrāverit integrāverimus integrāveritis integrāverint
passive present integror integrāris,
integrāre
integrātur integrāmur integrāminī integrantur
imperfect integrābar integrābāris,
integrābāre
integrābātur integrābāmur integrābāminī integrābantur
future integrābor integrāberis,
integrābere
integrābitur integrābimur integrābiminī integrābuntur
perfect integrātus + present active indicative of sum
pluperfect integrātus + imperfect active indicative of sum
future perfect integrātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present integrem integrēs integret integrēmus integrētis integrent
imperfect integrārem integrārēs integrāret integrārēmus integrārētis integrārent
perfect integrāverim integrāverīs integrāverit integrāverīmus integrāverītis integrāverint
pluperfect integrāvissem integrāvissēs integrāvisset integrāvissēmus integrāvissētis integrāvissent
passive present integrer integrēris,
integrēre
integrētur integrēmur integrēminī integrentur
imperfect integrārer integrārēris,
integrārēre
integrārētur integrārēmur integrārēminī integrārentur
perfect integrātus + present active subjunctive of sum
pluperfect integrātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present integrā integrāte
future integrātō integrātō integrātōte integrantō
passive present integrāre integrāminī
future integrātor integrātor integrantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives integrāre integrāvisse integrātūrum esse integrārī integrātum esse integrātum īrī
participles integrāns integrātūrus integrātus integrandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
integrandī integrandō integrandum integrandō integrātum integrātū

Derived terms

Descendants

Template:mid2

References

  • integro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • integro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • integro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to be in the prime of life: integra aetate esse
    • (ambiguous) the matter is still undecided; it is an open question: res integra est
    • (ambiguous) I have not yet committed myself: res mihi integra est

Portuguese

Verb

integro

  1. Lua error in Module:romance_inflections at line 173: Parameter 2 is not used by this template.

Spanish

Verb

integro

  1. First-person singular (yo) present indicative form of integrar.