mutilo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: mutiló, mútilo, and mutilò

Catalan[edit]

Verb[edit]

mutilo

  1. first-person singular present indicative of mutilar

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmu.ti.lo/
  • Rhymes: -utilo
  • Hyphenation: mù‧ti‧lo

Etymology 1[edit]

From Latin mutilus.

Adjective[edit]

mutilo (feminine mutila, masculine plural mutili, feminine plural mutile)

  1. mutilated
    Synonym: mutilato

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

mutilo

  1. first-person singular present indicative of mutilare

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Derived from mutilus (mutilated) +‎ (1st conjugation verbal suffix).

Verb[edit]

mutilō (present infinitive mutilāre, perfect active mutilāvī, supine mutilātum); first conjugation

  1. to cut off, crop
  2. to mutilate, maim
Conjugation[edit]
   Conjugation of mutilō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present mutilō mutilās mutilat mutilāmus mutilātis mutilant
imperfect mutilābam mutilābās mutilābat mutilābāmus mutilābātis mutilābant
future mutilābō mutilābis mutilābit mutilābimus mutilābitis mutilābunt
perfect mutilāvī mutilāvistī mutilāvit mutilāvimus mutilāvistis mutilāvērunt,
mutilāvēre
pluperfect mutilāveram mutilāverās mutilāverat mutilāverāmus mutilāverātis mutilāverant
future perfect mutilāverō mutilāveris mutilāverit mutilāverimus mutilāveritis mutilāverint
passive present mutilor mutilāris,
mutilāre
mutilātur mutilāmur mutilāminī mutilantur
imperfect mutilābar mutilābāris,
mutilābāre
mutilābātur mutilābāmur mutilābāminī mutilābantur
future mutilābor mutilāberis,
mutilābere
mutilābitur mutilābimur mutilābiminī mutilābuntur
perfect mutilātus + present active indicative of sum
pluperfect mutilātus + imperfect active indicative of sum
future perfect mutilātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present mutilem mutilēs mutilet mutilēmus mutilētis mutilent
imperfect mutilārem mutilārēs mutilāret mutilārēmus mutilārētis mutilārent
perfect mutilāverim mutilāverīs mutilāverit mutilāverīmus mutilāverītis mutilāverint
pluperfect mutilāvissem mutilāvissēs mutilāvisset mutilāvissēmus mutilāvissētis mutilāvissent
passive present mutiler mutilēris,
mutilēre
mutilētur mutilēmur mutilēminī mutilentur
imperfect mutilārer mutilārēris,
mutilārēre
mutilārētur mutilārēmur mutilārēminī mutilārentur
perfect mutilātus + present active subjunctive of sum
pluperfect mutilātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present mutilā mutilāte
future mutilātō mutilātō mutilātōte mutilantō
passive present mutilāre mutilāminī
future mutilātor mutilātor mutilantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives mutilāre mutilāvisse mutilātūrum esse mutilārī mutilātum esse mutilātum īrī
participles mutilāns mutilātūrus mutilātus mutilandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
mutilandī mutilandō mutilandum mutilandō mutilātum mutilātū
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
  • Catalan: mutilar
  • French: mutiler
  • Galician: mutilar
  • Italian: mutilare
  • Portuguese: mutilar
  • Romanian: mutila
  • Spanish: mutilar

References[edit]

  • mŭtĭlo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mutilō”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • mŭtĭlo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1,006/3.
  • mutilō” on page 1,150/1 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)

Etymology 2[edit]

Variant form of multō.

Noun[edit]

mutilō m (genitive mutilōnis); third declension

  1. Alternative spelling of multō (castrated ram”, “wether)
Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative mutilō mutilōnēs
Genitive mutilōnis mutilōnum
Dative mutilōnī mutilōnibus
Accusative mutilōnem mutilōnēs
Ablative mutilōne mutilōnibus
Vocative mutilō mutilōnēs

References[edit]

Etymology 3[edit]

Declined forms of mutilus.

Adjective[edit]

mutilō

  1. dative/ablative singular masculine/neuter of mutilus

Portuguese[edit]

Verb[edit]

mutilo

  1. first-person singular present indicative of mutilar

Serbo-Croatian[edit]

Participle[edit]

mutilo (Cyrillic spelling мутило)

  1. neuter singular active past participle of mutiti

Spanish[edit]

Verb[edit]

mutilo

  1. first-person singular present indicative of mutilar